Alle inzendingen over doodstraf OR mieren

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Echter wanneer ik zo rap ben als een mier, dan klopt mijn gemoed en barst ik van plezier.…

ze zijn er ondersteboven van de natuurliefhebber die zijn voet plant op het verkeerde moment op het verkeerde pad…

Wat kan dat tegelpad, die stomme stoep u schelen? Bent u tot eeuwig schrobben soms verdomd? Een waas van groen trekt van de malse grond. Tel de lentes die nog door uw aderen spelen. En laat vooral uw stramme ledematen zwijgen. U heeft uw zetel boven wel verdiend. Of is het waar dat u de gunsten van die vriend alleen door almaar sloven kunt…

Haar handschrift Was hard en kil Frustratie sprak Uit elke letter De liefste woorden Waren zelfs vervuld Van een wijzende vinger Op alle onrecht van de maatschappij Woorden teder en schoon Vervuld van passie Bereikten vol overgave Het diepste van mijn ziel Ik las haar brief Vol zwarte vlekjes Het deed mij denken Aan mieren vertrokken…

Bij het lachend morgenkrieken Zeide een vlinder, hups en fier Aangesneld op bonte wieken, Aan een arbeidzame mier: ‘Zie mijn vlerken! Blijf maar werken; Nergens zijt ge wellekom. Waar ik vliege, En mij wiege, Volgen de ogen mij alom.’…

De wekelijkse rustdag is zo heilig saai! Ik wil gaan werken!…

in tegenlicht een bladerloze berk een levende ets waar de sapstroom stokt en takken niet meer wringen het licht licht ook de kleinste twijgjes uit met schitterdruppels op de vochtige bast sporen van een late mier…

een rare nacht van wakker zijn en slapen en wakker zijn en slapen en wakker zijn en alles werd helder onverwacht als die dag in de zomer waarop ineens overal mieren opvlogen realiseren: ik kan zelf mijn keuzes maken, mijn keuzes maken stoppen met die lessen op maandag waarvan ik – plotseling – weet dat ik daar al jaren minder…

Ik wil vallen onder hen die je kunt inwisselen tegen leeg tarief, de kleermaker die zijn eigen pakken meet, een tandarts die zijn kiezen trekt Ontdoe elke dag je geest van de verzamelingen die daar onopgemerkt als mieren binnen sluipen je kan ze geen ongelijk geven, zo zijn mieren nu eenmaal, vooral die er een hard hoofd in hebben maar met…

Als mieren rennen ze door m'n kop Miljoenen gedachten, uit het niets Niet te stoppen Nooit rust in die kolonie, altijd rennen Door elkaar, over elkaar, buitelend Springend van de hak op de tak Stomme mieren, gedachteloos rennen ze rond Ik wou dat ik ze kon vangen Ik zou ze zo graag voor altijd vernietigen Ze blijven komen 7 dagen per week…

Nog nooit heb ik gehoord van een vlinder met mazelen, evenmin van een vlo met vlooien, nog niet eerder maakte ik mee, dat een mier, een gebroken poot had, maar wat zou ik ervoor geven, om gewoon een dier te zijn, want mensen, die doen elkaar alleen maar pijn!…

het vuur is in mij aangewakkerd wakker ben ik, laten we stijgen nu en mensen mieren maken en de bomen kneden tot gras samen met jou ga ik de wereld ontwaken samen met jou ga ik vergeten wie ik was…

De oude drempel slijt niet verder, mijn bezoek -- stapt er overheen.…

Waar mijn ontbladerde vader zijn harige takken laat ruisen, en de bast van mijn moeder met welgevallen beziet, wordt de mier op de grond door mijn val invalide. Wellicht word ik woudreus, en schud met de vuist naar mijn vader die kromgroeit.…

laat mij toch staan ik ben geen hindernis, geen obstakel voor de stroom stoere krijger wrijf met je stok laat de mieren kriebelen van plezier geef me vreugde doop je staf in de rivier zij omhelst en ontvangt je met vloeibare lippen…

