Alle inzendingen over golven OR haven OR Turkije

Toen Frans zei dat hij wist van ingewijden, Wie in Turkije grepen naar de macht, Had hij dat helemaal niet goed doordacht, En zat hij doodleuk nepnieuws te verspreiden. Een goed advies, na deze nieuwe flop: Hou nu gewoon uw mondkapje maar op.…

O mensenlief, kijk uit en berg je maar: De vogelgriep is akelig dicht bij je, Ze is al doorgedrongen tot Turkije En dus dreigt uit dat land acuut gevaar En hebben we meteen een goede reden Dat het nooit tot Europa toe mag treden.…

Turkije wil graag bij Europa horen, maar Europa houdt de boot nog af. De Turken vinden dat een zware straf; hun reputatie is toch naar behoren! Zo laten we de Turken spartelen; ze mogen nu nog twee jaar martelen.…

Soennieten, salafisten, alawieten Iran, Irak, Turkije, Ba'ath, Assad In Syrië, Levant of kalifaat Ook koerden, druzen, christenen, sjiieten Probeer nou toch eens met elkaar te praten Maar zonder duizend bommen en granaten…

Slenterend langs het strand kijkend naar de golven, als je hand in hand onder het water wordt bedolven. Je ziet schepen de haven in varen, mensen die zich scharen Bij de viskraam, voor een lekkerbekje. Lauwersoog is voor mij het mooiste plekje met z'n zon z'n strand en zee. Ik draag het in mijn hart steeds met me mee.…

In kleurig blauwe golven als een laken toegedekt In een veilige haven voor het juiste effect Als een vogel in het water zweef ik als een vis Ondersteboven nu voel ik hoe dat is Ogen dicht geknepen een eindeloze droom Lange flarden mist gaan op in onzichtbare stoom Onder water gezien een mooie zeemeermin Door wolken…

ZEEDIJK Ik zit op d'oude zeedijk en kijk over de einder waar het ruisende water de stralen weerkaatst sprekende golven en bruisend nat dan zie ik ons schip dat daar vaart langs de lijn tweemaster wij gaan scheep het roer wijst de weg de vlag gehesen wijst noord daar is waar het hoort de haven verlaten de stad uit zicht dat maakt…

Als kandidaat voor EU-lidmaatschap belooft Turkije veel respect te tonen voor christenen die in Europa wonen. Ze integreren snel, dus zet je schrap: Een Turk doet straks z’n Plechtige Communie Als lidmaat van de Europese Unie.…

Onnutte zet: Jouw wil is in Turkije toch al wet…

ik zag kastelen op het water kaboutermensen puntmutsten hun groet het zag er zwart van afscheidnemend velen meeuwen krijsten schor hun groet water sloeg in deining terug met golven hoofden braken ze maar argeloze voeten werden nat bedolven met een laatst signaal de haven uit de zee draagt langs de pieren het kleiner…

Turkije zonder social media? Dat leidt tot ongenoegen en ontwenning Zulk nieuws biedt ongezien heel wat herkenning Ik werd daarvan vast ook je-ne-sais-quoi Men spreekt bij die profielen van onechtheid Maar écht en diep doorvoeld is de gehechtheid…

Daar huis te koop, het uitzicht, over handschoenen ging het, machines, over een houten auto met kachel, dan over een Tesla, langs kantoor, vis en langs haven van vroeger, waar toen tonnen, een Knoester, over vaders zelfs en het verstrooien in die haven, jij weer terug, of ik een zoen, ja natuurlijk!…

Turkije dreigt IS’ers terug te sturen ‘Ons land is geen hotel,’ vindt Erdogan 'Jawél,' zo zeggen Jan en alleman die in Antalya lekker gaan plamuren met zonnecrème: wat gaat het heerlijk ruiken! Als je all inclusive ligt uit te buiken…

wanneer zij hun doden willen begraven lopen zij gewapend met witte vlaggenstokken vooraan de stoet nietsontziend klinken salvo's van tanks om zoveel mogelijk te verwonden te vermoorden wellicht het bloed kruipt waar de weg vrij is men kreunt en blaast de laatste adem uit aangesnelde ambulances worden beschoten toch wagen zij hun leven om te…

We zien de beelden van verwoesting aan Gebouwen die voorheen bescherming boden Zijn massagraven, maar: wie zijn de doden? En wie komt nog onder het puin vandaan? We kunnen slechts het Rode Kruis wat geven En zo betuigen wij ons medebeven…

Het moment waarop je denkt dat alles voorbij is, het schip de haven heeft verlaten, de golven zich tot kolken vormen en de zon doorbreekt. Het moment waarop je huilt van geluk, een tranenval van vreugde, als je eenmaal beseft, dat vreugde van binnen zit.…

Als ik wil schrijven een soort gedicht of een lied blijven woorden als op golven drijven en verdwijnen onder koppen schuim vaak over seizoensgebeuren of emoties van vreugde, soms verdriet natuur en vreugde wil ik uiten het ander liever niet teken wat harten in het natte zand terwijl ik bezig ben komt vloed breken golven op het land…

gaan en komen hier en daar vloeien over in elkaar…

kon ik maar dichten met satijnen woorden die klinken als stilte in frisgroene klanken als bessen en kersen in klankrijk van lente de grauwzwarte teksten van grommende golven in kabbelend geruis zou ik verdrijven met lila woorden van liefde en passie ik zou je bedelven onder kleuren en klanken van lenige woorden je neervlijen…

De golfslag van het leven kabbelt maar door eeuwigdurend trekt ze haar spoor In wilde ontboezemingen en zachte stromingen Koester de mooiste die je hart steeds raken en altijd weer gelukkig maken...…

Onze emoties stromen als eb en vloed ze rijzen en dalen als golven in de oceaan…

In Erdogan`s Turkije lang reeds naar de hel. Waar blijft ons enige geheime waffen? Ook Turkse geiten komen in opstand, benaderd door het staatshoofd aan de achterkant.…

We krijgen net als Rome Brood en Spelen Met tennis, fietsen, Rio, de EK En veel gelul vooraf en ook erna Turkije, Syrie, wat kan 't schelen Barbecuetje, pilsje, niks te klagen De sportzomer duurt dit jaar 100 dagen.…

De vuurtoren brand,en wijst hen de weg, naar een veilige haven,naar huis.…

in de golven van de storm verdrinken om dan te sterven op een strand de onbereisde kust van het beloofde land als een roerloze reiziger met aangemeerd verlangen…

stromen door de aderen van jouw land en daarom stuur ik nieuwe golven op het aanbeeld van jouw strand. ------------------------------------ Openingsgedicht uit het boekje 'Houd je nog een beetje van me' van Henriët Freezer.…

klanken de zee van mijn hart die leeft op zilveren golven hopelijk begrijp jij het nu beter deze memmentaal van het gevoel dat zit diep in mij……

Golven vliegen af en aan worden nooit meer wat ze waren De tijd strandt her en der ik volg het ritme van je haren Letters staan geschreven op een eindeloos mul strand Jij bent dan een lichaam en een naam in het zand…

liefde verzwolgen emoties blijven drijven aan het oppervlak…

golven bepalen mijn zijn beukend geweld bulderend gedruis fluisterend rustgevend gedreven door een oerkracht en onzichtbare handen schier onbeheersbaar vormen zij mijn leven de zin ervan nog onbeschreven…