Netgedichten

netgedicht (nr. 18.062):

KASTANJEZIEKTE

Zo ziek ben ik, verlos mij uit mijn lijden
Het kind dat met mij bloeide is niet meer
Ze keek intens genietend op mij neer
Vergankelijk ben ik, wil toch vermijden

Dat ik meer dood dan levend oude tijden
Oproepen moet vol onderduik en sneer
-Terwijl ik in zeer slechte staat verkeer-
Alleen om hén van wroeging te bevrijden

Ik wil geveld worden, liefst nog vandaag
Wat rest is Annes boek waarvoor mijn soort
Leverde het papier; een pap van pulp

Zo leef ik samen met het meisje voort
Oh Boomchirurg, komt Gij mij toch te hulp
Mijn bomenziel wil strijden niet, maar graag

Zich voegen bij de anderen aan Uw Grachten
Waar ijle kaarsen bloeien, zal zij wachten