Alle inzendingen over dwergen

Ze lijkt er niet mee te zitten dat de kunstfotograaf haar kiekt integendeel ze poseert alsof ze een gravin is die voor haar landhuis staat en met terugwerkende kracht help ik haar droom te realiseren Daar staat ze dan zo met haar hoge laarsjes en de blote bovenbenen onder de korte rok als een dwerg voor een dubbelhoge deur, die gesloten…

het ontwaken staan vóór haar de prins én de goede fee met haar toverstafje Ik geef je honderd jaar en verse perspectieven ga dan nu maar eens wat doen met je leven zegt de fee en dat Sneeuwwitje dan de slaap uit haar ogen wrijft en gretig en opgetogen het stokje van haar overneemt waarmee zij allereerst zeven lieve leuke dwergen…

Reusachtige zwammen werpen schaduwen van onzeker trillend grauw en bleek goud over de dwerg Kwetal, die zijn duim ophoudt. Het baasje doet stoer voornemen stuwen: "Ik zal heer Bommel en Tom Poes waarschuwen en bijstaan bij gevaren in het woud."…

Ze spelen haasje over en uit halen de moed uit hun fladdermouwen meterslang lint van de goochelaar Groezelige dwergen. De jongen bukt voor de rokken, kleeft een spiegelscherf aan de wreef Zij nog te groen van schaamte, te kaal in de liezen. De volgroeide mens is schaars.…

Mijn vrienden over het water stuurden mij gedroogde bloemen uit een Amerikaans telefoonboek die ze in het Frans hadden vertaald maar jij nam mij terug mimiek in de bloesemnacht en liet mij stil slapen onder het zeven dwergen bed de nacht na onze gemeenschap ging ik met een zwaard naar het dorp en vroeg de bakker om een degelijk brood…

De feestdenker schept dienstbare dwergen, regeert rijk fruitland, verkent sapzeeën, dankzij vluchtig bezit van wonderrobijnen.…

Je voelt je als een jong meisje dat in haar eerste gedicht tot de ontdekking komt dat de wereld veel fraaier is dan zij in werkelijkheid heeft bedacht terwijl jij jouw zinnen probeert te verleggen ademt de zomer een wildlied voor de horizon alle dwergen zijn dappere tuinmannen die nippen aan een lauwe advocaat de stad is een oneerlijke…

Afrika's regentijd geeft koude striemende stralen De rijke Bantoeneger rijdt met zijn auto spattend van oerwoud naar woonstad terug een goede pygmeevriend reist nieuwsgierig mee in het grote huis leunt de verbaasde dwerg tegen warme buizen aan die hem niet de vreugde schenken van het plechtige dorpsvuur de beeldbuis schittert muziekschijven…

Zeg Sarkozy, jij nare opgefokte dwerg Ga jij eens héél gauw in het openbaar vertellen Hoe het je spijt van dat met die twee hersencellen In óns land vinden wij dat hufterig en erg En al denkt half Europa; 'Laat maar, hij is maf' Laat één ding helder zijn, van Neelie blijf je af!…

We dolen nat en droog, klam en kwiek in een richting Door dalen, bergen, rivieren, grotten, woestijnen Demonen liggen likkebaardend op de loer Aardmannen, trollen en wargs mogen graag klauwen naar de weke buik van vrede en velours Er is altijd een Sauron die zijn duivels ontbindt Mensen, Dwergen en Elfen staan dan op daar waar altijd wel…

Vrede verbindt Vanir en Asir spugen speeksel scheppen Kvasir wijzer dan wijs wetend orakel dwergen doden hem doen honing bij bloed mengen zo mede mede der dichters wordt het weergeld wat Suttungr’s wilde woede stilt bewaakt door Gunlödd Baugi, Suttungr’s broer belooft het brouwsel Odin voor de oogst, offer en loon maar Gunlödd…

Een vrouw draalt maar wat rond Voor een blind date uitgedost Niemand in de omtrek die opduikt Tot een vale dwerg schuddebuikt in de haag Hij schikt zijn vette klissen, pulkt aan de kraag Een maan kruipt voorbij. Hij ruikt Naar een karkas dat oplost In een bloedbad.…

nog in het vrij zijn op de fiets in holland dat lage land waar de heilige alpen het water heen sturen turen naar de diepte wij riepen om waarheid in dit leven gaven bestaat niet zegt de menigte de onwetenden de genen die niet kunnen wenen vergeven het is een verhaal in de nacht zo duister luister naar de profeet zo nep maar de dwergen…

showt de hula hoop En twist een rumba als de ali shuffle Hij geeft een majorette zo een knuffel En gooit haar dan de lucht in met een scoop Ze is een draaitol in haar korte rokje Ploft wijdbeens op een rose skippybal Gewaagde sprong in 't junicarnaval Dan tikt de maître haar daar met zijn stokje Is dit het einde van de stoet der dwergen…

korenblauw nog Tovert rozen op mijn hoed Jij bent zo mooi, jij bent zo lief Ik kan het bijna niet geloven Voel hoezeer de wereld draait, lief Steeds met jou ondersteboven Als een sprookje tussen sprookjes Valt jouw sprookje nooit verloren Droom ik stiekem als een kind nog Van de draken en de toren Van Sneeuwwitje, Zeven Dwergen…

