12666 resultaten.
Weet je nog...
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 233 toen de wind
zo heel zacht
op je huid
niets dan
een zongordijn
voor de wereld
zoveel meer
dan verliezen
en de stille pijn
het gras fris
groener dan ooit
zienderogen sprookje
weet je nog…
toen in onze gaard
het hemelse geluid
die vogeltoverfluit……
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Stem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 Wolken laten de zon zwijgen
het graf ligt stil onder de regen
het grafschrift nauwelijks leesbaar
durf ik te lezen in mijn eenzaamheid
het rouwproces voltooit
zich in aanvaarden
dat je er niet meer bent
maar jouw stem altijd hoorbaar
in het diepst van mijn gedachten
waarschijnlijk duidelijker dan ooit
vertelt me dat de stilte heilzaam…
Laat nog een beetje ( R. )
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.152 Laat nog een beetje van jou over
in mijn beleving der ziel.
Laat nog een beetje van jouw liefde heersen
over de haat en wrok jegens mij.
Laat dan, ons in onze diepste kwaadste uren
nader komen.
Laat het hart achter en ook de boze geest, maar ja
laat dan een beetje
van de wereld over...
over voor ons, wij twee,
uiteen en toch dicht in elkaars…
Nieuwe warme armen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 413 Geef me, alsjeblieft, nieuwe warme armen
om mij heen.
Armen die míj willen vasthouden...
en geen ander!
Jouw voorganger had zijn armen gebroken:
want hij hield teveel van mij dan hij aankon.
Bovendien was de zon uit zijn verleden!
Nee, laat me vallen om me heen: jouw armen,
ter bescherming tegen kou en wind... waarin
het kind eindelijk thuiskomen…
[ Slootwaterhemel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Slootwaterhemel,
maanverlichte weg, bomen –
stil oud geworden.…
Verliefd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 110 In jou heb ik mij verloren,
mijn hart met alle toebehoren.
In jou zie ik de toekomst gloren,
die zich door storm, regen en wind niet laat storen.
Met jou wil ik tussen de sterren zweven,
over sneeuw witte stranden gaan.
Met jou wil ik opnieuw weer leven,
op de hoogste bergtoppen staan.
Ik wil met jou huilen,
ik wil met jou lachen.…
Je weet niet wat je weet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Een geest
die ons vanuit de stille
waters levenslang stimuleert;
en ons doet leren wat
geen leraar aan ons leert.
Je weet niet wat je weet;
en wie je vooral niet vergeet
is die geest die je hele leven
je kompas zal zijn, en je vormt
zonder een greintje pijn.…
In verdriet gevangen.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 333 Als ze lacht en praat, zie je niet
haar stille verdriet, diep in
haar is een machteloos verzet.
Niet begrijpend, waarom het zo
moest zijn, toch zal ze vechten
tot de pijn verdwenen zal zijn.
.…
vrijdag
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 248 je donkere stem
verstilt
schaduwen
in een ster
mijn stille woord
verlicht
de verte
mijlenver
zwart
zo zwart
strelen wij
de pijn
wit
witter
dan ons zwart
zal zijn
in een droom
ontwaken wij
ik jij
jij mij…
Stille nacht...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 3.791 jaar
Stille nacht zal het zijn
een stille tijd voor velen
die sommigen worden gegeven
in hun leven, in al hun pijn
Het nieuwe jaar dat zal komen
zal het vrede geven overal
in de harten van de mensen
door dat kindje
geboren in een kribbe
geboren in een stal…
Ballerino
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 236 Hij zocht zichzelf
maar vond de dans
om zich te profileren
zijn moeder zag
het stille leed
zo fraai verhuld
in wat hij deed.
Begreep wellicht
de vraag van hem,
de wanhoop
in zijn aangezicht.
