2355 resultaten.
Als een blinde huilt
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 507 met de zonnebril inmiddels in zijn hand
stak hij huilend een sigaret in brand
en voelde waar ik was gaan staan
kneep krachtig in mijn arm
ik liet hem al troostend begaan
open …dicht ….open … dicht ….open…dicht
daar stond hij, zo heel fragiel
en leefde niet meer in het licht
alleen een blinde huilt vanuit zijn ziel
open …dicht ….open…
Blinde vinger.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 322 Je mag je koren niet meer strelen
je weide niet meer zien
je paard niet meer bevelen
het machtig oog
wordt een blinde vinger.…
Blinde vindt dode
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 70 Blinde vindt dode
Kopt een landelijk
Dagblad vandaag -
Heftig begin van
Deze dag, maar hoe
Vaak ben ik
Al niet ziende
Blind geweest en was
Ik niet eens in staat
Om een levende
Ziel te vinden die
Mijn bestaan
Bevestigen kon?…
Vaccinatiecampagne (haiku)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 129 De vaccinaties
in De Zwaan verlopen vlot.
Vandaag duizend shots.…
Zwerver
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.457 Zeewind en zon
weefden een warme deken
stuifzand en helm
zongen het requiem
meeuwen schreeuwden de mis
bij het getijdenorgel van de zee
voor een verstilde oude man
die zonder hulp gestorven
door schoon en ziltig zeezand
begraven is.
Gekromd zijn handen
in een onvertaalbaar teken.…
Je bent als de wind...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 847 Föhn
Stuwt een laaiend vuur
Mistral
Doet de hartstocht versnellen
Sirocco
En beheerst een man elk uur
Zeewind
Het zilte zout is al wat beklijft
Windstilte
En de herinnering de smaak doet vergezellen.…
Zeewind en strand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 759 Zeewind slaat het witte water
op een zonbeschonken strand.
Razend rollend vol geklater
schrijft het woorden in het zand.
Eilandbergen in het blauw
dragen groenig grijze kleuren.
Op een surfplank staat een vrouw
stralend in de zilte geuren.…
Zilte zeewind
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.644 Een verzachtende zucht waakt
de ochtend van zijn kleurloze -nachtrust.
De liederen van een onhoorbaar piano-stuk
verklaren nader aan de bloemen
hun ontmoeting met het daglicht.
- Terwijl de klokken 10-maal de morgen luiden -
De dag verzucht zijn prachtige beelden
aan de wind, die de omgeving teistert
en het zand zachtjes langs mijn lichaam…
De Zeewind en de Landwind
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.071 De zeewind komt, een blonde schone,
de verten toegesneld van 't land.
Ze wil het scheemrend blauw bewonen,
dat oprijst uit de waterrand,
het onbekende gaan verspieden,
dat in ravijn en dalkom schuilt,
en 't nog verhulde der gebieden,
waarop de morgennevel druilt.…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
en de zee zweeg
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 542 nu mijn adem zo sterk
de jouwe wordt
moet ik
wat uit mij geboren is
verlaten
nog eenmaal
zal ik slapen in de duinen
en de nacht
laten kijken
naar de golvende dansers
op een wolkenrij
uit mijn ogen
zal ruimte fluisteren
naar de zeewind
waarin jij bent gekomen
nu mijn stem moet zwijgen
zal ik nog eenmaal slapen
in de onverwisselbare…
Rondeel
gedicht
2.0 met 64 stemmen 13.783 niemand zelfs de zeewind niet
heeft zulke ruime handen
zo'n doortastend wiegelied
vouwt niemand zelfs de klaproos niet
er wiedt een wichel die alles ziet
onder onontdekte landen
want niemand zelfs de regen niet
heeft zulke kleine handen
-------------------------------------
uit: De man van vele manieren, 2008…
dijkwandelaars
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 489 De zeewind kapt
hetzelfde grijze haar.
Ze sloffen netjes in pas
ééngeworden door jaren
arm in arm
gehuld in bijna dezelfde beige jas.
Zij loopt wat moeilijk
Hij biedt haar steun.
Wat is dit mooi, denk ik
Terwijl ik, alleen
op mijn bank
achterover leun.…
gister
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 148 men heeft heden
de keus tussen
nu en straks
verlopend
ongrijpbaar
gisteren was
beter geweest
dan was er
geen probleem…
Knopen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 Mijn herinneringen
liggen vast
in knopen,
mocht de houdbaarheid
van geest
wat vroeg verlopen.…
haar jurk met schelpen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 241 het was op een zondagnamiddag
deuren spraken niet, ramen lieten
de zeewind met wapperend gelaat
binnen, het zout aan de kozijnen
zij las tegen het licht in, haar ogen
weerkaatsten in de bladwijzer en
haar rechterarm stak in het haar, ik
omhelsde ze onder haar borsten
fluisterde achter haar oor,- heerlijk
om even aan het lelleke te proeven…
het jaar van de Kemphaan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 251 ze zijn niet weggegaan dit jaar
net als jij, de bronzen veren
in je kraag, je handen op mijn
borst, mijn lief viert lente in
de winter, het vijfde seizoen
schijnt op de verse klei, blonder
dan nu kunnen je lokken niet
onstuimig gul smaken je lippen
seffens legt de malse zeewind
haar verse zaad in de weilanden
en baltsen de kemphanen vinnig…
hoe heet jouw strand..
