Alle inzendingen over cyclus OR levenscyclus OR helen

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Nog altijd gelest door een lied van de grond hingen de takken al laag in het najaar Bedruppelde webben trokken het bos door en vingen wat klein was en vleugeltjes had De idyllische dood van detail en nuance maakte weer plaats voor het egale witte geschitter van sneeuw op een winterse wolkloze windstille weide Als het maar klonk…

waarheid donkerder waar een zevenmijlsgevoel te grote stappen telt, gegeven door het levenslange beeld van spiegels die slechts één kant kennen ooit zal de zon vertellen hoe het water valt dan spiegelt er een beeld in vijvers, schoner dan het oppervlak, dat lelies draagt waar de druppels dromen schenken lekt een kruik de levenslange cyclus…

Daar liggen godvergeten zonbeschenen stenen heet te worden, af te koelen. Geen mens, geen dier om het te voelen. Alleen wij nu even. ----------------------- uit: 'Zeepost', 1963.…

smeltwater verdampt uit oud zeer in zachte loomte aan oerlandse oevers naar weleer vind ik het ketelsteen van mijn ondiepte waarop ik drijf als drijvende kracht als blijvend vergezicht nee, binnenlijf alsof morgenochtend reikt voorbij bakerland over het water naar onbetreden kust een gebed zonder begin, later einde en verder…

het wordt nooit meer wat het was mijn kerk staat in de steigers Je ogen tarten mijn geloof in het goede van de mens er gaapt een catastrofale kloof in jouw allerlaatste wens ik gooi een stok in de rivier wachtend op jouw dodensprong mijn tranen breken op de pier waar jij mijn pijn verdrong een beetje water en een brokje maken jouw levenscyclus…

De cyclus ondoorbroken door de brute kracht. De zuiging en vernieling vullen elkaar aan. En zo wordt ook ik door de zuiging meegetrokken. In duizend stukjes gebroken tot er niks meer over is. Alles voor me een duister gat, alles achter me slechts herinnering.…

Vooruit, doe je ogen maar even dicht ik wil je nog wel een keer die cyclus voorlezen, die is heel mooi, heel mooi, een soort niet mislukte toekomstroman. Ik weet het zeker , mijn moeder heeft het glashelder die ene nacht gezegd, over behelzen, vermakelijkheden, echte liefde het redden van een humeur van levensgevaar.…

De ontzetting soms, ver, uit de diepste schacht Van de erfenis, als de avondschemering Naar dageraad van tijd de herinnering Terug doet flikk'ren van mijn voorgeslacht: Ik ruik de bloed'ge wet van 't: Sterf of slacht, Wanneer mijn ogen, wijd, de tinteling Van 't laatste licht opzuigend, ieder ding Zien als een dreiging van vijand'ge nacht…

En als de storm 't zwiepende weefgetouw Vastmokert op nachtlijke vastelanden, En wereldzeeën blauw en goud doet branden Onder zijn spoel, een streep van goud en blauw, En dan voor de ingang van cyklopenbouw, Een berg elk rotsblok met duiz'lende wanden, Tot groet aan morgenzon met trotse handen Zijn regenboog zich omsjerpt, hel op grauw -…

En als de zon voor de uittocht uit haar zaal Zich peinzend-artistiek staat te draperen, Of zo -, Of zo -, en groenig irizeren De feeërieke zomen van haar shawl, En ongeduldig de avondster 't portaal Ingluurt, of 't nog niet klaar is, dat proberen, Hoe 't grootst effekt zal zijn van mooie kleren, En maar vast waagt zijn blauwfonk'lend signaal…

'K zag de aarde zwenken op 't planetenbal, En achter haar wapperde groen en breed Het witomzoomd fluweel van 't slepend kleed, En luchtig woei 't kant van zijn golvenval; Zelf zong tot dansmuziek ze orkaangeschal, En, uit het wolkend zwart van haren, reet Bacchantisch zij de naalden los en smeet 'T rinkelend goud door wijddav'rend heelal…

Er vlogen kogels door de tuin de krekels en vogels zwegen Wij waren niet bang en keken het verleden draag je altijd mee Als je als Indo geboren bent oorlogsacties hebt overleefd dan raak je er aan gewend dat je als Indo geboren bent Nederlands-Indië warm moederland wat was het koud in Nederland het weer en de koele mensen bijna dood en…

