Netgedichten

netgedicht (nr. 25.037):

Bloesemnacht

Mijn vrienden over het water
stuurden mij gedroogde bloemen
uit een Amerikaans telefoonboek
die ze in het Frans hadden vertaald

maar jij nam mij terug
mimiek in de bloesemnacht
en liet mij stil slapen
onder het zeven dwergen bed

de nacht na onze gemeenschap
ging ik met een zwaard naar het dorp
en vroeg de bakker om een degelijk brood

mijn vrienden over het water
hadden mij werkelijk broodnodig
er waren geen bloemen om te drogen
en het Amerikaanse telefoonboek
leende zich beter voor Italiaans

maar jij bracht mij terug
tijdens de bloesemnacht
naar het land van duistere liefde
waar jij mij kuste bij een zelfstandige boom

verzon ik bloemen die nadien nooit meer bestonden
en liet ik jou zinken in de klank van een droom.