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 484 zij staat daar
in een hoekske
glundert wolken
bruisende bloesem
verstuift liefde
aan haar bezoekers
warm en ongekreukt
staat gij in mijn
schaduw, o uw handen
knijpen verlangend
een moederke staat
gebukt in haar hofke
tussen de akonieten
zij knikt minzaam
als de zeewind, als
de kustlijn van hier
tot ginder, waar gij
zwaait naar…
Een dagje aan zee.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 Zalige zilte zeewind waait over zee en strand
door duinen omrand.
Strandtenten vlak daarvoor, terwijl ik in de
verte het ruisen van de golven hoor.
Onderwijl zie ik surfers op schuimkragen razendsnel
voorbij gaan.
En boven zee meeuwen die scheerlings een duik nemen
en zo een visje pakken.…
Benieuwd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 laat de zeewind zachtjes waaien
want ik zou wel eens willen horen
wat zij allemaal te vertellen heeft
als ik straks slapen ga laat dan de manestralen
zachtjes op mijn ramen tikken
want ook haar verhalen wil ik horen
zodat ik straks in alle stilte
hun woorden beschrijven kan
mooi als blauwe lucht en vol van maneshijn…
OUDE ALPENBOER
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 1.402 Met lijdzame dorst
schudt en spreidt hij het hooi
op de zonnige helling
vol geelgroene stoppels
blikt somtijds
naar die vertrouwde sneeuwtop
hem het verste wat is
zijn bronzen gelaatsplooien
bergen de bescheiden bloei
uit onweerstaanbare kracht
van kleine rotsvaste stee
bemoedigd
door verdwaalde vleugjes
altijd zoekende zeewind.…
Twijfel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 424 Ik weet niet, hoe
mijn leven zal verlopen
of welke kant
ik op ga,
ik weet alleen
dat ik naast je sta.…
sterrenwens
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 384 op zoek naar sterren
ergens in de nacht
schitterend tegen een
zwarte hemel
verscheen jij
in volle pracht
ik sloot mijn ogen
nam alles in me op
ademde diep
in en uit
opende mijn ogen
razendsnel
viel jij
en ik deed een wens
ademde diep in
en toen weer uit
terwijl
de koele zeewind
me streelde door mijn
haren…
standvastig (2)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 135 Het tandenknarsen van de tijd
het wassende water
de tartende zeewind
weten niet van wijken
ze maken je gestaalde hoofd
koppen kleiner.
Een albatros landt zwijgend
op je hoofd.
Niets en alles beroert je.…
Zielsgenot
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 171 welkom frisse
groene blaadjes
fleurig wapperend
in de
zeewind/april
warme zonnewarmte
schaars geklede
vrolijke kinderen
mensen deze
maand doet
wat het
wil
snuif de
kostbare zeelucht
wandelend over
het zand
blote voeten/
voetjes zomersproetjes
bruine toetjes
veelkleurige zonnehoedjes
LENTEGROETJES…
bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 90 de taaie vlieren
stervende stakkerds
meer dood dan levend
buigen zich naar het
land om de zoute
zeewinden langs de
kust te trotseren
geharde judasoren
verteren het hout van
de geplaagde vlieren
om bij vrieskou even
te verschralen en zich
in betere tijden vol
te zuigen met vocht
alles buigt onder
het gewicht van
het verraad…
Tramlijn Begeerte
gedicht
2.0 met 23 stemmen 8.755 Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte
bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg
achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht
maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken
Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek
bladert je door…
Olga op het dodenveld 5 + 6
gedicht
2.0 met 10 stemmen 5.988 waarop iemand met schrijven
ophoudt om iets anders
te beginnen, zich iets
aan te schaffen, voedsel
inkt, gereedschap
altijd komt het moment
waarop iemand het zoeken
staakt, zoals en schip het anker
licht en de richting
opnieuw bepaalt
daarnet nog op een meer van ijs
en nu vermoeid
het kind de oever opgetild
en zich bewust van een verloop…
NIJVERHEID
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Verwarde struiken
bergen een oud fabrieksspoor,
nietig en verroest.
De mierenhoop zien...
Alledaags eenvoudig werk
is een heerlijk iets!
Fabrieksrook kleurt oranje
voor de zon, die traag verzinkt.…
op de valreep
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 86 het oude jaar heeft de haast
van moeders die op de valreep
nog wat boodschappen moeten
inslaan voor de feestdagen
wie nog voor donker
thuis kan komen heeft duidelijk
een streepje voor...…