Alle inzendingen over Waarschuwing

medicijnen die toch niet helemaal werken eerst toch weer durven hopen diezelfde hoop wordt nu weer afgenomen bruusk en zonder waarschuwing de ziekte laat weer van zich horen ik weet het wel ik heb je wel gehoord het liefst houd ik mijn handen over mijn oren mijn handen voor mijn gezicht dan moet ik er niet naar kijken en toch houdt…

Wat nou als het komt door het verschuiven van het magnetisch veld; dat er kleine ruimtes ontstaan waar niets nog aan ons trekt, en het trompetgeschal een waarschuwing: "pas op! hou je vast, anders val je van de aarde af!" Wat noord is, wordt nu zuid en vice versa, wij staan andersom en alles is gedraaid.…

Ontelbare gestorven mensen, die nu in de hemel wonen, waarschuwen ons voor de hel. De aarde draait maar rond, de levenden draaien ook, langzaam maar zeker, dol. Stop it! Stop, schreeuwen wij! Zijn jullie doof geworden? Jullie klinken zo leeg en hol! Jullie levens zijn opgeborgen, in de cloud. Wij streamen vanuit de hemel. Jammer.…

Onhoorbaar haast de roep van klokken In stadsdeel, kern en buitenwijk Die van Schiedam zijn onverschrokken Zij hebben een enorm bereik Ik stop mijn vingers in mijn oren 't Is zaterdag rond etenstijd Dit beieren kan niet bekoren Terwijl het ergens ook verblijdt Waarschuwend dreunen en vibreren We zijn op ons paasbest gekleed Om het theater…

op alle wegen die wij betreden gaat geen voetstap meer zonder een bord met een rode pijl waarop een waarschuwing voor corona staat geschreven laboratorium, ontwikkeling, voorbereiding en de hoop op een vaccin hoe bitter is ons lot in afwachting; elke dag meer doden en besmette mensen, elke dag strengere regels en meer isolatie…

krijsende meeuwen die elkaar moord en brand toe schreeuwen of elkaar in niet te verstane talen opgewonden waarschuwen jongens hier valt iets te halen ach het zijn net mensen die elkaar soms al wat lelijk is lijken toe te wensen of juist met opgewonden woorden het laatste schokkende nieuws toeschreeuwen wat ze net hoorden heb je het onwerkelijke…

Is het de echo van de radio die kille stem die het nieuws voorleest achtervolgd door schreeuwerige reclame geboren om te horen, alles voor elkaar voor alles wat niet nodig is door vaart der tijden opgenomen in gesloten inrichting, dikke muren die geen geluid doorlaten zonder stemmen die waarschuwen voor de nacht die nieuwe doden telt…

Weer heb ik mijn verantwoording genomen En steunde donderdag de actie niet. En daar ik dus mijn lampen branden liet Heb ik een grote stroomstoring voorkomen. Maar wel heb ik, met het milieu begaan, Om drie uur ’s nachts het licht toch uitgedaan.…

Woorden zo stoer en machtig zo fluweel zacht en prachtig toch soms valt er eentje verkeerd of ontsnapt er een teveel zijn het er net een paar te weinig of is eentje raak en ben je bekeerd een gevoelige en een snaar die trilt een ongepaste en voor je ’t weet sla je op tilt woorden schilderen je gevoel soms met te uitbundige kleuren iets…

Je gaat me verlaten, Niet wetend waar je aan begint, probeer ik je te waarschuwen, maar je hoort me niet Het liefst hield ik je vast, je overladen, met mijn liefde, wetende, dat dit niet voldoende voor jou is Ik weet ik moet je los laten, je verder laten groeien…

meubels hoogglans de vloer was een zonnetje kleur en verlichting in perfecte balans een glimlach van het peil art nouveaux toch sprak ook hier entropie al onverstaanbare woorden op waarschuwende ondertoon want gangbaar blijven had zo zijn onderhoudsprijs waar antiek en schaarste het aanbod bepalen zal de vraag nooit dalen…

Jan staat in het savannegras ontwaart vaag een gele smoel met aanzwellend angstgevoel dissonant in zandgeel gewas Hij denkt misschien 'n leeuw de leeuw grijnst 'een denker' haakt hem met zijn linker als Jan vlucht in 'n schreeuw Genen die onze ervaring beheren waarschuwen voor gevaar door onze gevoelens die ageren Moraal van dit verhaal…

Geestelijk zieken ook krankzinnigen genoemd ervaren het gangbare leven als een warrige misschien kluchtige vertoning komen driftig of gemoedelijk hun eigen wil na ze kunnen angstwekkende monsters zien daarbij prachtige gestalten horen soms stemmen die waarschuwen en dreigen dan plotseling opwekken spreken dikwijls met deze verschijningen…

flikkert de wolk gedrenkt in voorgevoel van wat wordt voorgeschreven onder het soepel buigend lemmet keert een witte siddering runentekens heet staal ritst aan de donkere hemel voorteken dat de aarde moet lezen het brengt een kentering aan de lauwe adem van de avond het schrift scheurt overdwars een verblindende reet hangt waarschuwing…

