Alle inzendingen over beesten praten

Laat ons praten zonder woorden, ik wil voelen dat ik leef. Waarom vragen al die woorden, als gevoel het antwoord geeft.…

Een vriend een gezellige man die van de ene op de andere dag niet goed meer praten kan je woorden zijn moeizaam te verstaan voor je vrouw en kind komt dat hard aan je hebt moeite om iets duidelijk te maken je kan je niet meer uiten zoals het is geweest toch kan je het accepteren want je hebt een zonnige geest je vrouw weet jou er goed in…

leg niet mijn denken op jouw tong wat jij dus dacht dat ik had gedacht "doordenkertje"…

Ik blijf maar praten en maar kauwen zegt U nu ook eens wat... Ik wéééét niet hoe ik op moet houen.…

Je wilt praten met iemand, maar er is er geen en je hoort nu iets wat toch praat, je bent het zelf en bent verbaasd dat je nu iemand hebt die je praten laat.…

Neen, de stem klinkt in mijn oren als een donder preek in de kerk vastbesloten en ferm geen speld tussen te krijgen het lijkt of het als water langs me glijdt deze woorden maar ik luister naar de stem die alles weet altijd alles weet, beter dan wie ook en dan nog een beetje beter… haat, bederft je ziel dondert de stem maakt je kapot, laat…

Die zeggen doen delen praten. Maar zijn stil wanneer je ze face to face ziet. Maar hebben niet in de gaten hoeveel mensen ze achterlaten.…

oostenwind vandaag langs het zwerk trekken winterganzen in V-formatie het einde van het trekseizoen nadert in het huis met dichte vensters zwijgen zij pratend urenlang ze zullen elkaar niet verwonden…

Te intensief dat hoorde je wel vaker van die wolf, dat beest en ook ik ben die eenzame mens geweest zo liep ik dagenlang van geest naar beest van feest naar geest met zonderlinge gedachten zo liep ik dagenlang van angst naar lol ging ik helemaal uit mijn bol totdat ik mijzelf vond in mijn hol zat er geen limiet aan mijn plezier…

MENSEN NET BEESTEN? BEESTEN NET MENSEN! GEDRAAG JE NAAR HET DIER ALS MENS!!…

Nachtmerrie, plicht of feest, aanbeden of gevreesd, de tijdgeest is een beest dat nooit lijkt weg geweest. ´t Is of ´t er altijd was, maar ´t is er nog maar pas. Opeens was glanzend dof, succes sloeg om in sof, geleerd werd gedateerd, waardeloos gewaardeerd en ´t minste werd het meest tot glorie van het beest.…

Er waart een beest hier door de straten het is woedend niets ontziend wees voorzichtig kom hem niet tegen want ik maak je af…

De dag is een feest een klaproos je kan er niet omheen geweldig ze staan er met tientallen koeien een pracht van een beest…

Straks woont er ook een big in Sesamstraat Dat is herkenbaar voor het kind dat kijkt Omdat 't op gezinsuitbreiding lijkt (d'r is geen hint die kinderen ontgaat!) Een vogel had men al in 't pakket Dat wordt weer scoren voor de MKZ…

Na jaren verder weg dan ooit leek geluk weer wat dichterbij misschien wel voor het grijpen tot de dreiging van het beest weer plotseling genadeloos broos herstel de grond in boorde herleven weer veranderend in angstige onzekerheid hoeveel cellen kozen reeds de zwarte zijde van het beest hoeveel cellen pleegden verraad aan hun tak: het…

Daar waar politici elkaar afslachten Vaak opgefokt een mes een rug in gaat Daar wordt vandaag over het dier gepraat En hoe de wet zijn leed wat kan verzachten Ik wil geen dierenleed op mijn geweten En help het beest door het snel op te eten…

Het is een moord party Zuipen als een idioot Stokslobberen in de schoot Kotsen over je eigen tieten Dat is echt genieten Lekker beesten en op de tafel belanden Genomen worden in alle standen En zie daar in de prille ochtendstond Ligt ze dan uitgeteld in haar blote kont…

Verstand heerst en voorkomt dat ‘t gevoel escaleert, maar soms staat hun ziel in brand gaan gevoelens - sterker als de leer - in hun brein te keer Even zijn ze weer het beest -dat wij lang zijn geweest- zonder besef van tijd en van vergankelijkheid, primitieve toestand van redeloosheid Hun wankele geest overgeleverd aan gevoelens…

waarom blijf ik voor iedereen dat woest, vernietigend, wild beest? waarom bouw ik niet liever voor tochtgenoten die rotmentaliteit om tot een heerlijk, liefdevol lentefeest?…

is dat niet op de beesten af?…

Het is helaas een trieste anekdote Die ik vandaag voor u op rijm citeer, Maar zo'n bericht bewijst ook deze keer Dat mensen zich gedragen als malloten: Het grootste beest ter wereld heeft twee poten En in zijn klauwen draagt het een geweer. -------------------------------------------- Uit: 'Een looptje met de tijd', 1993.…

Mens die schepping is En in wie de grondtoon Van de liefde hoort Door te klinken - Te zeer naar de ogen Gezien en met alle Egards opgevoed in Grenzenloze vrijheid - Tot ondersoort verworden Bij de beesten af…

Ik moet hier even bomen over koeien die zich bezopen voelen zonder stal en in het wassend water staan te loeien dat er toch iemand hen bevrijden zal van die zo goddeloze waterval.…

de hand van het beest in de boom de buit voor de geest die geneest in de inktzwarte nacht die de uitgezette lijnen luid loslaat in de lucht van de kamer van het meisje dat vlucht door het raam op straat voor het vuur dat vleugels geeft aan verhalen en zinnen zacht de vrucht van het uur dat het water op plekken onhoudbaar de weg van de wolken…

hij loert naar zijn rivaal in wie de ander is verzonken maakt zich onzichtbaar houdt zich onhoorbaar maar spitst zijn oren en als dat roerloze object dat een langdurig onderzoek niet waard is wordt weggelegd door haar die wijzer is geworden begeeft hij zich met één sprong naar de plaats die hem rechtens en natuurlijk toekomt…

vingers in mijn geest ze trekken aan het beest dat ik heb opgesloten door mij is neergestoken toen het me bedreigde het bloed is nog niet opgeveegd het sijpelt door in woorden die me storen die vakjes open maken van wat is geweest die ik had afgesloten omdat ze anders spoken mij dwingen tot verkeerde dingen onberedeneerde…

De aarde brenge voort wat kruipt ofte wandert, In aarde zal het toch eens werden weer veranderd. Het water geve uit het slibberige vee, Het moet toch t’ zijner tijd vervuilen in de zee. De lucht belaste ik met vogelen te krielen, Want in de brede lucht verdwijnen hunne zielen. Maar ‘t hoofdstuk schort er nog, de mense, die dit al Als koning…

Ik rende als eekhoorn over dunne twijgen, spiegelde me als een metalen vat in de vaart, vouwde me als het linnengoed vierkant op de planken, gloeide als het blozend beest in de haard. Wakend sta ik als een stoel in de kamer. Als het zijn tijd is, vlieg ik krijsend uit met de zwaluwen vanonder de dakrand.…

Er leeft geen beest meer in de kelder. Nu leven er zelfs twee Nog steeds aan de kasten knagen om de buurvrouw te verjagen maar nu doet m'n vader mee!…

De kameel heet wel het schip van de woestijn, daar kan ieder over meepraten die op zo'n beest gezeten heeft.…