Alle inzendingen over Verkenning

Bruggen zijn geen rijkdom meer, ze bieden geen ruimte maar drukte boven mijn hoofd, ze scheiden mensen af en sluiten ze op op een eiland zonder energie een leegte die me uitput en die ik niet kan vullen met de contacten die ik leg over al de bruggen waarmee ik me behelp bij gebrek aan tijd om de deur uit te gaan en mijn eiland te verkennen…

Ik mis jou en mij met blozende wangen het voorjaar verkennen en de lente ontvangen Ik mis jou en mij met honingzoete dromen de zomer in zweven en van nectar bekomen Ik mis jou en mij met zonnige humeuren de vruchten zien rijpen en de herfst smaakvol kleuren Ik mis jou en mij met verstrengelde armen de winter trotseren en elkander…

Nu spoor ik tussen grind en grond waar weg de nacht inboort en luister langs het talud de glooiing van de einderstond, zo verkennen we het verstomde leven als een lange reis richting horizon verdwijn in het gras, klaprozen verstilde klokjes in de verte en soms een veertje eenzaam dwalend langs het silhouet van de statige wachters.…

Vrouwen van dit eiland verkenning in kracht voelbaar in ongelijke strijd herkenning in geleden tijd. Moeders van dit eiland gevecht tegen macht vrouwen van elke kleur afkomst zonder willekeur.…

gevoelens verkennend in huid van fluweel in warmte van aanwezige verdieping verlangend in geestelijke verbeelding van dagen en nachten in de showroom van geluk zoekend en tastend in de variatie van leven in fragmenten van onderweg voort gebracht in de armen van onze liefde waarin ogen wiegen in blikken het is het meedragen en je gedragen…

Dwars door het doolhof van liefde blijf ik doelloos rond rennen paden van passie die mij kruisen maar die mag ik niet verkennen Vergeten gangen van hartstocht gaan aan mij voorbij in een waas ik wil zo snel mogelijk oversteken maar ik ben mijn zenuwen niet de baas Dit labyrint van eenzaamheid blijft aan mijn toekomst plakken zodra ik de…

aan innerlijk vermogen en puzzelt het mozaïek waarop het landschap staat getekend in een trots welke voor mij een nieuwe poort heeft geopend De werkelijkheid draag ik op mijn schoot en is het leven dat de nieuwe tijd een wending geeft zoals het oude veel heeft te vergeven Geen degens meer die schermen of knieën die versleten de einder verkennen…

Ik voel jouw ogen uittreden mijn woorden verkennen de intensiteit van een onzichtbaar bestaan in een lied van zachte druppels. Ik denk dat ik nooit meer zomaar een traan kan laten ontsnappen zonder het koele blauw van jou, de glinstering van licht en levendigheid.…

'k Hoef jou niet te zeggen, dat de avond vrijt met de nacht als onze Kus in 't donker een dans lanceert 'n Verkenning in zomerse nacht Verlangende lijven die zuchten Onder 't genot dat lang verkeert 'n Sex-appeal van hier tot ginder Een aantrekking van Noord- en zuidpool 'Heat of the moment' van Asia geleerd…

Zonder twijfel is er geen onrust geen dapper moment om de droom te verkennen jouw avonturen woekeren als onkruid ze vergaan niet, blijven dapper zonder kerk, of economie, bestaan daarom plak ik je vast aan de nagelmaan, mooie vrouw in schemerjurk van ochtenddauw ik vertaal het fladderen van jouw ziel met mijn eenvoudige lichaamsbeweging…

wolven in de tedere nacht bij kaarslicht alles doen wat jij fijn vindt onbetaald en zonder leeftijdsgeschil om voor altijd over je te dromen kan ik niet in je zijn om te bewonderen wie je bent en altijd zal blijven nu het droomgetij gedijt in zoete onzin van mijn verbeelding zal ik je ongedeerd achterlaten met een eigen droom om te verkennen…

Achteraf was het waanzin Of wijsheid Alleen dit bestaan en de zin Ben je bereid Om net zoals Jim De realiteit te verleggen De zin Om de waarheid te verkennen Er zijn geen complottheorieën Eerlijke verkiezingen Afgeleid door simpele fouten Niet iedere schilder kan houten Valt het publiek wat tegen En de elite blinkt er vooral…

Bij een nieuwe liefde hoort een allereerste keer, elkaar geheel verkennen als porcelein zo teer. Eerst stukje bij beetje geef je jezelf bloot, je laat je dekking zakken en houdt jezelf groot. Ogen en handen samen verkennen de nieuwe jij en hetzelfde gebeurt ook door jou dan weer bij mij.…

ik moest mezelf even kwijt ín het verkennen van een nieuwe situatie er was daar geen tijd ook de anderen ontbraken hoorde geen schapen blaten de zalen leeg geen verlichting en decors zelfs de nooduitgang scheen ongebruikt toch had ik nog een bericht te versturen voordat mijn leven onverwacht niet meer valt te sturen want de…

Zij ontkent sinds kort niet meer de drang naar het verkennen en naar een ruime horizon Waagt nu weer een zoektocht naar verloren momenten en een schaduw van geluk De wind ruist de stemmen weg die haar terugroepen naar voorbije oorden Zó moet zij de teller verzetten en het verstand op nul het zicht op oneindig Naar de hoogte van de…