Vluchtend in dans en gil betogen wij dat wij leven zoals het andermans masker betaamt, en niet ons Vlaamsch gezicht van kwetterende dwergen.…

De berustende betovering der Siamese dwergen. Het hanengevecht van de zon en de maan. Opium schuiven de uren. Metropolis, metropolis, waar alle woorden falen.…

Wij zingen van dwergen en elven, van weia, weiala, dideldidom... van sombre spookgewelven, waar nimmer straaltje glom... Wij zingen van reuzen en draken, van weia, weiala, dideldidom... die schuchtere maagdekens schaken en voeren om en om... Wij zingen van kabblende beken, van weia, weiala, dideldidom...…

met snelheden evenredig aan hun afstand in alle richtingen naar een ongewis einder spoeden dat die stelsels door onderlinge zwaartekracht samengehouden roterende systemen van miljarden sterren zijn die in dit uitdijend heelal langs elkaar scheuren en waarbinnen zonnen zich opblazen tot rode reuzen of ineen storten tot witte dwergen…

Na een zoektocht van 10 jaren Stond ik boven op een berg Daar zat een heel oud kereltje Een helderziende dwerg Ik mocht hem alles vragen Toch heb ik nog steeds de blues Hij wist geen antwoord op de vraag: Waar staat de appelmoes? Oh, waar staat de appelmoes? Die verdomde APPELMOES!…

daadkracht de mens machteloos gaat aan krachtige winden ten onder en een god boven aan de ladder laat zijn tranen in woeste striemen neerdalen in verwoestende regenbuien, hoongelach klinkt boven de machtige wolken gedachten niet meer te vertolken talmen de waarheid, je voelt het kolken in duistere diepten van achteloze volken en mensen als dwergen…

Een ijskoude wind loeit en valt van de bergen maar schreeuwt felle kleuren woest uit de grond: en als je goed luistert en kijkt in het rond dan zie je hoe mensen soms lijken op dwergen.…

pad laat zien waar vloed en eb gepaard gaan onder dezelfde sterren lief, mijn hart ligt in jouw positiviteit waaraan ik laaf, ach mijn dorst is gelest, nee toch niet, want de wijn zoekt als een vergeet-me-nietje naar de polariteit waar de aarde me ontlaadt van het ontbijt dat me voedt met een spanning waarvan ik krimp en ik als dwerg…

Men eet hom en kuit, de reus onderdrukt de dwergen. Oorlog, armoe, ramp en al, schudt de aarde en het heelal. Onwaarheden zijn ingetreden, ontevreden moe gestreden. Alles wordt duur en zuur en op dit uur speelt men met vuur. Dwaallichten stralen dood en iedereen komt in het rood.…

Bij klare dage, schijnt hij klein En duikt zich als een dwerg; Bij duistre nacht vertoont hij zich Veel hoger dan een berg. Wit, sneeuwwit is zijn lange baard, Zijn schedel kaal en bloot; Zijn ogen liggen diep en dof Als de ogen van de dood.…

een weg naar buiten richting een verheldering van verdeelde krachten die mijn hart doorboren maar helaas nog geen pad tot gezamenlijkheid weten aan te boren over het waarom van de personen in mij en de ander zij vinden thans geen opening in de put die orakels naar boven doet komen het galmt wel maar het zijn klanken van zwarte dwergen…

ik bleef niet hangen in een sprookjes syndroom waar ik als kind telkens dwergen moest tellen nu weet ik langzamerhand wel dat het er zeven zijn ik koos liever voor die stakker Assepoester hoe zij haar muil verloor op de traptreden van het paleis waar zij was voorbestemd voor een prins op het witte paard ze wist allang dat ze vóór klokslag…

Een Germaans bosrijk Van negen dagreizen lang Hield het griendland door zijn omvang Voor pottekijkers buiten bereik En tegen de zuidflank vormden de Ardennen Een barricade van borstwerende bergen Waar faunen huisden rond vennen En woudnimfen en dwergen Geworteld op wierden en terpen Die ze als bevers bleven opwerpen Legden hun waterwerken…

FOTO VAN NU HULLUKUG Ik stel me aan je voor:twee Javaanse grootmoeders Poolse grootvader en een Belgisch/Nederlandse van jouw gedichten leren houden in het van kwaad tot erger en jou horen is indringender dan lezen vader een lyrische dwerg, je moeder een reuzin wat ons tegenhoudt is de gewoonte van tegenzin na een donkere tunnel het licht en…

maanwandeling aalmoezenier witbier promillage villawijk woningnood wit rood bruin zwart afkomst religie wanen wenen zwanen weten ontkennen aansturen bewerken omerta drugsoorlog winnen ridicuul idee slaapwandelen verkeerd denken paard wachten tram chauffeur trampoline tussenstop bespottelijk wangedrag vredesverdragen leed dragen dwergen…