959 resultaten.
Ik ben hier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 413 Blauw blinkt de hemel
Zwart zuigt het asfalt
Waartussen ik sta
Trilt de lucht van de warmte
Verlicht mijn hoofd tot duizelen
Plakt mijn zolen aan de grond…
Storm over San Enrique
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 552 Bliksem velt een gouden ezel
boterbloemen vonken,
uit de beige regenwolken
druppelt glazig zonlicht.
Van de heuvels rolt de donder
over kromme vijgenbomen
over kronkelende stromen
op het zinderende dal.
In de toren zwiepen klokken
eenzaam huilt de westenwind,
hagel slacht de oleander
op de plaza jankt een hond.
Voor een maagd uit glas…
Amor de mis amores
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.579 verblijf hier vanochtend begon
Het kringetje van acht vrienden
Vermaakt zich uitstekend
Gezelligheid, gedachtewisseling, gesprekstof
Rondom het kampvuur, bij gitaarmuziek
Met z’n allen veertien dagen op verlof
Zij met wie ik mijn leven deel, danst vlak voor me
Vol energiek temperament, gesloten ogen, een vurige lach
Ze gaat volkomen op in de sfeer…
Het begon met een lach
gedicht
3.0 met 25 stemmen 12.599 het begon met een lach die onbekommerd van de springplank
duikelde, op het plat van het water,
en nog eens en nog eens en nog eens,
tot de lach, zoveel harder en grijzer, binnen bleef.
ik doe niet meer mee,
schreef de lach,
de tanden hebben het koud gekregen.
het kwam nog tot een eind
toen het water, plat en hard, al onder het maanlicht…
brombeer
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 742 Oh, hemel daar heb je hem weer
hij verandert meteen de gezellige sfeer
altijd zit hij maar te mokken
en de boel weer op te fokken
nooit heeft hij iets leuks te melden
althans dat gebeurt maar zelden
zijn gezicht is altijd chagrijnig
staat op onweer en hij is best wel venijnig
het is gewoon een brombeer
kwam hij maar tot inkeer
dan verandert…
stilleven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 605 Arpaillarques 28-05-'08
(le pain les cerises
et le palmier)
een stilleven maar wel één
met een vleugje van hier
zoals je het eigenlijk
verwacht in het zuiden
Lejo van Kuijeren…
Houten huis
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 302 IJsbloemen smelten op kwetsbare ruiten
tussen muren van het wankele houten huis
bij het moeras, is het vochtig winter wonen
de kinderen prikken met stokken in het ijs
maar het eeuwige dooien is begonnen
de wind brengt al lente rond het houten huis
komen er weer konijnen tevoorschijn
als uit een toverhoed, met allerlei kleuren
wild, grijs…
het gewicht van water
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 190 De regen roffelt
mijn bestaan wat samen
op een hoopje onbestemd lawaai
en opeens word ik naar de rand
gezogen van velerlei stemmingen
oorden waar alles zomaar in elkaar kan vloeien
genadeloos
het rammelt met beetjes aan mijn hoofd
alsof de muren me scheef voorover duwen
het huis de folterpaal naar me doorschuift
en me tot de marginaliteit…
Heden en Toekomst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 299 Zoals de maan mijn pad verlicht in ’t duister,
Jouw stem mijn ziel verwarmd met zoet gefluister,
De aarde – rood – mijn hart versterkt.
De wind de muizenissen doet verdwijnen,
De regen met het zout mijn huid laat schrijnen,
De ether een verandering van toon bemerkt.
Zo dwaal ik rond en denk mijn gedachten ledig,
Morgen, nieuw en immer vredig,…
Vreemd weer
gedicht
1.0 met 9 stemmen 4.375 naar Tom Waits
vaag verstaan:
de rozen sterven
omdat het zo heet is
deze maand
het is hetzelfde
het is niet hetzelfde
opnieuw zijn jullie
vreemden voor elkaar
jij belt me weer
je zegt:
warm hé?
ja, wat een weer
de kleuren van je bloemen
passen niet bij elkaar man
mag ik dat niet zeggen?
ik kan jouw tuin niet redden.
------…
wandeling in de eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 535 Maar die sfeer gaat weer voorbij.
En het leven vraagt
om weer gewoon verder te gaan.…
De stad
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.339 De stad een zakdoek
vertrapt bevuild
duiven vreten
bomen vluchten
trams haken luidruchtig
in de groeven van de stad
in de supermarkt de hoeren
op halfverminkte pumps
ochtendmannen
verramsjen de ochtend
kinderen stuiteren weg
de stad een zakdoek
niet opgeraapt
de stad
------------------------
uit: 'Glazen Jas', 2007.…
Muziek
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 596 Bij mij was vroeger
die warme sfeer in huis.
Voelde me toen echt thuis!…
Rust in de natuur.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 362 Die sfeer heeft invloed
zodat je de dag blij begroet!…
Vroege winter.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 342 Het is een schitterende sfeer...
De takken van de bomen
buigen onder de zware last.
