Alle inzendingen over eenzaam OR verdriet OR afscheid

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Er is alweer een tijd voorbij sinds jij afscheid nam van mij. Toch is het moeilijk me alleen te weten, Nee ik kan je echt niet vergeten. Soms ben ik nachten lang wakker en lig dan aan jou te denken. Ik ben bang en voel me zo eenzaam. Deze wonden helen te langzaam.…

Afscheid van mijn tranen Ze glijden in vloeiende banen Langs mijn mond Als een waterval op de grond Het is niet te stoppen Omdat, ik het niet kan verkroppen Mijn gevoelens van verdriet Intens zijn de tranen die je nu ziet.…

Kon ik mijn verdriet maar dragen deed mijn hart maar niet zo’n pijn Kon ik maar iemands hulp vragen kon ik maar minder eenzaam zijn Kon ik ‘t anders zijn maar torsen ging de smart enkel maar voorbij Waarom zo veel druppels morsen en dat alleen in het leven van mij Kon ik ‘t eenzaam maar hebben was nu de nacht maar minder stil Kon het eenzaam…

In jouw ogen lees ik Zonder woorden Van het afscheid Dat gaat komen Als jouw lippen Eindelijk De woorden spreken Onze band Voorgoed Verbreken Onze harten Van de warmte Beroven Het verdriet Tijdelijk Verdoven Rest ons niets Dan samen schuilen Samen huilen In stilte Om de kilte Van het afscheid…

Met tranen neem ik afscheid van jou. De liefde overheerste voor ons beiden. Door jouw ziekte kon je hier niet blijven. Troostend leg ik mijn hand in de jouwe. Met veel verdriet moet ik afscheid van je nemen. Jij hebt je taak volbracht. Sterf in vrede. Wij blijven voor altijd verbonden.…

Een eenzame traan uit stil starende ogen Gelijk een zee van verdriet.…

Alleen Ik haat het Tranen van eenzaamheid Tranen van verdriet Tranen die er zijn alleen dan…

Ik laat een traan van verdriet Er is niemand die het ziet Mijn pijn en mijn verdriet Ik voel het een ander niet Ik voel me eenzaam en alleen Ik heb helemaal niemand om mij heen Ik laat een traan van verdriet Er is helemaal niemand die het ziet…

Het verleden Waarin je blijft Met je gedachten Geen toekomst te verwachten Het verleden Koester de pijn Het verdriet van binnen Geen plekje voor te vinden Of het verleden Afgesloten als een boek Dat uitgelezen werd Afscheid van het verleden Waarbij herinnering blijft Als een foto Gekoesterd in een boek Afscheid van het verleden…

En weer nemen we afscheid, niet voor lang maar toch... Zou willen dat je voor altijd, altijd bij me bleef... Toekomstmuziek, geduldig zijn dus, maar even, heel even ben ik verdrietig. Gewoon omdat ik niet zonder je kan en je wil zeggen, hoeveel ik om je geef!…

Vrede op aarde zingen we uit volle borst maar wat heeft het voor waarde in een wereld vol gebrokenheid waar soms te zoeken is naar harmonie en genegenheid temidden van pijn en verdriet, ziekte, afscheid en gemis, temidden van de armoede die in ons land aan 't toenemen is.…

Afscheid nemen bestaat niet, ik hoop dat je ons van boven bespiedt en dat je trots op ons kan zijn, ondanks het verdriet, ondanks alle pijn. Afscheid nemen bestaat niet, jij bent weg, maar verlaat ons niet...…

ik eenzaam dat ben ik iedereen is druk niet voor mij niemand om mee te delen de vreugde het verdriet niemand die het merkt niemand die het ziet alleen op de wereld zoveel mensen om me heen ik eenzaam dat ben ik…

ik lig te piekeren Omdat jij er niet bent In stil verdriet Omdat ik niet wil inzien Wat ik eigenlijk mis Jou dus Maar door een ziekte Die nog niet te genezen is Ben jij er niet meer In stil verdriet Neem ik afscheid van je Maar niet voor altijd Want ik weet zeker dat we elkaar weer zien Alleen dan niet op deze aarde Maar op een…