Effen, trekt het gordijn van zure waterdruppels dicht de wind steekt op het laatste blauw nipt aan de randen TL licht flitst de bulderende lach van noodweer schalt door de herfstnacht…

Veerkracht Een dosis nieuwsgierigheid belangstelling voor het zijn; leergierig naar het ego laat zien wie je bent het magische element het nu…

Zwart als het ravenkleed; bezield door verlangen te vernietigen, ze offert haar kinderen; voor een duister doel nachtmerries van het bestaan.…

Licht sonnet Overdag zo kil en totaal verstild De poot strak als een stramme hond Een hoed van linnen op zijn kop Gebonden om zijn schedel rond In schemering ontspringt het verlangen Een zachte glans te doen verschijnen De atmosfeer zucht naar de koestering Het duisterlied te ondermijnen Ontstoken als een vlammend zwaard Goudglanzend…

Wilde vrouw Wild Niet negatief bedoeld maar puur uit de natuur het innerlijk onbewuste, een onnoembare laag zwervend raadsel onopgelost orakel natuurlijk beschouwend, ontembaar krachtig instinct grondslag van de vrouw.…

De kunst van het waarderen Klein en onnozel komen ze langs flitsen van onachtzaamheid doet ze opgaan in rook maar wie de kunst bezit het oog scherp te stellen ziet de schoonheid, het geluk en de waarde van deze flitsmomenten…

Kringen, argeloos draaiend in het rond, vanuit een ruim vergiet doucht de waterplas ruimte beweegt, de polsslag beeft in een sompige bodem.…

Ze niest en proest en huilt het hele nest bevuild bij elke stoot ziet ze rood haar statigheid verdwenen. De maatklap zit er nu goed in vinnig haalt de beuker uit de laatste pijler wordt geramd het statige station zakt langzaam in zijn stoffig graf.…

Spervuur van vijandigheid de spiegel omgedraaid voortgegaan, alleen met pijn, zonder obligo zal het verdwijnen? Wordt het geen obstructie om ooit nog eens te kunnen houden van een mens, een man een lief, een eerlijkheid, een heerlijkheid? Ik werd gepaaid, onterecht, gevangen in de netten van het geniep, het verdriet je ziet…

In het woud der scherpzieners loopt de rivier der rivieren ze weeft het lot van mens en dier van plant en steen bijeen en brengt het naar bewustheid het zijn…

Bewoond linnen Maagdelijk gespannen zonder veeg of streep een naakt begin het gevoel geopend start van ontdekking Een andere wereld wordt ontplooid de hand geleid een palet van vuur, passie en ritmische lyriek. Varend over de gloed van het…

Maskers Bedekt, bedrukt de uitdrukking afgelegd gevormd voor het gelaat van klei, hout of andere creatie met open mond en holle ogen, zonder jij of ik relatie. Vermomming geborgen een laag op het gezicht herbergt, via ogen door gangen de ware gezindheid; achter een muur van onherkenbaarheid huist de ware identiteit.…

Bakens Het leven kabbelde voort en voort geen storm of tegenwind maar plots geheel onverwachts een echte wervelwind Alle zeilen bijgezet niet kopje onder gaan het rustige gekabbel maakt plaats voor zweten, zwoegen het overleven aangehaald De bakens worden nu verzet van rustig naar krachtig sturen laveren door de ergste storm…

Schreeuw De zon scheen door het leven niets leek ongelukkig te zijn glimlachend opstaan lachend weer te rusten gaan. De pijn viel als een natte deken zwaar en koud de ogen waren gesloten de roze bril werd zwart Tussen de lakens van het verdriet denderde de gedachte: een groot stuk van mij zal ik vaak moeten missen een schreeuw…

Leren leven Het leven gaat aan je voorbij; als duizend winters zij aan zij waar te rusten of geordendheid te vinden, als gesnoeide linden op een rij. Het leven gunt je echt geen rust gejaagd leef je voort gehaast en bijna eeuwig doe je alles zoals het hoort. Je verliest jezelf door de druk verantwoordelijk voor de ander zijn en als…

Boze inborst Klaag’lijk zweeft het geluid door de ruimte; rillingen lopen over de rug, een nachtmerrie verdwenen, zoekgeraakt een kind, zoon, dochter gekeurd en weggehaald, meegenomen en kwijtgeraakt Een algemeen gevoel van ontsteltenis neemt plaats verdwenen, de veilige rust een onvolmaakte wereld.…