Vroeger hield ik op elk plekje halt, het nieuwe verkennen, onbezonnen veel goeds, maar ook slecht. Goed, waar ik mij in kon verrijken, vol in overgave, blijheid een stapje verder. Slecht, waar ik in verloren liep, nederig onvoldoende, verdrietig een stapje terug.…

Melancholie, discipline en soberheid zijn de invloeden die hij op levende wezens uitoefent Terwijl eenzame steenbokken de bergketens verkennen brengt zijn kleurloze gaslichaam een overvloed aan starheid om hen te doen volharden in hun langzame klim tot onherbergzame hoogten Omringd door dampen en ijsdeeltjes produceert hij een traag wenend…

schrijver zou zijn ben ik de literaire ganzenveer waarmee je streelt over het papier op het landschap tot aan mijn tenen schrijf je over toekomstig verlangen als jij een geleerde dokter zou zijn ben ik jouw zeldzaamste ziekte maar alleen in het donker en met een konijn kan ik aan jouw tederheid wennen je mag mijn land, met jouw ganzenveer verkennen…

Verworpen in de strijd, geen doel dat het middel heiligt, we worden door onszelf gestenigd, oneindig traag door tijdsbeelden gepijnigd rollen de vurigste stenen aan om in de laatste uren tegenover elkaar te staan, vonken bloed en hoop die samengaan in de samenloop van eb en vloed van nog te verkennende structuren…

Nee, we zijn dol op fietsen Het land verkennen door 't ommeland dolen De zomen met z'n struiken van bomen, stam en kruinen De ruige rand met kruiden, merendeel die rieken of fris ruiken en in verten 't silhouet van 'n torenspits de wieken van 'n molen Geen woord over: het nietsen.... languit in het struweel.…

zestien toen ik je ontmoette jij ging de wereld begroeten de benauwdheid verbogen door stralende ogen ambitie en twijfels de toekomst nog ver, liefde die weifelt maar jij wordt een ster je gedachten zijn zwervend verkennend en vrij toch ben je verbonden, met spinsels aan mij met wie kan je praten, wie luistert naar jou wie…

gedachten hun maagdelijke vlucht ontelbare kleuren geuren de lucht verwarmend geluk want liefde is zon op vleugels die strelen in ogen die nooit gaan vervelen zij spreken de taal die we beiden verstaan waarin onze passie zich eindelijk laat gaan ik wil je verwennen in warmte van samen zullen mijn handen je eindelijk intiemer verkennen…

je eerste penseelstreken waren voorzichtige vegen met lichte kleuren in een verkenning van nog onzichtbare wegen op het doek je kwam alles tegen en toch ging jouw affiniteit naar stillevens in schoonheid uit die jij in de natuur ontdekte en met liefde observeerde je koos feilloos die composities waarin jij jouw idee optimaal…

Ik hunker hongerig naar je lekkere lijf alle zachte welvingen met passie te strelen onpeilbare dieptes wellustig verkennen Maar je lichaam spreekt geen vuur je koude hoge rug onneembare muur van een vesting met geheime code waar ik de volgorde van vergeten ben Geef me een hint een opening om ergens te beginnen anders worden we…

kleurboek vol met kleuren Een stralend blauwe lucht Een opgeluchte zucht Een bloementuin vol rozen Geluk om van te blozen Een droom om in te blijven Een gedicht om zelf te schrijven Een gedachte om te verliezen De vrijheid om te kiezen Een huis om aan te hechten Een gezin om voor te vechten Een vent om te verwennen Land om te verkennen…

het zwarte land terwijl de regen striemde zwoegend in het zuigend slijk gebogen naar de dijk jij brak de wind die gierend aardde terwijl jij even rustte en als kind de mantra’s zong die haar kracht bedaarde jij bent geen heerser over grond en lucht maar deelt de elementen in samen gaan neemt ieder zo zijn vlucht in het verkennen…

je komt naar me toe zonder gewicht ik heb al je liefde maar mis je gezicht ik wil in je ogen de ondeugd weer zien het uitdagend verkennen tot welke grens ik je dien kus me de lippen tot bloedens toe rood ik vul je met passie in het diepst van je schoot streel met je handen het lijf dat je kent schrijf met je vingers hoe warm dat…

wij krijgen de botjes bekleed met huid waarin een verfijnd tastmechanisme schuilt in een subtiel aangestuurd bewegen verkennen wij de wereld in zijn voor en tegens elektrisch of neuraal de boodschappen gaan naar onze database dat koppie heet aan alles hangt een prijs ook de uiterste tijden van gebruik zijn ons al bekend…

magische spiegel lonkt en blikt geheimzinnig verzacht hartepijnen met diamanten stralen haar wereld in ziel verzonken droombeelden verkennen vrij door betoverende landschappen zomerbruisende geuren verwekken opbloeiende hartstocht in sneller galopperend hart stroomt nieuwe energie door fonteinen omringt gelaat glanst van schitterend…

hij is toe aan een uitdaging na maandenlang elke dag dezelfde als ervoor en erna rusten op plots gekomen lauweren werd het niets hem ineens teveel bergen beklimmen wil hij zonder zuurstofmasker de diepste zeeën verkennen een duik nemen in de ziel van het wezen dat hem stuurt en op drift heeft achtergelaten voorlopig schrijft hij plannen…