7741 resultaten.
Onbemind 3
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 90 Koud, het is koud hier,
het lijkt winter, maar de
lente laat zich temmen.
Ook ik ben het verdriet,
de stilte, het gebrek aan,
licht, ruimte, ontferming.
Ik zie springvossen paren,
en ik zie karkassen kraken,
kadavers branden,
dat het zich laat zien, staren.…
omhelzing
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 194 het warme zand
omhelst
mijn voeten
als een donsdeken
in de winter
het verwarmt
lichaam en geest
en doet me de
koude winterdagen
vergeten
en
indommelen
op een zomerse dag,
ergens in het zand...…
Winter
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 334 De winter wist hem deze winter flink te raken.
Zo lang, zo koud en ied’re keer weer van die witte bende.
Wat was ik 't zat. Och man wat een ellende.
Dit hoop ik echt niet nog een keer weer mee te maken!
Dus mensen toe, probeer nou toch het tij te keren,
door steeds maar meer aan broeikasgas te produceren.…
KOUDE ADEM
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 282 Herfst laat
z'n koude adem
over aarde gaan
Maakt ruim baan
voor
koning Winter
Aarde minder op
met zon
dan maan
Bomen ontdaan
van al z'n blad
van alle luister
Zelfs tot gefluister
niet langer
in staat
Herft neemt winter
al de maat
krijgt ijskoude vingers.…
Winterprikje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 356 December
komt er aan
het is al koud
in de stad
aan den lijve
voel je dat
minder woorden
meer gehaast
weer de laarsjes aan
weer de mantel aan
sjaal en hoed
wat een beetje winter
al niet doet…
Intiem
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 315 Een winterlandschap
schilderde je vanaf je hand
in de verte van een lange winter
en het drong niet tot je door
dat iemand je op afstand liefhad
maar door de dood was heengegaan
in het koude landschap van de ratio
bevroren jouw intieme gedachten.…
De Zomer van Veertig
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 253 Na de Zomer
Wordt het langzaam weer Herfst
En ook nog die koude lange Winter
Maar ook daarna wordt het
Wederom Voorjaar
Zolang er momenten
Zijn van geborgenheid en rust
En lachen van mensen om mij heen
Zolang verdraag ik het
Het wordt ook herfst en winter in mijn leven
Totdat mijn handen beven
Maar gelukkig kan ik dan zeggen
Ik ben…
Sneeuwpop
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 187 Ik zag de winter aankomen
met al haar koude en donkerte,
bang daarvoor keerde ik om;
het werd een reis terug
langs voorbije seizoenen,
herfst, zomer en lente
werden opnieuw beleefd.…
Als het winters warm en koud wordt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Welke hand wordt een werkende
welke traan verbergt intens verdriet.
Wat oogt en is zonder zonlicht verloren
wordt zonder regen niet geboren.
Het kan verwonderlijk schijnen
zelfs onwaarachtig klinken
want waar de een nog wel zelf loopt
kan 'n ander ondersteunt enkel hinken.
Hoeveel soorten van verdriet
bestaat er ongezien wel niet.
Welke…
Sneeuw
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 250 Het ligt daar stil en koud te zijn.
Als met een zachte deken toegedekt,
in zoete rust, nog ongerept en rein.
Een poes waagt zich naar buiten,
gekleed in bonte lapjes.
Toch trots en arrogant,
met aarzelende stapjes.
Haar staart steekt recht omhoog.
ze vindt geen reden om te spinnen,
ze moet er uit, maar anders...…
Winterse harten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 302 Winterse koude
bedekt herfstige harten
met een ijstapijt.
Een ijskoude sneeuw
Verwarmt bevroren harten
gloeiend in het rood.
Doorwinterde sneeuw
verkilt gebroken harten
eeuwig in de tijd.…
de meidoorn
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 lange rijen meidoorn
vullen het landschap
zo warm op
men vergeet
dat een rijke oogst
ons een strenge winter belooft
waar niet langer het rode
maar een grillig spoor
koud door de tijd trekt…
herfstboom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 daar sta je dan
in ijzig natte klei
diep gezogen
tussen harde blote basten
uitgekleed koud
dakloos in rij
je blauw te wachten
op winter en zijn gasten
©MM2009…
lopend
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 99 veel lijkt nog hetzelfde
de bomen van mijn bos zijn
leergierig als voorheen
hoeveel stappen noem je ver weg
hoeveel dichter kun je bij
eigen woorden zijn
passen kun je meten
afstand ook
maar afwezigheid niet
deze winter wordt het koud
te koud om te lopen, zonder een
moment om bij stil te staan
niet in het voorbijgaan
ook niet na…
[ Beschutting is goed ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Beschutting is goed,
ik weet het, ik moet opstaan –
en een boom planten.…
Zwaluwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 41 De herfst maakt plaats voor een koude winterse omhelzing,
voor de naderende stormen sluit ik het venster.
