Netgedichten

netgedicht (nr. 51.496):

De tijdgeest

Nachtmerrie, plicht of feest,
aanbeden of gevreesd,
de tijdgeest is een beest
dat nooit lijkt weg geweest.
´t Is of ´t er altijd was,
maar ´t is er nog maar pas.
Opeens was glanzend dof,
succes sloeg om in sof,
geleerd werd gedateerd,
waardeloos gewaardeerd
en ´t minste werd het meest
tot glorie van het beest.
Ben je geen onderdaan,
dan kun je beter gaan.

... Wend je je af van je tijd, dan verschraalt je geest. Ga je er dwars tegenin, dan eindig je als solipsist of spookrijder.
Zelf klaag ik graag over het verval van de letteren en de verwording van de humaniora en het verdwijnen van de stille zondagmiddag in de grote stad (zondag is zondig) en het misbruik van het woord ´kwaliteit´ en over nog veel meer.
En jij, beste lezer? Zing je eigen klaaglied... ...

Schrijver: lykele zwanenburg, 7 april 2014