Alle inzendingen over kaarsen OR genieten

Kaarsvissen glimmen in de maan, en in het licht – waarmee ze branden.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Terwijl ik dacht dat alle pijn die ik voelde en de moeite die ik nam ik toch niet verder kwam dan die ene straat of steen elke seconde of elk uur proefde ik desondanks het vuur van mijn ziel dat me verder bracht en zorgde dat ik niet bij mijn pijn neerviel.…

Wees ontsmettend lief Waar verdraagzaam en saamhorigheid huist, is niemand van eigen en andermans gezondheid een dief Daar wij allen zeker buiten onze eigen voordeur gelijkwaardig behoren te zijn, doch nimmer een hypocriet nog de opperpief…

Ik strijk kaarsen aan voor hen die niet meer onder ons zijn in gedachten spreek ik hun namen nog een keer uit ik herdenk ze totdat de beelden langzaam vervagen en stap de dag in…

omringd En van een goed glas wijn vergezeld Ik hoef nergens heen vandaag Ik geniet van dit natuurgeweld…

, liefst nog vandaag Wat rest is Annes boek waarvoor mijn soort Leverde het papier; een pap van pulp Zo leef ik samen met het meisje voort Oh Boomchirurg, komt Gij mij toch te hulp Mijn bomenziel wil strijden niet, maar graag Zich voegen bij de anderen aan Uw Grachten Waar ijle kaarsen bloeien, zal zij wachten…

de kale akker ligt klaar om bezaaid te worden met witte kruizen ze reiken met hun schaduw elkaar de hand en tel meer doden dan ik kaarsen branden kan…

buiten ruist regen mijn binnengevoel warmer kaarsen scheppen sfeer waar ik zachte woorden zing vertellen ogen liefde…

kaarsen branden al zijn het er nooit genoeg voor alle tranen die zullen stromen om degenen die de weg naar huis nooit meer terug zullen vinden…

Als de kaarsen zijn ontstoken aan het Licht, dat door de nacht alle twijfel heeft doorbroken zeg ik : Jezus kom .......... ik wacht.…

kloppend hart gekluisterd aan het nu hoor de stilte van muziek waarop we morgen dansen we zijn de nacht voorbij als alle kaarsen branden…

De flakkerende schaduwen in de halve schemering zijn bijna sterk genoeg om in dromen te figureren Als ik zwaai dan zwaaien ze terug ze zwijgen alleen nog tot ik de kaarsen uitblaas…

hoger en hoger aan de hemel klimmend vanuit zacht pastel steeds warmer en steeds feller zachtjes prikkend op mijn vel rood oranje achter mijn leden knipperend het zonnelicht filter ik het verleden en doe eventjes mijn ogen dicht genietend van dit zonnig moment koester ik de geschiedenis van mijn bestaan wetend dat aan alles een einde komt…

samen zwijgend met ons gezicht naar de zon zonder woorden zonder gebaar een ontloken stilte genietend van een warm verbond mijlenver van elkaar gewoon twee mensen gelukkig kent warmte geen grenzen voor een engel…

laat ons als twee vogels vliegen op de vleugels van de wind laat ons elke keer genieten als de nieuwe dag begint laat ons zweven langs de wolken als een grote luchtballon laat ons dansen als een vlinder op de stralen van de zon laat ons zoeken naar het wonder laat ons drinken uit de graal en laat ons zeggen als we oud zijn het was een…

ik ervaar en zie beaam volmondig onder die boom mijn vertrouwde stek veel fantasie is er niet nodig droom je droom op een rustige plek…

neem de uren onder je vleugels en laat de dag maar vervliegen vanavond zal ik je opvangen met wijd gespreide armen we vluchten naar de gedekte tafel besprenkeld met eau de lavande opgeheven zonnebloemen in een vaas voeren ons weer naar zuidelijker sferen de mosselen à l’escargot -bereid met een Franse slag- blussen we met een goede bordeaux…

Zinderend van liefde Kijkend naar het glinsteren van je zilte zweet Vlij ik mij naast je Streel ik jouw ronde billen en vochtige spleet Jouw hand zoekt onvermoede Om te versmelten in rondingen, Zo prikkel jij mijn uitgestoken roede Mijn tong schrijdt over bekende paden Zoekend naar geurige nectar liefdevol, Het gekreun heeft haar bron…

Geniet van hetgeen je is gegeven. Er valt zoveel te verliezen.…

Geniet van elke dag Elke dag heeft een lach Pluk elke bloem Aan de dag die je ziet ...en geniet...laat de doornen staan Geniet van elke dag Zelfs als je huilt Tot je bijna in je tranen stikt Geniet en wees niet bang Deel je angsten met mij Ik wil je helpen, Je de warmte bieden die je nodig hebt En we zullen bloemen plukken De doornen…

O zoete zondagmorgen wanneer de dag nog even onderduikt de vogels aarzelen met zingen de zon nog even weer verdwijnt Twee harten die in warme gloed opnieuw het zachte lijf gevonden de zo vertrouwde geur van slaap verdrijven voor de zoete min Zo opgaan in verrukt weer zien en dan genietend zuchten van kussen en elkaar beminnen er is…

de zoete wind strijkt van genot de wangen in een tastend verlangen hij aait de huid met zachte hand en ik, wuivend naar meeuwen, word badend gedragen in het warme zand boven mij spant zich in azuur de hemelse weide uit, weids en sprakeloos puur in mij drijven, weliswaar bij vlagen, nog losse wolken totdat ook zij vergeten…

loungend op grote, rode kussens zie ik hoe je blonde haren vrolijk dansen in de wind In tropische sferen babbelend herken ik je ogen aan hun mediterrane kleuren, zie ik de kabbelende golfjes van jouw zee. Je neemt mijn hoofd in je handen en zonder geluid smeek ik je: Neem me alsjeblieft met je mee! Breng mij naar jouw stranden, breng…

Geniet van het leven van al het goede wat je ervaart Zo wordt het leven leuker ook al voel je je bezwaard Kijk naar de kleine dingen nu is het moment om gelukkig te zijn Je kunt alles maar één keer beleven elke dag is een festijn Sta jezelf toe om te genieten het doet je immers goed We leven te vaak in het verleden terwijl het heden ertoe…

laat me nog heel even genieten van het leven laat me er nog heel even middenin staan en laat alle herinneringen nog even langzaam voorbij gaan laat me nog heel even genieten van toen die mooie momenten, de liefde, die eerste zoen laat me nog even denken aan de kinderen voor het eerst in mijn armen hoe ze mijn hart vol trots konden verwarmen…

de wolken had hij net de maan gekust de rozen zo juist ontloken waarvan de doorns stekelig en uitdagend staan alsof ze haar zeggen raak me niet aan een vroege hommel op zoek naar honing wat bijen vinden ook hun vertier hortensia’s in volle glorie staan te pronken en het gebroken hartje lacht haar toe zo stapt ze in de vroege morgen genietend…

kon ik als een uilenkop mijn hoofd draaien van voor naar achter en van achter naar voor, ik zou nog meer kunnen zien; maar het is zo ook wel goed, want ik kan het nu al niet op.…

Jouw zachte heuvels zijn niet te overzien vanuit mijn lievelingspositie Ik zou hier wel eeuwig willen vertoeven maar ik moet naar boven om je glimlach te zien.…