De winter is nu echt gekomen
en heeft ons vroeg verrast.…
Feest van vreugde en verdriet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 694 kaarsje
een zwak vlammetje
dat samensmelt met mijn gedachten
tijden van weleer
tijden van ons samenzijn
buiten, witte maagdelijke sneeuw
die zachtjes neerdwarrelt
op de met lichtjes versierde bomen,
sporen verraden, van toen en nu
zelfs de mooiste dennenboom
van plastic nagemaakt
opgezet in no time
verleidt mij niet, tot deze sfeer…
De muziekkamer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 300 Toen de pianostemmer
de kamer binnenkwam
nu voor de derde keer
liet ze zich ontvallen
dat ze hier graag
werkte om de sfeer
‘t was niet alleen
het uitzicht en de stilte
maar wat er stond en hing
deed haar nog zoveel meer.…
de kerkklok
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 De kerkklok klinkt in de verte zo vertrouwd
en oud, ik zie meteen de grote ruimte van de
stad en de omgeving voor me, uitgestrekt en
de straten en steegjes vol van arbeid van
bakkers, slagers, boekwinkels, cafe's, ateliers
en de pleinen met standbeelden o.a.. Geborgen
in mijn kleine kamer sta ik op en zet koffie.
De rust die ik ervaar…
Moët & Chandon
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.619 weet je het nog
die fles Moët & Chandon
- te mijner ere -
op je treurige kamer?
je radio
dat kale frame
alleen wat lampen en verlichte zenderschaal
Tombe la neige van Adamo
dat ene paar dure schoenen
dat je van die oude zwetser had gekregen
ik ging met je
naar je katholieke kerk
dankte God
als het orgel de einddreun inzette
jong en stom…
Albasten schemering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 Beuzelen en talmen
met verstilde blikken
in half vergaan schemerlicht
ze vertoeven hangend in mijn tijd
in opgeloste tijden en halve tijden
de dis duimendik onder vleugelslag
een albasten schemering
als enige dimensie
rafelig en wazig de kaders
waarbinnen alleen fantasieën wonen
hullen zich in zweverige sluiers
wikkelen mij in weemoed…
Lepelaar
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.542 Bij de rietkraag
waar ik mijn vriend uitlaat
huppelen konijnen
in het licht
Drink ik
van de heren
uit volle borst
zing mijn avondlied
Hese kelen tranendal
zo scherp ik de nachtlamp aan
zo roer ik het avondmaal
zo zwengel ik af
Dwalen druppels
door het zwart.
---------------------------
uit: 'Roodvocht', 2003.…
Léman
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.511 Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer:
het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui-
ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er
dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een
kind staat in damp gekleed.
Kom, huiver; klim als een beginner langs het flakkeren…
AFTOCHT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 455 nu zij haar
ogenschijnlijke bescheidenheid
op haar verjaardag kleurig verspreid
verheffen saaie bloedverwanten
- onder oogcontact -
uit het uitermate behagelijke bankstel
zodat uitzwaaien bij de aftocht
een geheel ontspannen draagkracht krijgt
de witte en rode wijn
het oude hassebassie
staat nog half in het glaasje te wiegen
de knabbelnootjes…
Zondag
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.413 de muziek stond zacht aan
het bankstel stond stil te staan
in de koninklijke kamer
ik weet niet hoe het kon gebeuren
dat plotseling het bankstel alleen was
terwijl de muziek zich voegde
bij mijn blik
zo durfde ik wel
uit het raam te kijken
naar een wolk die trilde
als was hij net aangeraakt
door een geheime hand.
------------------…
SAMENWERKING
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 (tanka)
Bosarbeiders zwoegen
hard met elkaar, spreken luid,
verruimen hun geest;
men hoort geen woord over God,
al is Hij sterk aanwezig.…
Even adem halen...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 129 Ik liep met de schep naar buiten
Om lucht te scheppen.
De atmosfeer binnen was ondraaglijk.
Ik schepte, en schepte en schepte.
Tot ik niet meer kon.
Dat luchtte op.…
Anno 1855
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Telkens het pogen en de beweging
in welke vorm dan ook
mijn gastvrijheid op te dringen
jassen van mijn gasten aan te reiken
er werd wat afgeschild voordat zij kwamen
knolgewas, de groenten en het vlees
de gare kook en het serveren
liflaf als toespijs met een eindronde van
geneugten en spraakwaters
daarna de inspanning om beweging op gang…
SPEL & SPELERS...in maastricht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 229 De wolken
spelen er
hun spel
met wind
als kornuit
Fluit vals
door de kieren
van nieuwbouw
die op oud
moet lijken
Nieuwbouwwijken
aan de rivier
zorgen op terrassen
voor stemming en vertier
Het Ridderbier
vloeit rijkelijk
langs oevers
lage wallen
Hier weten
rijkaards
hun rijkdom
'in blik'
uit te stallen
ondergronds…
Avondschildering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 Ze blijft niet in een woordbetekenis
ontheemde droombeelden
van prachtige voorbereidingen
de zon daalt in haar sprookjeswereld
van spreektaal en intieme ontboezemingen
haar ademlucht van zuiverheid
de dag voorbij, de maan verschijnt
bloemen gaan slapen, vogels zingen afscheid
maar ze voelt zich blauw en onbeholpen
in de wandelgangen van…
Gekleurde geuren
gedicht
3.0 met 12 stemmen 1.825 Soms hebben geuren kleuren.
Neem bijvoorbeeld mij nou:
Na een bad ruik ik lichtblauw.
Roze geurt mijn tante,
rood ruik ik als zij mij zoent.
Groen hangt om geraniums,
oranje om een gepoetste schoen.
Paars snoof ik eens op
toen ik naast een opa stond.
Wie een toverbal eet ademt
gekleurde wolkjes in het rond.
Uit een doos kleurpotloden…