Alle inzendingen over Rembrandt-toren

had de golven niet verwacht waarmee je mij zou overspoelen zij bekken schuim met zinnen die mij kwetsen in gevoelens hoog van de toren blaast jouw koude wind mij woorden om de oren ons voetstuk wordt gekraakt door emoties die zijn losgeslagen toch samen door het oog van de orkaan jou laat ik nooit gaan…

Toren onder vuur genomen. Van Babel tot Eiffel. En wij wenen om bloemen in de knop gebroken. Blaadjes nog lichtgroen. Zand nog korrelig en zacht. Het stuifmeel op de straat gelegen. Moord en doodslag. Dat laat zich niet tekenen.…

kuist het wachtwoord klinkt vals en onjuist zodat de wacht zijn hellebaard kruist de rabauw rekent zich bij de gilde waar ook een wetraadslid heen wilde maar wiens machtswellust zich snel stilde zodra men een buskruitvat tilde de snedige sabel ter hand en stoelen en banken aan kant ontstak men de toorts aan de wand in pose voor schilder Rembrandt…

door en door het hoofd, de wieken slaan mij steeds tegen de grond wie kent je beter dan de spiegel die dagen slijt met zelfportretten weigert je om op te zetten je kunt zo tactloos zijn royaal met verf en geld je grote mond eigengereid, het noodlot sloeg geliefden dood alleen je werk doorstaat misschien dan nog de tijd Rembrandt…

Als genesis nog over de kamer ligt en gods geest ternauwernood is opgetrokken, spelen zij al toren- hoog de blokken op elkaar. Er groeit een vreemd gebouw: één rek en reikhals al.…

Nog geen dag Nog geen dag hield hij stand mijn toren met vreugdesklok en daar bovenop een wapperende vlag de eerste avond al werd ze stukgeslagen de vlag werdt neergehaald de vreugdesklok verbrijzeld de toren afgebroken als een hoopje ellende lig ik tussen de brokken vandaag geraak ik niet meer rechtop maar morgen verzamel ik alle…

klinken uit de toren van venijn de macht te moeten delen angst om zelf ook gewoon te zijn…

Hij viel hoog van de toren. Als kniezer beschouwde hij zich als verliezer. Wat bleek naderhand? Hij was zachtjes geland, want de man was een zwevende kiezer.…

u bent mij een toren van lust en luim verdiepingen van verrassing woedend teder banaal schoon ik zie u gaarne weder…

Vanop zijn toren schalt hij de horen en opent het penningen-gevecht…

Ik zinspeel op enkele groten, Bach, Beethoven, Rodin, en noem Rembrandt bij naam; die staan voor velen, en voor het vele dat mij en anderen overrompelde. Het heftig elan zocht een uitweg in verhevigd lichamelijk beleven, een onweerstaanbare drang die uit de intense spanning van de extase losbrak.…

Hoe kon een land van kooplui zo verzuipen in het niets zich zo vergalopperen niet te zijn zo diets Hoe kon een land van varend volk van vissers duin en zee zich zelf zo laten zinken en nam ons met hen mee Hoe kon het land van Rembrandt het aanzien zo te schande een trots land zo verlagen zichzelf zo ernstig branden Hoe kon het land…

portret gehaald uit Welsh land we zetten er de spot op dat is pas echt Rembrandt drijft de prijs lekker op het kost wat bruikleen verzekerd de port niemand heeft geknord bij het zien van de kunstschat het ware groots als gebaar wij juichen en klappen als zalm het nog even kan lappen in het voorbije rembrandtjaar poseerde in het Rijks…

vroege werken onder druk van de erven mogelijk twijfelachtige vlakken tot volstrekt eigen te merken blijft hun herinnering vaag zij voorzien met verse streken wat nog aan voorraad onder ze is voor handel en kunstgeschiedenis van een definitief nieuwe laag garantie tegen slepend hakketakken voor zekerheid aan beleggende leken niet zoals Rembrandts…

Ietwat pluizige schil van de perzik voelt anders dan haar huid welke in zachtheid niet is overtroffen doch de kleur van het lichtste gedeelte komt verbazingwekkend overeen kunstschilders zoals Rembrandt hebben het weerlicht getart deze explosie poëtisch in hun werk te laten strelen zelfs de planethische warmte van Venus heeft haar goddelijke…