Bezorgd kijk ik naar het verlaten nest direct naast mijn raam,
al jaren bewoond door hetzelfde zwaluwpaar.
Hoezeer verlang ik naar de volgende lente,
en als die eindelijk haar intrede doet, gooi ik mijn raam open.…
Wonder witte winterwereld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Nog niet betrouwbaar
genoeg voor een Friese
elfstedentocht, doch de
doorloper weet dat een
strenge vorst nog nimmer
een koude leugen verkocht.…
lalalalala
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 361 verlaten lijkt mijn straat
winters koud en toch
alleen
tik tak zegt de klok
warm koud
ik drink uit een mok
choco of thee
letters lees ik
en schrijf tegelijkertijd
op
een verhaal waar ik knettergek van word
want het is nooit goed
dan te lang
of weer te kort
maar geloof me wat ik zeg
zonder woordenspel
voortijd pech…
Een blijvend verlangen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Kale bomen, koude lucht
te kille winters
ik slaak een zucht
en verlang weer
naar een warm seizoen
de bomen groen
een hittegolf
de zomer is gekomen
en nu het eenmaal zomer is
ga ik winterdromen.…
Koud, zo koud .....
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 888 , zo koud ....…
Koud, zo koud ...
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 445 Heel even was de hemel daar
woordloos sprak liefde
de taal van morgen
ongebonden vrij
kun je niet bezitten
nooit bezitten
mag liefde
vrij zijn
of is verbondenheid
zonder ziel
eenzaamheid
kan houden van
de schreeuw verstommen
van verlangen naar jou
koud,
zo koud ...…
koud, zo koud
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 435 haast naakt, lijf aan lijf
vergrendelt magerte
hun nachten
betonschaduwen
verschrompelen de dag, zoeken
een plek om te ontlasten
zij fluisteren de honger
muren toe, vijf aan vijf
hun pols klopt nauwelijks ramen
enkel een zwarte mantel van sneeuw
en een homp oud brood
waarmee zij het ontbrekende kussen delen
en waarin ze zichzelf…
Afstand
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 685 Zacht zucht de wind
het is niet voor niets winter.
Deze koude komt niet onverwacht
elke keer dat ik dit seizoen inga
besef ik dat ik deze koude weer tegenkom.…
Imperium
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 466 Ik ben Koning Winter
De grote illusionist
Ik regeer met ijskoude hand
Over mijn imposante imperium
Ik tover een imminente ijszee
Over het land
Van mijn hand illustraties
Van ijsbloemen
Mijn koude is impenitrabel
Immers, vorst is mijn onderdaan
Ik ben een imperialist
Voortaan is de wereld koud en wit
Helaas, ik heb mij vergist
Ik ben…
Ijstijd
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.016 ik leef in onderkoelde staat
en prille lentewarmte dringt
niet tot me door - alles glijdt
zo ijzig van me af - als de
koude kraakt of breekt is het
een dans van winter die van
geen wijken weet ik woon in
een kristallen huis en wat ik
schreeuw vindt geen gehoor…
Herfst.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 631 Dan wacht de
natuur op
het stille
sterven
in het koude
wit, van de
lange winter.…
Lente
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Met zijn voorspelling-van-de-koude-grond
“We zullen deze winter ervan lusten”,
Bleef weinig anders over dan berusten
En hamsteren van voorraad voor de mond.
Piet Paulusma wordt hartelijk bedankt,
Het is de lente die de beest uithangt.…
Roerloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 nog staat ze huiverend
in haar bronzen blootje
wachtend op ritselgroen
van omringende bomen
een zilveren baan van licht
spoelt rondom haar voeten
die koud zijn
na de lange winter
de stilte spreekt haar naam
zij luistert roerloos…
sneeuwdrager
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 226 winter rouwde
om het kind dat altijd
schreeuwde
’s nachts
wanneer het gezichten
tekende
tot zichtbaar en tussen meer dan
lijnen op papier
winter kwam ook steeds vaker in verhaaltjes
waar armen en benen kwijt
raakten
en god, ver weg van
de koude aarde
alsof monsters gedurig wisselden
en de manen bevruchtten
met de dood…
Mei maakt nog geen zomer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 278 waarom warrelt wind
in niet aflatend tijdverdrijf
gedurig rond haar lijf
is ’t de winter die verzint
ijskoud door te breken
en het broze lentelied
te doden tussen ’t riet
de vliezen te verbleken
van ogen die klaarden
wanneer het zacht gezang
‘t kleine kind bedaarde
dat heistert in haar hoofd
zo koud, zo bang, zo bang
dat winter mei…