Alle inzendingen over bevroren OR hart OR Johanna

Verbannen en vergeten tussen ijskristallen muren Vertwijfeld warmend aan gedoofde vuren Broos, toch onbreekbaar ...dit bevroren hart Hoop, neemt afscheid ...als de nacht verstard…

Daalt er uit de lege hemel een vleugelloze engel af die geen engel was of is of als gevallen hemelinge het verval niet meester is zakt er neerwaarts uit de lucht een laken met alle dieren van de aarde onrein gelijk de engelengedachten en klinkt er met een zucht te midden van de engelengeslachten dan een stem die slachten aanbeveelt en eten…

Daar moet het gebeurd zijn, ten oosten van de poort naar Brussel langs de trage waterweg waarin die gekke stadsgids zich nog verzoop De dichter die worstelde met woorden en nooit kon winnen van zijn vrouw de kinderen die daar van kwamen en nog later de melancholie die hen met één lenige sprong voorgoed te grazen nam....…

Hoe vaak heb ik Al niet geprobeerd Om het diepste In jou te bereiken Om telkens weer Te constateren dat Het de bevroren Ondergrond in jou Is die mij dat belet…

Zwart en blanken zijn gelijk toen, daarbinnen Zout der wonden, maar als de pijn... en ook nog Wereld van een tengere vrouw: Johanna Zang van de aarde. Gauteng stad van jou en de rest van mijzelf Statig rennen door de gebrande straten Vluchten voor de pijn van geschiedschrijving als Tekens van Holland.…

Mijn lief, waarom droom je nog van de Madonna die ik niet wil zijn? Waarom sta je voor het raam met je rug naar de vrouw die voor je zorgen wil? Zie je in de diepte van de stad, auto in, auto uit alleen maar kortsluiting terwijl je een vrouw wilt die daar boven staat, vies van gedoe op een achterbank? Waarom droom je ervan te ontsnappen…

ik sta daar waar vele voetstappen liggen van hen met bevrijdingsbloemen in mijn hand kijk ik of ik haar zie tussen alle mensen die hier vandaag zijn samengestroomd Jo’s rode haren wapperend in de wind een trotse rechten studente die zich had aangesloten bij het verzet liep hier vijfenzeventig jaar geleden haar laatste stappen zal…

Bevroren van binnen Ik loop weg Ver weg in het niets…

één keer slechts beweegt ieder zich met bezielende bagage door de atmosfeer de reis voert langs de eeuwigheid en tijd bespoedigt de tred om uiteindelijk als scherprechter te bevriezen die kou, mensen, ik zou willen weten waarom is dat nou precies de kille angst de me bekruipt wanneer ik stil sta…

herinneringen De paniek raast in mijn keel Tranen stromen door mijn lichaam Elk gevoel is er een teveel Eerst, eerder, nu en morgen Lijken verstrengeld tot een moment Onduidelijke lijnen in mijn hoofd Alle herinnering en gevoel gemengd Verloren in tijden die niet bestaan Duizend ogen draaien rond Ongelovig starend naar de beelden De schreeuw bevroren…

Glanzende tranen onder mijn huid Onafgebroken zonder geluid Zacht serene rust aanblik van schijn Diep van binnen vervuld van pijn Gedachten scherp malen en dwalen Willen begrijpen onmacht vertalen Lichtgroene ogen broos vol verdriet Zoeken verlangen vinden je niet Mijn hart verdwaald toen jij verdween Bevroren geluk weer alleen…

Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik probeer te praten maar kan het beter maar laten er is niemand die mij kan horen. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren, iedere poging om maar te schrijven komt nooit naar boven drijven. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik heb alles verloren.…

