inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 28.230):

de dood een vriend

doodstraf

Den Haag
op tafel
brandt een kaarsje
de klok tikt secondes weg
betraande ogen
stil gebed

Deathrow San Quentin

op een brancard
vastgesnoerd met riemen
een infuusnaald
in zijn arm
zijn doodsbed

de guards wachten
op het telefoontje
de klok tikt
zijn secondes weg

de lethal injectie
doet zijn werk
de doodstrijd
met gesloten ogen

zij kijkt op de klok
een snik
loopt naar buiten
plant een rozenstruik
opent zijn laatste brief

ze huilde om
de dood
van een vriend
men zei een moordenaar
zij oordeelde niet
veroordeelde nimmer

haar fluister
was vol
intens verdriet
elke zomer als de rozen bloeien
vormen haar lippen
een gebed

Schrijver: windwhisper, 27 september 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 248

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Adeleyd
Datum:
27 september 2009
Email:
rosa.olaertsskynet.be
Zo aangrijpend-mooi geschreven. Ontroert me enorm.
Naam:
Martien Montanus
Datum:
27 september 2009
Email:
mamamoloxs4all.nl
Mooi gedicht, wij (de mens) oordelen en veroordelen te snel!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)