Ik heb van de wereld afscheid genomen Het licht zal mijn lichaam meenemen De strijd tussen pijn en verdriet is gestreden Ik ga mijn leven aan de aarde terug geven Ik heb van de wereld afscheid genomen Zacht geniet ik van heerlijke muziek De pijn is overgegaan in het sterven Ik ga de doodsrivier spoedig oversteken Ik heb van de wereld afscheid…

afscheid, weer alleen en onbemind nee het zal nooit wennen pijn, verdriet, verlies en spijt omdat ik verwaarloosde die ik zo liefkoosde die ik zo liefheb mijn allerliefste kind voel je door mij bemind ik zal je mijn liefde weer geven door dit gevoel ontdekt ooit zal het wennen...…

de liefde die bevredigt tot het verdriet van afscheid met naast angst voor later het pure blij van kinderen die daarvan dromen willen in de ervaring van het weten dat wat vandaag hen geeft morgen zomaar anders is koestert hij het voorrecht van het nemen van de dag die hij telkens plukken mag…

Druk alle dagen net niet bezwijken doorgaan verantwoordelijkheden prestaties dankbaarheid trots mijn naam wordt genoemd doorgaan noodzaak raderen moeten draaien ze draaien snel dagen maanden jaren glippen voorbij doorgaan tot het moment dat het stopt persoonlijke spullen ingepakt kamer make over borrel toespraak geklap…

kruipt de Stena-line langs de horizon terwijl de zon afscheid neemt van de dag door de zee te kussen een eenzame minnaar loopt langs de vloedlijn wiens voeten omarmd worden door de zee al is 't voor heel even…

Tot het licht voorgoed afscheid neemt van haar ogen. En haar masker lijkt op haar trouwe wanhoop die niemand begreep toen ze haar liefde in scherven zag vallen en hij een afscheid werd die haar slechts het geduldige stof op zijn foto en de naamloze pijn van haar eenzaamheid gunde.…

eenzaam hart verloren zoekend in de diepe zee eenzaam hart verschuilend achter bomen als een ree dwalend door de straten als geen mens meer buiten is eenzaam hart zoveel verdriet verlangen en gemis hunkerend naar warmte maar ook warmte doet soms pijn eenzaam hart wanneer zal het weer eind'lijk zomer zijn…

Tranen bedwingen de wereld met zoveel verdriet. Het is ongekend hoeveel tranen de wangen bereiken. Het verdriet is intens groot, het is ongelooflijk wat er allemaal gebeurd. Zoveel mensen worden ziek of sterven zonder van hun dierbaren afscheid te mogen nemen. Eigenlijk is het onmenselijk, dit innige verdriet.…

Afstand zonder belang Dichtbij is eindeloos Vrede wordt geweerd Oorlog en kwelling met verdriet verteerd. Belangeloos streven, voor andermans leven. Dwingend duwen Gelaten ontvangen Het afscheid van toen Is de aanvaarding van nu.…

Oorlog en kwelling met verdriet verteerd. Belangeloos streven, voor andermans leven. Dwingend duwen, gelaten ontvangen. Het afscheid van toen is de aanvaarding van nu.…

op vreedzame graven staan gebeitelde woorden als afscheid voor de laatste reis bij een verzakte zerk staat postuum een boete als schandpaal van nalatigheid ze hebben een put teveel gegraven en met het planten van die extra pijn vraag ik mij af hoe eenzaam kan je dood nog zijn?…

Mijn eenzame gedachten vormen ontelbare PS’sen; ze vliegen als postduiven weg. Geen grenzen kunnen mijn minnende mijmeringen dwarsbomen Zo smokkel ik de verwachting van het weerzien over het afscheid en de tijd heen die ik bukkend sprokkel.…

Soms voel ik me onzeker Onzeker en verward Soms voel ik me vrolijk Alsof de zon schijnt in mijn hart Soms voel ik me verdrietig Verdrietig en verscheurd Soms moet ik zo lachen Alsof die lach nooit eerder is gebeurd Soms voel ik me eenzaam Eenzaam en alleen Maar steeds vaker voel ik me gelukkig En kijk ik om de nare dingen heen…

naam afscheid van hun enig kind.…