Alle inzendingen over Onze Taal

Onze ogen kijken over zee waar de golven overheersen. De witte wolken jagen voorbij water stroomt op het strand. Waar ik loop samen met jou in een stil en tijdloos vertrouwen. Geen geheimen voor elkaar na zoveel seizoenen bij elkaar. Het is bij ons net als bij de zee soms is er eb of vloed.…

Avond zwart, sterren helder. Plotsklaps vormt zich de muur, gegil van staal op staal, brekend glas dat naar binnen is gedrukt, in een flits staat de wereld stil, mijn blik opzij, zij (god zij dank) heeft niets, ze roept je bloedt, ik voel het lopen van het hoofd en wangen over mijn gezicht. Een wit gelaat meldt dat de hulpdiensten zijn…

10 jaar samen mijn strijd het blijft moeilijk van tijd tot tijd Nu samen een strijd onze strijd het is moeilijk in de tussentijd Beide positief voor en met elkaar blijven knokken ook de volgende 10 jaar Dankbaar mag ik zijn voor de ontstane vriendschap zo apart, zo fijn…

Het sluipt en stoft in de verste uithoeken van onze nationale kijkdoos, het matte populisme gloeit door het gekleurde ethisch dak, is het de band van vrijheid die zo kwelt?…

Daar gaan ze onze dagen Ze palmden allengs ons leven in Ze begonnen er aarzelend aan Tegenover een klein wezen met een immens speels ego kwamen ze nietig weifelend schoorvoetend aan de deur kloppen We herkenden ze eerst niet als dagen Zoals we achteloos onze tijd namen Daagse geldingsdrang doet ons groeien Kleine mensen worden gestaag groter…

Als woorden te vaak gezegd zijn zal zwijgen de juiste toon raken laat stilte spreken tot onze harten weer dezelfde taal verstaan.…

Als ze Serveerster waren geworden, hadden ze zich beter niet van vingertaal kunnen bedienen, maar ja de taal van het geld is blijkbaar de taal van de schutting? Vraag ik me toch af, wie al die graffiti spuit op onze omgeving?…

Wat zal er van ons bekomen in de tijd van wijn en dromen uit het oog en door de dood verloren wat zal er van ons overblijven als onze overblijfselen zijn vergaan misschien een liefdesaffaire uit wat vroege jaren een laatste hoofdstuk uit een oud verhaal een vol gekladderd tekenschrift voor wat taal niet kon halen een sandalenrebel zonder…

-kleine ode aan een trouwe vink- als een vaste gast in onze tuin begroet ik hem in zijn eigen taal klinkt over en weer een vrolijk gefluit van twee bevlogen twinkelaars…

ergens zullen wij elkaar ontmoeten begroeten in ons stil moment liefde laten spreken opnieuw geboren worden in een taal zonder gebreken waar raken niet alleen maar maken is jij voelt wat je al wist een levenlang gegist naar waar en eerlijkheid nu is het onze tijd ontmoeten in begroeten samen spreken in een taal zonder gebreken…

Taal van messen, geweren, kogels heeft plaats gemaakt voor: een taal die ik niet begrijp, maar is er iemand die dat WEL doet? Zou er nog een tijd komen waarin we niet meer over onze schouder hoeven te kijken?…

Jij trachtte te luisteren maar antwoordde slechts in de taal van eigen geest. Alleen door die ene tedere kus raakten onze zielen elkaar, werden onze levens waar.…

weinig woorden waren nodig om pijn te voelen in de blinde nacht afgeworpen tot aan de laatste draad de kleren van de taal de zoute poëzie van afscheid brandde weerloos op onze lippen…

Wat is de waarde van een ideaal Wanneer zij gevangen zit in woorden En schone taal Wat is de waarde van onze dromen Als wij weten Dat ze nooit uit zullen komen Wat is de waarde van de strijd Als men niet winnen kan Maar lijdt…