Ach, ik wilde nog zo veel maar het mocht niet zo zijn er is nu niets meer heel de toekomst is heel klein Ik kan niet eens meer huilen mijn tranen zijn verdronken bij wie moet ik nu schuilen als de kerkklok heeft geklonken Daarna ben ik voor altijd alleen jouw liefde ben ik verloren je staat dan op de schoorsteen in een fotolijst bevroren…

in deze koude, donkere nacht ontwaakt niemand uit de winterslaap slaat niemand de vleugels uit in het schimmige lamplicht zit niemand de verloren tijd op de hielen in deze bevroren nacht…

Aan Icesave had ik heel mijn hart verpand Maar door de crisis ben ik van de wijs Vandaar dat ik meteen mijn geld opeis Ze zeggen: geen paniek niks aan de hand Eerst kon mij die koelbloedigheid bekoren Totdat ze mijn tegoed ineens bevroren…

ze plukt ijsbloemen van de ramen poot sneeuwklokjes in november maar haar tijd staat stil en als ze schreeuwt bevriest haar adem ijskristallen sterren vallen in de nacht maar ze wenst niets ze loopt haar pad alleen in maanlicht mijdt de zonnestralen ze wil niet dat haar hart ontdooit een bevroren hart doet minder pijn…

samenvervlochten dagen vliegeren achter elkaar aan op deze zonovergoten dag verwarmt de gouden gloed de harten van hen die al even bevroren leken dansen zonnebloemen aan de oppervlakte terwijl zwaluwen de Lente aankondigen…

Liefste woordkunstenaar je wijst aan wat je ziet en de façades storten in elkaar het is een wonder waar je bij staat Er komen mensen op af, ze willen in jou geloven Liefste woordkunstenaar jouw woorden verwarren je en belagen je gillend uit de monden van mensen die verlost willen worden door jou Urenlang leggen ze elkaar uit wat jij…

denkend aan plezier verboden vruchten eten Ik wil je graag meedelen dat je je eer niet mag verliezen blijf je eeuwig spelen dan zal je hart bevriezen…

Vurig hart, brandend verlangen Mijn hart door jou behangen Warm gevoel, blije tranen Me stilletjesaan in de hemel wanen Ijskoude blik, bevroren dagen Vele onbeantwoorde vragen Gewond en bloedend hart Niets dat die pijn verzacht Eenzaam en verlaten Eén van die vele éénzaten Waarom val ik nu net voor jou, iemand die niet van me houdt.…

Ik wil met jou mee Mijn ooghoek Ziet je dansen Ritme van de zee Ziedend van smart Duinstruin ik Verloren aan jouw hart Bevroren zijlijn Golf overspoelt Bewustzijn Ik wil, onbedoeld Heel mooi met jou mee…

de uren in beton gegoten de ziel bevroren tot op het bot onwrikbaar is het ingekapseld hart de handen op de rug gebonden opgesloten in de kale kerker van onaangeraakte uren hoe minder ik beweeg hoe meer ik schrijf hoe meer ik schrijf hoe minder ik weet…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Als adem hem beneemt in stilte van gedachten tekent hij een groot hart op het beslagen raam een pijl met een naam slechts één hij voelt alleen onzichtbaar verdwenen in de wereld om hem heen hij weet niet dat zij hem ziet in het noorderlicht van de bevroren dagen…

stappen lijken bevroren herinneringen spiegelen weerzien, dolend bovendien buigzaam lijkt te breken ondergesneeuwd gewicht beticht ik mij de oorzaak blaas in mijn handen als om een ijskoud hart dat in geweten snijdt zomer in winter opwekt…

Je kust me, maar jouw hart is doof voor liefde, in de nacht bevroren met alle ernst, in mijn geloof en hoop die ooit mijn stem laat horen zwijg ik in stilte, mijn beide ogen dicht ik heb je lief, mijn lief, steeds droomgericht.…

In het zilveren hart van de winter hervind je een blij geheim het klopt aan bevroren ramen zingt in dennewouden roept met de stem van wilde zwanen en warmt zich in je bloed In het zilveren hart van de winter bedenk je een nieuw verhaal je brengt alle woorden samen vreemde en vertrouwde nieuwe en oude zolang je beweegt…