Mijn vrouw stemt Marianne met haar dieren Voor haar is dat een uitgemaakte zaak Ik aarzel, zweef en twijfel al te vaak Kies dieren, zegt ze,...zit niet zo te mieren Door haar ‘gepoes' voel ik me zeer geremd En door haar stemadvies raak ik ontstemd…

Ik heb de hoge berg beklommen, Met talloze mieren ben ik Naar boven gegaan - We waren sterker dan we Ooit dachten te worden, Tien maal ons lichaamsgewicht Hebben we naar boven getild Zo makkelijk, zo vrij Als ik het zelf ooit Had gewild…

Een mier met een boomstam op zijn rug bouwt aan zijn toekomst. Vlinders klapwieken zacht met hun vleugels geluidloos applaus. Vogel op telefoondraad luister gesprekken af lacht en vliegt weg. Mensen en mieren werken zich in de nesten ze willen te veel. Meeuwen vechten om een broodje halfom de sterkste neemt alles.…

Toen de wesp stak werkten de mieren hard door, liepen, als altijd, gewoon af en aan, over hun spoor. Zij dachten niet Ach, arme zielenpiet Nee, zij hebben geen oog voor pijn en verdriet. Daar lagen bergen werk! Er is geen tijd! Is er dan niemand die dat ziet?…

Zag U wel eens een mier met smetvrees? Zag U wel eens een giraffe met hoogtevrees? Zag U wel eens een eend met watervrees? Zag U wel eens een hond met straatvrees? Ik vrees, met grote vreze, dat de vrezen alleen aan ons, de mens zijn toegewezen…

Bewoond door een monster,en pieren,mieren die ze betreden, Klein wezen van verwoesting.,Ik heb jou zo bestreden. Maar ik heb de strijd verloren,en mij met liefde bekoord Want opeens had ik het besef dat jij daar natuurlijk hoort.…

Ja, zei ik, ik ben tegen doodstraf. Ik kon dat antwoord niet ontwijken hoewel het toch iets anders blootgaf. En toen ik ook nog zei: en, mijn god heeft poten als een gier, waar hij mee daalt en wipt om op te stijgen, hij ziet er uit als een vervaarlijk dier, vond zij mij denk ik wel een heiden.…

Waar ben je Ik heb je nodig Ze prikken als gekke wilde mieren Vieren hun vieren En Geweldig vieren zij zichzelf Op naar de top Weggepikt door vieren En schrapende violen Jodelende zusjes Dichtende vieren Kwartet trompet Alles voor vieren Vieren voor alles.…

Weer een druppel valt naar benee. Het geluid gelijkt een lawine In een verlaten sneeuwcabine. Nu, enkele seconden gedwee. Slechts één vraag rest: Wannéér komt de tijd Van het voorval dat ieder zo mijdt, Wanneer het finale oordeel wordt geveld. Waanbeelden nemen mij in hun ban. Wordt mijn ziel al naar beneden gesleept, Of is dat slechts…

Wie in Amerika naïef beweert: "Ik dacht, één sigaretje kan geen kwaad en toen ik beter wist, was het te laat..." kan tonnen vangen als hij procedeert. Toch vreemd, dat men zo'n imbeciel bevoordeelt, maar wel een schizofreen ter dood veroordeelt.…

Electriserend vlamt de stilte tegen vier muren op herinneringen cirkelen rond het lamplicht deze nacht houdt hij over zichzelf gericht hij pleit voor en tegen, keert rollen om en om en tegen beter weten in verzint hij vluchtwegen voor de dageraad maar er is geen omkomen aan CBS verslaat straks life hoe hij siddert…

Laatst had ik zomaar Bagdad aan de lijn Om mijn beschaafde afkeer uit te spreken Omdat men met de strop zich wilde wreken Op de gehate schurk Saddam Hoessein. Maar voor iemand mijn boodschap had ontvangen Had men ginds in Irak al opgehangen.…

laat alles nu blauwblauw zie enkel getraliede lucht azuur bleu en denk … blauwzuur vernietigt ongedierte ontsmet bloem van ochtendbrood zie laatste spiegelbeeld kwast vlijmscherp mes - kan ook elektrisch - kleurt aangezicht rood of polsen snee warm…