Voor wat betreft grootte, stijl in de overtreffende trap Samenzweerders in vaal licht 'De samenzwering van de Bataven' uit tweede helft van de Zeventiende Eeuw 'onder Claudius Civilis' Majestueus doek van Rembrandt die 't smeden van de opstand een vrijheidsstrijd tegen de Romeinse overheersers subliem-succesvol kwastte aan tafel…

Een meisje uit het mooie Stavoren Jubelde heel hoog van de toren " Hoera, ik ben Ma Maar het kind heeft geen Pa Hem ben ik tijdens de zwangerschap verloren."…

heiligheid aan de top van eminenties kardinale excellenties gedragen door bisschoppelijke monseigneurs apostolische ambassadeurs ondersteund door zeer eerwaarde dekens en het pastoraat gestut door vlijtige diakens zusters broeders en al wie zo graag naar de hemel gaat de roomse piramide is wel torenhoog maar onderaan toch fel verzwakt…

We zagen wat we wilden zien: Renesse en de plompe toren, en nog vóór het avondeten hebben we Zierikzee gezien. Het was een mooie, fijne dag. http://www.plompetoren.nl/index.php "Westenschouwen, 't zal u rouwen dat ge heeft geroofd mijn vrouwe, Westenschouwen zal vergaan alleen de toren zal blijven staan"…

ik keek als klein kind altijd naar de toren gigantisch groot onmeetbaar hoog ik voelde me verloren de vinger van god kan ons met zijn magie helaas niet meer bekoren…

De beker wordt fier omhoog geheven op meer dan één oer-Hollands meesterwerk, daarbij wordt het vermoeden heel sterk dat zelfs Rembrandt van Rijn, zo gedreven, z'n paletten en penselen nooit moe, eveneens voor de wijnroes is bezweken, en vaak diep in de kelk heeft gekeken, maar zoiets, nee, dat geven we nooit toe.…

Kerk in water diep gezonken god verdronken dal stroomt toren in hemel geboren niemand hoort meer mensenschreeuw uit land van weleer.…

Daar hoog op een zuiderse toren bad zij opdat God haar wou horen. Ze knielde devoot gaf haar hartje bloot en zong mee met d'engelenkoren.…

maar dit alles en alle reden zijn in de werkelijkheid verzonnen de luchtkastelen staan met lege handen in de kast een zandsculptuur geeft antwoord wanneer een scherf uit de toren valt…

De zwerver daalt, in zielsgepeins verloren, In 't dal en naar 't gehucht van wit en grauw; Daar klinken vrome tonen uit de toren - De star der liefde flonkert zilver-blauw. Het kerkje bracht, wie danken wilden, samen En wierook en gezang golft uit de poort En op het dank-gebed zegt alles: "amen".…

Doorschijnende halve bol van nevel, ligt Over het kerkplein, ied're lamp een maan, 'T elektrisch violet; schaduwloos gaan De mensen, zwart het lijf, vreemd wit 't gezicht; De toren als een vinger opgericht Uit lage schemering van mensenwaan, Teruggetrokken en afwijzend, staan De middeleeuwen naast 't elektrisch licht.…

wuivend riet de vloer kraakt maar ik schuif voort zoekend naar het verhoogde oord Nu draagt het versteende water het zwaarste bestaan niet meer zinkend denk ik niet meer aan later de zon breekt door, de laatste keer een stil heengaan zonder gekrijs de toekomst heeft haar stem verloren Dan ontdek ik onder het ijs de top van de hoogste toren…

linnen ligt hier klaar in hallen onder de schatkamer van het belfort een leeuw van steen klimt steil tegen een houten spits op ooit door de schicht getroffen treden wentelen naar de top op het balkon boven de poort leest een wachter de wet voor de klok bakent de dag af als de toorts dooft of zweept het feest op als ze heilig bloed…

Ik trok mij terug in mijn ivoren toren, maar wat bij alles steeds het zwaarste woog was het vermogen de ander ook te horen. Jij kunt, wat nog geen woorden heeft gekregen, slechts gist in de gewelven van mijn geest, benoemen vóór het de diepten is ontstegen. Zo is het al die jaren al geweest. Kom, lief, ga mee.…

De toren zweeg, de stilte teruggekropen, de houten banken even leeg als voorheen, de grauwtjes, de koster met het gelaat als steen, maar dan knerst de deur op een kier open. Zou er iemand daar buiten staan te dringen?…