Moeder laat mij,
mij toch zijn;
doorzie mijn pijn
erken mij,
laat mij vrij.…
mijnenveld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 172 het lijkt niet eens moeilijk
vliegen met stramme vleugels
schateren met de wind mee
pluizen volgen op hun vliegroute
een vink uit een pimpelmees
een arend naast een valk
of het gekraai van wat wel een
kraai moet zijn herkennen
maar giftige kruiden uit heilzame
vertrouwen versus wantrouwen
zwijgen als goud en het sprekend zilver
dat is…
heling
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 kun je een
gebroken woord
spalken
een splint aanbrengen
voor het verzachten
van de pijn
het gebrokene
tijdelijk
verbinden
fixeren in
onbeweeglijke
nietsdoenerij
voel je na de
heling de plek
van de breuk
van een
gebroken woord
de stekende pijn
waar je nog altijd
koud van wordt?…
Van harte beterschap
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.153 van jou te houden,
jou te willen behoeden van pijn
jouw hand fijn te knijpen
om je nooit te laten gaan
zolang onze aardse band blijft bestaan
Mocht ik dan
aan alleen jou vertellen
uitleggen
je was er voor mij...…
Verdronken Vlinder
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 666 voor hen fladderde ik van bloem tot bloem
bij hen verdronk ik een stille dood
ogen vol liefde koestering
terwijl mijn hart schrijdde
ongehoorde noodkreten
mijn lippen koesterden een droom
angst pijn verlangen smachten
zoekend naar
onrealiseerbare droom
toen verdronk ik
radeloosheid onbegrip pijn en schaamte
wanneer stopt het
niet niet…
niemand die je vond
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 114 met ingehouden
adem wankelt hij
tussen rotswand
en ravijn
zijn flux de paroles
vliegt angstig weg op
het nauwe koude pad
kraaien lachen
zoveel zwarter is
de leegte in zijn borst
de stille weg naar een
plek van diepe pijn…
Op guirlande en ballade
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Dromerijen drijven op
de tonen van een lichtend
firmament
Vandaag lijkt wel eeuwig
Ik drijf een eindje mee
in ongekreukeld zicht
Op guirlande en ballade
zingt het landschap
diep
En ik verzink
in onbeschrijf’lijke
heelheid
Heilzaam zing ik jou
mijn lippen
En sterrennevels
als dansende parels
cirkelen minnend
om ons heen...…
Een moeder
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 301 genen beschuldigen haar
een moeder
hapt naar adem
gaat de weg terug
pijn blijft in haar buurt
een moeder
dapper gaat ze verder
droomt een droom
een stille lach streelt haar pijn…
ode aan de zachtheid van jouw bestaan
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 462 ik ken je niet, maar ik zou
je Odeth willen noemen
je wordt gedragen door velen
vaandelend hoog noemen zij jouw namen
gaan voorbij aan de pijn
die jij onmiskenbaar lijdt
ik voel slechts Odeth
die mijn bestaan niet belet
zij is de stille kracht
die mijn leven verzacht…
Vaarwel Michael (This Is It)
snelsonnet
4.0 met 16 stemmen 708 De man die heel de aarde kon doen trillen,
bleek niet in staat zijn eigen pijn te stillen,
ondanks het spul dat hij z'n lijf inspoot.
Net als zijn moonwalk ging hij tot besluit
niet langer vóór-, alleen maar achteruit.…
De plaats van verlaten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 153 stilte maakt van
zwijgende woorden
een snoer van gebeuren
ogen schieten vuur
armen gesticuleren
het onzegbare drama
je verbijt de pijn
die snijdt door je ziel
op de plaats van verlaten
waar de tijd
als wit laken
het stille lichaam bedekt…
Stille tocht......
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 458 En weer is daar een stille tocht
De afschuw golft door het land
Wat is er hier toch aan de hand
Worden er wel oplossingen gezocht ?
Zijn er geen stille tochten genoeg geweest
Wordt het niet eens tijd om de handen ineen te slaan
Of blijven we stilzwijgend leven met deze waan
Treden we nu eens op tegen zo een beest ?…
Drijfzand!
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 392 Een stille vlakte
die al velen liet sterven
Door gezichtsbedrog…
Hoeveel tóchten?
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 740 Hoeveel tochten, zijn er nodig?
Vraag het mij en ik zeg, geenéén!
Ze zijn totáál overbodig,
behalve voor de lopers alleen!
Zij putten moed, zélfs uit de
steeds kórter wordende stoet!…
Stille bomen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 532 Ik draag de eenzaamheid naar een bos,
vochtige bladeren in mijn hand,
geurend naar een verloren land.
Langzaam praat ik
tegen zwijgzame bomen,
ik vertel hen
een eeuwenoud verhaal.
Heel bewust haal ik adem
en voel in het ruwhout
van mijn lichaam
oude tranen,
van schors ontdaan…
Stille waters
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 651 daar waar het water verstilt
in de bodem van mijn gedachten,
waar mijn tranen nooit
de oevers bereiken
daar vind ik jou
in de stroming van de tijd...
daar waar jouw traan mijn land bespoelt
over de akkers van mijn karakter,
waar de stilte nooit
uit ogen verdwijnt
daar vind ik jou
in de onderstroom van mijn verleden…
in brede rivieren…
Stille Vlinder
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 563 ach, mijn lieve, blonde, wonderschone vlinder,
op broze vleugels van papier, dwarrel je in onschuld
door mijn gedachten en verwart mijn hart en zinnen
ik voel me oud en jong tegelijk, terwijl ik
in het trillen van je sterke vleugels voel,
hoe je hevig vlinderend van kelk naar kelk,
je tere onschuld toont, je naakte onschuld
jouw naakte onschuld…
Stille zaterdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 168 Als was U was in hun handen
en gekerfd hout eeuwen oud
sprokkelden keien
aarzelend blauw
waar tongen smolten
en duistere kelen beklemming
zonder ontzag kreten
gingen grenzen gebukt
onder langzaamaan verlaten
ik hoorde aan
maar sprak Uw taal niet
ik luisterde
maar kon U niet verstaan
genageld
liet ik Uw hand voorbijgaan
opstaan…