Netgedichten

netgedicht (nr. 79.411):

Als de lente komt

Voorjaarsontwaken
elk nieuw leven warm onthaald
de aarde vergroent

Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin
dagen blauw verlicht worden door het strogeel van de zon
terwijl mijn stromend bloed kleur van de groene bladeren aanneemt
Ik raak van de weg en beland in het eerste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken.

Hangend aan een tak laat ik me meestromen
met de golven van een wind zodat nieuwe ervaringen worden
opgedaan op hetzelfde moment krijg ik de kans om mijn grenzen te verleggen
via verscheidene en verschillende ontmoetingen die een voor een schitteren in zacht licht.

Ik hou van al deze fijne schakeringen die jeugd en
verliefdheid uitstralen zodat mijn lichaam warm wordt gehouden
Hoe onverwacht en plotseling dit allemaal is, het is lente die in mijn breekbare
en-kwetsbare is binnengedrongen waarbij ze wordt geprikkeld om te ontwaken en ontplooien.

Zoals het leven in al haar facetten voorbijgaat, mijn
haren glanzen weer als vanouds tot ik word gesluierd in zoete zomer
Want al met al zal ik het komend voorjaar in al haar pracht bewust en intens beleven
waarin in alles weer gaat groeien en bloeien van waar einde nog niet is geschreven of gesproken.