Was het virus heel alleen in ‘ t prille begin, dacht ‘t soms waar moet ‘k heen tegen alle waarschuwingen in? Was het virus levensmoe geweest zaten we nu niet in de shit dan waren we nooit uitgefeest nooit teruggevallen op onszelf! Want niets wat zich zo vermenigvuldigen kan dan dit verhipte virus, niet dan?…

Een waarschuwing voor gevaar en leed die de vijand en de haat afschrikte. Een roos in de regen die haar hart niet sloot. Een uitnodiging voor vreugde en vrede die de vriend en de liefde verwelkomde.…

Aan de kapstok hangt de jas even later in de tuin kijkt zij mij aan bladeren opengevouwen haar stem klinkt bij het ritselen van plant en struik In bed ligt zij, de wangen rood en opgezwollen van de koorts in haar ogen een waterige blik Uit de keuken fluit de ketel een waarschuwend lied er moet nog thee gezet Bij het naar…

'K weet het nog goed die dag in september Plotsklaps is het gebeurd, als een donderslag Dat je ineens niet meer leven mag Die dag blijft helaas voor ons, one to remember Altijd gingen jullie daar je rust vinden In een dorpje in zeeland, alleen aan een duinrand Daar werd je gevonden met je hoofd in het zand Zonder waarschuwing voor jou of beminden…

Kalm kabbelend of schuimend waarschuwend, ik begin je te kennen, leer te zien hoe je je voelt! Water van me, ik wil je weer zien Elke dag jouw water, Nu, niet later…

De arts zei dat het een waarschuwing was Hij wilde te veel onmogelijke dingen En thuisgekomen merkte hij pas Dat hij zich tot kalmte moest dwingen Nu hoeft hij niet meer te presteren Zag de dood wel heel dicht bij. Had het alleen even moeten accepteren En dat was voor hem een heel karwei…

Ik waarschuw vóór ik uitbarst iedereen: “Wim Overweg…”, en dáár vlucht men al heen.…

praat Hij zal de taal van de dieren verstaan Onder de maankring is alles verlaten Diep in het woud heerst een betovering houden vergadering wezens der nacht Wandelaar wacht voor gij nabij treedt want wie teveel weet zal nooit meer praten Een nevelring een lichte kring rondom de maan Een fluistering is rondgegaan Wee wie die waarschuwing…

Zonder waarschuwen, In m'n hart Zo vol van jou 't doet me pijn. Zonder liefhebben, O zo eenzaam Wil nu nooit alleen meer zijn ...…

Als de arme donder maar niet doordraait en misschien moeten we iemand waarschuwen. De conducteur is in geen velden of wegen te bekennen, toch klinkt er dan plots gefluit, we maken ons vast op voor een dodenrit-…

Wat doe je met de zaken die je ziet Waarschuw je de betreffende personen? Bespaar je hen een ongekend verdriet Belet je ze hun karma op te schonen Wat doe je met de dingen die je weet Die onherroepelijk hen zullen schaden Hoe kosmisch is de wet voor een profeet Wat laat hij wel wat niet in zonlicht baden?…

Ja, één keer nog je leven overdoen, En dan op 't toekomst-richtend oogenblik Nalaten dat gebaar, dat woord, die blik, Die reis, die brief, die daad, die vraag, die zoen, Zóó, dat een niet begrepen vizioen Je zou weerhouden door plots'linge schrik, Doordat in 't Nu van 't eigenmachtig Ik Waarschuwend school 't praeëxistente Toen: Dan…

Onverwacht zonder waarschuwing heel alleen over. Het intense verdriet als woeste golven. Traag ontworstelend aan de kolken. De kust ruw en vrijwel eindeloos langzaam in zicht. Stap voor stap struikelend vallend en weer opstaand. Een weg zoekend langs smalle paden vaak onbegaanbaar.…

De tijd kruipt aan haar pols voorbij zoals het stof klimt als ze kijkt een kantje mouw naar boven wijkt in antwoord op die vraag van mij Ik steel haar hand belet de tocht voordat retraite weer kuisen wikt een oogwenk wegens chaos tikt telt wimpers in verraden vocht Dan kleedt ze vlug satijnen trouw langs angstig geblindeerde ramen met waarschuw…

Het dichterschap, al wie dat wil bedrijven waarschuw ik hier: u wordt er door besmet.…

" elke ochtend tranen die mij niets vertellen mij in haar wereld wanen misschien dan waarschuwen dat mijn eenzaam huis de gedachte kwellen aan haar lach zo levensecht ik hoor nog wat geruis het leven is onterecht ik heb haar weer ontmoet en een lichte buiging gemaakt de koningin van Den Haag heeft me tijdens die buiging heel diep…