Alle inzendingen over kaarsje

zó verloopt het steeds vaker vooral op een lange winteravond als ik bij een aantal portretten op de kast een kaarsje ontbrand en later, wanneer de nacht weer valt nog een poosje naar elke foto staar voordat ik ze in het donker zet juist dan, op dat moment lijken hun gezichten nog even op te lichten alsof zij hoe jong of oud ze…

Zodra ik mijn ogen sluit Zie ik ze weer verschijnen Eentje blaast mij kaarsje uit En ik zie mezelf verdwijnen.…

Als ik er niet meer ben pap, Wil je dan nog elke avond een kaarsje aansteken? Zodat ik weet, dat je toch nog van me houdt, ondanks alles wat er gebeurd is. Pap, ik mis je gewoon, en ik wil dat we weer normaal tegen elkaar doen zoals eerder.…

Wel en wee, steeds leef ik met jullie mee, vrij intens Voor sommigen brand ik een kaarsje, een schrijver is een gevoelsmens. Een huisvrouw, net bed uit, richting laptop, dat vindt men een schande. Ik noem dit pure passie, vuur en vlam houden me heden staande.…

Dankzij een gift en donaties In gebed en reflectie Een kaarsje branden In gedachten. Laatste Kans? Trollhättans Kyrka/Vastergötland - Zweden, 1989…

Of ik je een lichtje sturen kon: je was alleen die dag Ik wachtte op een pakje dus aan huis gekluisterd, stak kaarsje aan en dacht aan jou Pakje kwam, kon ik boodschap doen Plukte sneeuwbal en paars kruid en ging toen ook naar jou Jij zo blij In stilte zaten wij Maar elke keer als ik je zie ervaar ik 't licht in jou, in die besloten…

trok als film aan je voorbij in zwart en wit vervlogen kinderjaren de puberteit (een duister navelstaren) het witte doek gescheurd door averij de rolprent kleurde, maar de wilde haren wekten weldra lach en spotternij de eb werd nu het heersende getij het scherm zou nooit de diepgang openbaren je bent een vage figurant gebleven een dovend kaarsje…

wilde zo graag bidden stil zijn tot mezelf komen en tot 'Hem' (m/v) Een voorbijganger vroeg ik naar de openingstijden Hij sprak: "Ja God, dat is een ZZZP'er: een zalige zelfstandige zonder personeel hij moet alle zelf doen" Toen pakte hij mijn hand het voelde als een zegen Toen viel het kwartje het kwartje voor het te branden kaarsje…

boetseerden dieren en een voederbak een ster die klaar in lichten openbrak versierden dennentakken rood en goud toen vleiden ze een kleine schattebout - die lieve handjes blij naar buiten stak - in de kribbe wijl de sneeuw op 't dak zo kunstig liggen bleef MAAR IJZIG KOUD BEKLIJFDE NET ZOALS EEN STENEN BEELD dus brandden ze een kaarsje…

Dus brandden ze een kaarsje, lekker knus, de kerstgeschenken werden uitgedeeld. Toen zeiden ze dat Ik het was : Jezus gevat in schamel, plaast'ren babybeeld... Nochtans : Ik leef, Ik spreek, Ik ben : Christus.…

Ik heb een kaarsje aangestoken, je bent ver weg gegaan. Ik heb naast je bed gezeten, en mijn ogen dicht gedaan. Ik taste in het duister, zoekend naar jou hand. In mijn hoofd gefluister, hij is nu in Gods land. Ik deed mijn ogen open, en zag jou bed weer staan. Ik voelde tranen lopen, ik moest alleen verder gaan.…

Nu mag het vierde kaarsje aan. Vier lichtjes laten horen: nog een paar nachtjes slapen, dan wordt het Kind geboren. Voor de kinderen van de kindernevendienst, bij het aansteken van de adventskaarsen, voor elke adventszondag 1 gedichtje.…

zijn grote snor verbergt niet veel een stem als thuis op elke buis en olijk woorden wisselen terwijl de winnaars weer bedisselen in wie er nu gewonnen heeft thuis op de bank genieten van een dienblad vol met thee, een kaarsje en de happy soul of buddha ga maar na we voelen samen wel wat fijner is ik drink mijn glaasje wijn neem ambrozijn…

