Alle inzendingen over geboorte OR sterveling pareling OR lieveling

En dan is er nieuw leven dat ik die negen maanden afwachtend in mij droeg. Had mijn hart dat al lang begeerd mij moederschap innerlijk aangeleerd. Droeg het onze gezamenlijke stam wat uit ons deze vooravond op aarde kwam. Wordt leven manenglans en zomergloed in deze bijzondere november tijd vol moed met een mooi wisselkleed uit sterrenpracht…

Hoe vertaal je al je parels tot het dienen van ons mens, zonder te vervallen in een grootsheid? Vanuit bescheidenheid de diepte van je bron. Ieder leven, iedere parel is zo kostbaar, dat je het benutten wilt. Deze parels draag je in je. Wetende dat ieder wezen zulke parels bezit.…

van mensen, met vliegers die schemer trotseren de hemelen strelen tot helder lichtblauw de mensen vertrekken de sterveling erft de klos van een vlieger…

een verlaten weg in de sloot ligt haar ontzielde lichaam onder het riet levend óf dood géén sterveling die het deert en ziet...…

Geen sterveling zal het ooit horen.…

De Tokkies hebben op bedrijfsterrein Een vrijstaand, afgezonderd huis gekregen Zodat ze daar, afdoende afgelegen Geen sterveling tot last meer kunnen zijn Zo krijgen ze de kans nu om bij deze Hun eigen eengezinsgetto te wezen…

Laat de zon je zachte wangen kussen En ik jouw rode lippen lieveling Ik hoor muziek als zoete mengeling Van yin en yang en streel je haar intussen…

Leugen, ben jij de dronken waarheid in tweedracht geweven..al herken ik je niet, als klimmende ranken tegen de muur ..in het lover in een wereld van honing, liefde en ambrozijn lopen woorden immers van ziel over, als een zware anker ketenend het verzengend vuur en weet valsheid haar ware gezicht te verbergen, teleurstelling elke poort te openen…

De dood klopt aan de deur van het leven Het eind van het aardse het begin van het vervolg wordt prijsgegeven De eeuwigheid klopt aan de deur van het tijdelijke en confronteert stervelingen met het onvermijdelijke…

Ik wil het geluk voor alle stervelingen: mens, dier en plantje. Kan ik het helpen, kan god het helpen misschien, kan jij het helpen?…

De geuren van mijn Zoete elf lieveling Van Carpe diem En Dolce far niente Anaqua Màrmel en Dimethicóne Cetearýl alcohol Ethylkitýl Glycerýl Stearáte Prúnus Amýgdalus oil Ze zitten er allemaal Stuk voor stuk in De geuren van mijn Zoete elf lieveling Ook Butylphenýl en Methýlpropional En Citronellól Emilýn Irmahexýl Ascorbýl…

Al moet het dan ook kosten wat het kost Toch wil ik dat mijn lieveling blijft leven. Ik laat haar dan ook echt geen spuitje geven Opdat zij uit haar lijden wordt verlost. Zolang als de verzekering betaalt Wordt dus mijn zieke cavia bestraald.…

Door haar verbeelding wordt haar wereldje steeds groter terwijl ik dat allemaal bemerk kijk ik naar die kleine koter rijk aan fantasie is zij onze kleine lieveling haar kennis is gelukkig nog beperkt…

gesloten als een oester deed zij niet van zich spreken wachtend op de visser smachtend naar een teken opdat haar hart, een parel, juist zou worden bezeten bang te worden beschadigd bang te worden vergeten (met dank aan “lizzy” voor haar “oester”)…

De zeldzame parel die alles beter maakt laat zich niet zomaar vinden Je moet naakt in de regen hebben gestaan, ziende zijn in een wereld vol blinden Je moet geluisterd hebben naar de stilte Berusting tonen in je verdriet Je moet geleefd hebben in de stilte voor je ware schoonheid ziet…

Nooit kwam ik een parel tegen. Gevonden is nu de diamant. Ik vond hem in eigen land. Ik trad mijn eigen lichaam binnen. Daar kon ik aan schoonheid winnen. Op wegen van verdriet en smart. Vond ik de parel diep in mijn hart. Ik draag die grote schat nu mee. Geluk is er: zo groot als de zee.…

buiten kijk je meer dan levensgroot naar binnenhof en ridderzaal denk je in de verte misschien wel delft waar je kleuren en mysterie zacht gloeien tegen de duistere achtergrond van je tijd waar de onschuld van je jeugd vecht tegen ontluikende gevoelens een eeuwige parel schittert in den haag springlevend in stille tijdloze schemer…

In de armen van de wereld ligt een gouden parel zacht, wordt daar beschermd door grote handen in het donker van de nacht. Bossen, velden en rivieren, zijn gevangen in hand, in arm, maar ze houden allen stil nu voor de gouden parel daar.…

Op de bodem van mijn bestaan kruip ik uit m'n schulp…

we kunnen niet zonder daarom geniet ik van deze parels zo puur bomen... wat een wonder der natuur…

als het licht net aan door een kier schijnt verwart het mij nogmaals schrijf ik jou mijn maan de zon ooit begon de tijd met rijmen ooit begon de storm in Leiden de stad mijn stad jouw schat hadden wij zoveel spinsels in gedachten die zich als draden door mijn geest lachten omdat deze clown een boek schrijft waarin alles echt lijkt…

Woorden aaneen geregen zoals parels aan een snoer. Herinneringen van mooie en verdrietige momenten. Door verleden en heden als ketting tot een geregen.…

. - Een gave parel schemert aan uw hals. 't Oneindige dat ons vervult is als het even licht zijn nog van de avondlucht.…

Ik heb me laten temmen in je mooi resonerende zinnen, ik was aanwezig, nu zoek ik nieuw klinkende kleuren, de morgen liefdevol en blij om de dingen in mij herboren, bevroren ijs wordt wild water in het zomerparadijs, lichtgeel is de zon, de zee diepblauw verlangen begeesterd op zoek naar de parel, ver van je weg, los alleen, met magenta…

Het door heel de wereld bewonderde ronde steentje uit de oesterschelp wordt telkens genoemd om allerlei pracht te roemen de smetteloze kleur wit velden vol zonnige dauw schone lieftallige vrouwen meesterlijke kunstwerken mogen zich verblijden met die lovende naam wie wenst dit woord van grote eer te schenken aan de bescheiden reine…

daar sta ik dan in omaschap onzeker plukt mijn hand een grijze haar, ze werpt een lok weerbarstiger ter zijde onvermijdelijk hou ik van dat kleine ogenblik en rood kleurt soezerig zijn zachte lach vanzelfsprekend wacht mijn hart alweer op hem nog vóór hij zelfs vertrokken is…

met de macht der gewoonte rijg ik mijn tranen tot een parelsnoer en denk aan de mythische varkenshouder die parels aan zijn varkens voederde en stank voor dank oogstte…

waaien Vanuit alle kanten Diep kijk je bij mij naar binnen Net of je weet van het hoe en wat Je weet er is altijd een omdat Een oorzaak een reden Voor de toestand in het heden Voor het verdriet Dat niet kan verdwijnen Dan maar in de samenleving wegkwijnen Maar toch overeind op een bepaalde manier In je houding Je lach Ben je fier Een parel…

Van al ‘t moois, ben jij de parel.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…