Alle inzendingen over herfst OR mijmeren OR kleuren

nog in zomerende dagen vertoevend raap ik verbaasd een kastanje uit ‘t gras nu de herfst reeds op kousenvoeten door het groene landschap dwaalt terwijl de dagen zichtbaar krimpen bomen en struiken weldra kleuren gaan ik wandel schoorvoetend de zomer uit betast de vroege herfst in mijn hand…

hoe het bruine blad met zicht kan vertakken als makke nerven mijn ziel raken dat ook ik met kunde en kennis achter de kleuren bij deze aanblik geuren acht als uit één foto wellicht een hartkreet wil slaken van de pracht van het herfst getij herfst is even de omgekeerde mei (c) 2005…

als de zomer weer voorbij zal zijn de herfst lokt met koperen kleuren rode appelen in de boomgaard geuren met tussen de wolken wat zonneschijn een bos of parkwandeling kan zalig zijn de wisseling in de natuur zien gebeuren als de zomer weer voorbij zal zijn en de herfst lokt met koperen kleuren knalrode geraniums langs het raamkozijn…

de oude man terneergeslagen zijn hoed op schoot de wind nu spelend door zijn haar een kind dat rust onder zijn lege armen hij weet de kleuren liegen in de herfst…

Heerlijk die wind, het is nog herfst, heerlijk die regen, nog steeds is het herfst, heerlijk die storm, het is herfst, maar best fijn als je kunt luisteren naar de storm in het midden van de nacht! Bevoorrecht en dat, terwijl het nog steeds herfst is!…

De e’s vervlechten lettergrepen De preherfst keert de levenssfeer En neemt begeesterd het beheer Gereed meer regen te verslepen Klef dwepen weken met de e Het snelsennet kweelt lekker mee…

als de zomer te warm is de winter te koud de herfst niet wil kleuren lente beloftes niet vervult dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik het vijfde seizoen…

Of kan de herfst de zomer en de zomer herfst wel zijn?…

tussen die hoge bomen Waar na herfst en winter Weer nieuw blad zal komen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

groen voor een prachtig nieuw seizoen de bomen schilder ik mooi bruin van stam tot tak diep in de kruin bloemen, zullen altijd geuren het maakt niet uit in welke kleuren de liefde krijgt een rode strik zaai met vrede, heb geen schrik want in een leven van verkennen moet alles wel zijn kleur... bekennen!…

Wat blijft er over van zo'n blad: de geur, de kleur, iets van de nerven, iets dat verwijst al naar het sterven of naar het eind'loos levensrad? Zo leert de herfst ons wijze lessen in dood van bladeren en bessen.…

Sommige bomen kleuren nog rood van de oude herfst. Het weinige groen geeft aan dat de lente wel zal komen. Zo staat het met mijn dromen. Wat gedroomd is wordt langzaamaan vergeten. Welke kleur de nieuwe dag brengt kom ik wel te weten zolang die lengt.…

Dwarrelende gedachten wuiven door mijn hoofd Rood groen geel bruin, alle kleuren van de regenboog Meer kleuren dan het spectrum dat wij kennen Constant bezig om mijn wereld te verkennen Een herfst die nooit word afgebroken Kleurijke bladeren, zonder eind voor ogen…

De zomer weer voorbij, het einde van de herfst nabij, die kondigt winter aan, en eindigheid van het bestaan. «Dust to dust and ashes to ashes *» zo mijmer ik dan vaak en wentel me in weemoed.…

mijn tranen veeg ik weg mijmerend denkend aan toen…

Geen kleur, geen geur, geen bodem, geen doel, geen winter, lente, herfst, geen zomer zelfs. Geen natte haren in de regen, geen voetstappen in de eerste sneeuw. En als ze er waren gingen ze nergens heen.…

In m'n tuin blozen de esdoorns Gekozen heb ik zé daarvoor Alle herfsten tonen zé hun kleur als ik de deur open naar m'n paradijs door najaarszon beschenen.…

weelderige zomer roept broeder herfst met kleuren van haar lichtend kleed hij komt met zijn roestbruin seizoen bomen gaan gloeien in goud en rood nevel glinstert op grijze webben het gistend vergaan wasemt kruidig het lied van de herfst blaast majeur met wisseling naar een stil mineur oogst wordt in schuren geborgen…

De herfstvakantie is voorbij vandaag En ieder heeft dus lekker uitgeblazen. Maar nu begint het najaar zelf te razen En grijpt ons zeer stormachtig in de kraag. De zomertijd is niet meer terug te draaien. Er is geen houden aan. Dus laat maar waaien.…

Langzaamaan, gaan we op Herfst aan, worden de avonden korter, de dagen eveneens, maar het geeft niks want ineens: komt de zon terwijl het giet en ik kijk omhoog, warempel een pracht van een regenboog. Heerlijke woeste ongrijpbare Herfst…

tussen gras onder berk verscholen ontluikend de witte hoed, zachte schubben boven de licht gekleurde tepel de gesloten onderkant draagt mysterie zwarte magie voor later...nog twee dagen...? jonge hoeden voorzichtig gesneden knoflookboter in de pan, zacht beroerd met inkt het recept geschreven..…

Wanneer de blaadjes vallen worden mensen lankmoedig het rood-groene tapijt wat geurt naar herfst roept weemoed op maakt mensen depressief Wanneer de blaadjes allemaal gevallen zijn, zijn er vele mensen, die niet meer " onder ons zijn" door de herfst, sloeg de weemoed en depressie toe Genadeloos.…

De herfst regeert weer met bedrukt geluid Het hemelwater kletst op grond en daken Wind giert langs huizen, bomen kraken Nog even maar, dan is het daarmee uit Bij vette pech treurt elk seizoen hier later Als woest of zacht geklots van poolijswater…

Aanbeland in de herfst, lopend naar de winter van ons tijdelijke bestaan hier op aard denk ik; alles, maar ook alles Was het me meer dan waard! Dus herfst kom maar op, winter pak me maar, het kan, het mag en ik zal ‘t ondergaan In dit mooie aardse wereldse bestaan!…

ik joeg je laatste geel door kale takken een herfst te veel najaar toont zijn herfsttapijt roodpolig want de zon geeft ons vandaag respijt we dekken samen zomer toe en oogsten al zijn kleuren de vruchten vallen zijn het hangen moe we winteren in overleven voelen ons met wat de herfst heeft gegeven klaar voor weer een eindloos…

stille landing op moeder aarde De natuur gaat zijn gang Het eeuwen oude proces Dat herfst heet Nog even genieten Van die mooie goudkleurige bladeren Voordat het donker wordt Herfst, blijf je nog even weg...?…

Goudgele kleuren waar je ook kijkt sieren de straten, bedekken de wijk Goud kleurt de paden, goud op het mos De hersfst viert nu hoogtij als je kijkt in het bos…