Adresseer dan onze fors met een tesk, daar mennedsjen ze graag je risk. Ja, ik geef toe, 't klinkt Pantagruelesk. Wie vreemde talen niet beheerst is in zijn eigen het hardleerst.…

verlies zwerft als een trekvogel van de ene fragiele plek naar de andere in onze lijven het kent de stroeve taal van aanhoudend knagen aan broze botten hart en ziel weerloos verlies niets is wat het lijkt…

Is het niet zo dat de wereld net zo klein is als gedachten groot zijn en dat taal zo klein is dat het gedachten niet vangen kan? Of is het zo dat taal zo groot is dat gedachten erin verdrinken en er niet meer in bovenkomen? En we niet meer weten te zeggen wat onze gedachten zijn? Nu ja. Mijn taal is klein.…

zij voelde in stenen haar eigen genen uit een eerder bestaan zag landschappen in het terloopse gaan onder vluchten vol kleurrijke luchten in de warmte van thuis was er het ceremonieel groeten in eindeloos ontmoeten waarin samen ervaren waarheen de stroom van de tijd ons toen heeft geleid in tal van talen verstond babel al onze…

Een mannetjeskat, noemt men meestal een kater Hoe noemt men een mannetjesrat, soms een rater zo heeft het NEDERLANDS verschillende kwalen Niettemin is en blijft het, DE TAAL DER TALEN.…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een stugge…

De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart, een brief, een boek, muziek - mazurka van Chopin, die mis van Haydn, strakke Bach op de achterplaats in Calzadillo - ook veel verzameld daar: eikels, kastanjes, allemaal bermspullen, een stoel en nog een stoel, een…

op de bodem van de diepte lag als een oester een weerbarstig woord onderzeese stromingen kwamen en gingen bleven haar beroeren gestaag schuurden ze over en langs het gesloten fort ze werd weker minder stug een trage transformatie met het verstrijken van de tijd herrees ze aarzelend uit haar as de wedergeboorte van een woord…

sist en gist vertrekt en verdwijnt met pen en papier zwiert ze over de aarde speurend naar de lezende zielsverwant gaapt en slaapt vloekt ze vlucht voor vergetelheid zoekt licht in zwaarte tast met talige vingers naar een andere werkelijkheid…

Dromen zij van Andromeda die onze melkweg wil omhelzen? Ja, zij vertolken zevendimensionele taal in klank. Ons aards bewustzijn loopt hierbij nog mank.…

gaspedaal: ontsnapt voor de zoveelste maal naar de vluchtstroken van de taal --------------------------------------------- uit: Vluchtstroken van de taal, 1988…

Je echt niet kunt beginnen vroeg genoeg Met lerende de kinderen het Engels Want jij kunt onderwijzen deze bengels Zo'n vreemde taal met niet te veel gezwoeg Maar zal dit onze moerstaal tasten aan Dan vind ik dat volledig niet gedaan…

Om Geert is altijd wel weer wat te doen Hij blijft ons onvermoeibaar entertainen Eerst niet bij het TV debat verschenen Vanwege een of andere cartoon Om daarna onze rechtspraak af te branden Dat noem je in zijn eigen taal: 'n Schánde!…

hetgeen dat we samen delen, geven verstrengeld de taal gevoel uit onze lijven…

Een nieuwe taal leren. Heel vaag in de verte is toch nog Nederland, het blijft smeulen van binnen. Maar als we ouder worden laait het vuur weer op. We spreken weer de Nederlandse taal en verlangen naar het Vaderland voor onze laatste rustplaats.…

De taal der wapens spreekt en ik heb toch altijd gedacht dat men naar school ging om te leren… Nou deze lessen, bloederig en wel moeten worden geschrapt en wel heel snel want de taal der wapens kost levens en ik heb nog nooit een rapport gezien waarop een cijfer gegeven werd voor misdaad, U wel misschien?…