Soms doofde het kaarsje door misverstanden, woorden of anderszins maar telkens lichtte het vlammetje weer omhoog.…

de kou laat zich buiten reeds scherper voelen al schijnt de winterzon mild tegen het raam wij steken op de krans een tweede kaarsje aan ons verlangen naar het kind blijft maar groeien wij beginnen de weken en dagen af- te- tellen zoals de maagd die haar kindje blij verwacht zal het komen in de morgen, dag, of in de nacht komt straks een engel…

niet Alles lijkt te zweven Terwijl ik doelloos loop Een vogel die fluit Doet mijn hartje springen Ik kijk nog eens rond Maar mijn vreugde verdwijnt Het geluid is weg Mijn zicht is zwart En ik kan nergens heen Ik kan wel gaan lopen Maar ik zie niet waar ik ga Ik kan wel blijven Maar ik zie niet waar ik sta Al was er maar een kaarsje…

Er blijkt een moeilijkheid, waarop-ie stuit, want opa inhaleert opnieuw en blaast een kaarsje en z'n laatste adem uit.…

die me nooit heeft gekend De wereld sluit me steeds meer in met ongesproken woorden te hard om te mogen zeggen en te pijnlijk voor dit moment alleen ze zouden mijn gevoel van trots ontnemen dreunend door mijn gehoorgangen heen Hoe komt het toch dat zinnen met gevoel gesproken luchtledig en hol blijken te zijn ze stak een kaarsje…

'n Kaarsje voor 't gewin. Vaak is men er al geweest. Gebeden,om ter meest. Maria,eenvoudig en mooi met allooi. 'n Oud moederke komt strompelend langs, heeft een rozeke bij,tweede rangs, Haar smeekbede: "Of haar gezin moge leve in vrede." Ook een boerke komt aangelopen.…

Ze zingt en om het feestje op te leuken steekt Madelon dat ene kaarsje aan.…

De hele toekomst voor je is als een kaarsje uitgedoofd. Je ogen gericht naar beneden, je hele hebben en houden in je hand. Waar is het vertrouwen gebleven, je kan er niet meer bij met je verstand.…

Vrede op aarde, vrede in het hart, vrede, liefde, vertrouwen en brandt een kaarsje, niet omdat het Kerst is, maar voor hen, die door al die rampen, alleen Kerst vieren! Zalig Kerstfeest!…

In gedachten loop ik langs je foto, steek elke dag een kaarsje voor je aan. Echter zou normaliter het " weerstation" voor je staan, die zet ik dan opzij. Mijn blik wordt telkens weer getrokken naar je gezicht, de foto spreekt!…

Je zei: ik heb een prachtig leven gehad dus daar doe 'k het mee, je was het al zat toch zal ik je missen, een kaarsje erbij dag lieverd, een knuffel, voor jou van mij.…

Lieverd van mij, vandaag op elf april ben je jarig, vanavond steek ik met liefde een extra kaarsje voor je aan. Liefs, je vrouw…

Zonder warmte, zonder deken God, geef alsjeblieft een teken Ik kijk omhoog, kapot mijn hart Ik draai me om, ik moet terug Afscheid deed nog nooit zo’n pijn Ik brand n kaarsje, vind je dat fijn? Dag mijn schat, ik kom weer vlug…

Pas vandaag hoorde ik vertellen, Dat 'het kaarsje,' is gedooft...…

doodstraf Den Haag op tafel brandt een kaarsje de klok tikt secondes weg betraande ogen stil gebed Deathrow San Quentin op een brancard vastgesnoerd met riemen een infuusnaald in zijn arm zijn doodsbed de guards wachten op het telefoontje de klok tikt zijn secondes weg de lethal injectie doet zijn werk de doodstrijd…

Nog één kaarsje en dan komt de burgemeester met taart en bloemen...…

Kijk hoe het kaarsje brandt, lichtglansverspreidende, volgende zondag ontsteken we meer. * Twee lichtjes schijnen al, richten de aandacht op Jezus geboorte, de komst van de Heer.…