17492 resultaten.
Kerkhof
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 804 hoe dood mag men blijven
maar vooral WIE
kunnen we 't aantijgen...?…
kerkhof
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.857 treurende wolken
benevelen grijs de zon
de dag playbackt de avond
ingekerfde stenen rij aan rij
uiten gedateerd het verlaten
half vergane bloemen rotten
boven lijken diep begraven
stil knerpt het grind
schuifelend de dood aanvaardend.…
OP HET KERKHOF
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.826 De dode blaren stuiven om de zoden,
Waar bloemen groeiden eens en donzen klaver,
Geboren op een graf en daar gestorven.-
Een spade dragend, het gelaat doorkorven
Van rimpels, stapt een stille dodengraver,
Teken van leven, door de hof der doden.…
Het kerkhof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.054 Vandaag was ik weer even bij je
Even weer heel dicht bij jou.
Om te vertellen dat ik je miste
en dat ik vaak komen zou.
De bloemen waren aan 't verwelken
De paden nat, de bomen fris.
Toen ik vanmorgen bij je wegging
Besefte ik wat liefde is.…
Kerkhof
poëzie
3.0 met 18 stemmen 5.161 Om 't grauw-rood dak en de oude torentronk
Der kerk vlotte de vroege nacht, - veraf
Ging 'n boerenpaard, waarvan de holle draf
Dof tegen 't bleek-geworden muurtje klonk;
De stenen bisschop boog zijn kromme staf
Zeegnend - bij 'n scheef-gezakte Christus wonk
Nu en dan een schemerend blad, dat zonk -
En zachtjes vluchtte naar 'n vervallen…
Kerkhof
gedicht
2.0 met 56 stemmen 25.734 Een herfstdag tegen Allerzielen,
het was niet anders dan het was
de zon, de bladeren die vielen,
het hek, de zerken en het gras.
Ik had een tijdje rondgezworven
voor ik haar graf gevonden had,
want er wordt toch nog meer gestorven
dan je zou denken in zo'n stad.
En half beschaamd en half bewogen
- je ziet jezelf een beetje staan -
heb…
Kerkhof
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 384 27-01-2011
Kerkhof,
Ik loop hierlangs de graven,
Het is hier heerlijk stil,
Hier stelt niemand moeilijke vragen.
Hier kan ik dromen van wat ik wil.
Op deze plek ben ik alleen,
Denk wat wil ik met mijn leven,
Waar gaat het leven met mij heen.
Waar moet ik weer naar streven.…
kerkhof
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 532 Kerkhof
Een plaats van,
stilte
rust
Verlangen
Liefde
Uitademen
Geschiedenis
Droefheid
Vreugde
Tranen
Verleden
Spijt
Schaamte
Eerlijkheid
Nadenken
Wensen
Huilen
En voor al die dingen,
Waar het nu te laat voor is.…
Kerkhof
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 493 Tussen kettingen verroest van de jaren
liggen verhalen begraven
dood
heeft hun de mond gesnoerd
onder bemoste zerken
wordt geen woord nog gehoord
Tussen ontblote bomen
hangt laat novemberlicht
in vergulde scherven.…
Kerkhof
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 347 Daar leven zij,
voorzichtig lopen,
tussen Dahlia's en stenen
het is er doodstil
op een enkele snik na
en bezoek
tweewekelijks bij de een
maandelijks bij de ander
of soms helemaal geen.…
Kerkhof
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 En in het strijklicht
van de avond
waait vreemde stilte aan
over de graven
tijd
heeft hen ooit gedragen
verdriet
het slijt
maar leegte
is een ding
dat voor altijd
achter blijft.…
HET KERKHOF
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 315 de ligusterhaag kort geknipt
de populieren op een rij
de doden zij aan zij
de ijzeren ingangspoort
het loodzware hek
aan kettingen vastgelegd
de brede hoofdingang
de oude zerken gerestaureerd
Of verlaten en verweerd
de kapel gewijd aan Jezus lijden
achter een gesloten traliehek
zijn bloemen voor het kruis gezet
het gazon dor en…
Verleden tijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 847 De dood is niet langer meer gewijd.
dit kerkhof, teken van zo'n verleden leven
dat de herinnering eraan reeds even
ver weg is, als zijn vergankelijkheid.
Hoe kort is dit alles nog maar geleden
dat het daar lag in ruime stille weiden,
misschien wel de allermooiste plaats.…
Wij denken allemaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 246 Wij denken allemaal
in dit treurige papegaaienland
op het kerkhof van Penibel
en het begint aan de buitenkant
niet van binnenuit
want daar huist het geweten
we weten het, er is niet veel te doen
op het kerkhof van Penibel
maar misschien kunnen we gaan vissen
en een bioloog aan de haak slaan
doorgaan met ontleden van samenhang…
krijsende kraaien
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 251 krijsende kraaien
schreeuwen boven 't kerkhof
ook hun verdriet uit.…
Moederdag
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.333 Moeder ben je, vanaf de geboorte van je kind,
vanaf het adopteren van een kleintje,
vanaf het aannemen van een spruit.
Moeder ben je, Moederdag slechts een dag,
moeder zijn, driehonderdvijfenzestig dagen van het jaar,
ik bedoel maar, moeder ben je vanaf,
maar blijf het: tot de dood ons scheidt!…
Ode aan de kwal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 347 Op het strand
een slijmerig
blubberding.
In de zee
een mysterieuze
spookverschijning.…
Twittermania
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 244 Als vogels in een volière
twitteren wij erop los
voorbij de ruimtelijke barrière
in een vrolijke chaos.…
Sonnet voor Cleo
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 862 een palmbomenstrand
een vlinder op een roosje
die blijft zitten een poosje
een schilderij van Rembrandt
oude kaas op een toastje
wakker worden in dromenland
een kleurige vogel in de hand
het paleis van Doornroosje
al die dingen verbleken bij
wat jij voor mij betekent
dat je er bent, maakt me zo blij
ik hou van jou, dat is bekend
want…
Geert Zomer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 254 Hij schildert steeds weer dezelfde beelden
in composities die telkens nieuw zijn,
maar wat moeten de beelden verbeelden?
Hij schildert steeds weer dezelfde beelden:
zijn het kubusnonnen, afgodsbeelden
of een verbeelding van het diepste zijn?
Hij schildert steeds weer dezelfde beelden
in composities die telkens nieuw zijn.…
grafstenen
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.624 het kerkhof
lag fijn buiten en niet duur
slechts beroerd door zon en regen
ongestoord in de natuur.…
De mollenvanger
gedicht
4.0 met 87 stemmen 7.887 Ik woon vlak bij een lijkenhuis
Je ziet er niets
Ook is er niets te horen
Behalve het gezoem van ventilatoren
En van de doden niets dan goeds.
Daarachter licht het kerkhof
Je ziet er niets
Ook is er niets te merken
Behalve een paar scheefgezakte zerken
Als drempel voor de eeuwigheid.…
VERANTWOORDELIJKHEID IN NEDERLAND
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 277 Als het om verantwoordelijkheid gaat
is Nederland een heel groot kerkhof
waarop uiteindelijk, natuurlijk helemaal
niet meer gereageerd kan worden.
Zowel de slachtoffers als de daders
liggend dood en zwijgend zij aan zij
diep onder de polderse grond, de klei.…
augustus
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.881 de leegte die kil langs je heen leek te staren
werd zo nu en dan ongrijpbaar
je liet je schrikken
geen moment
zou zij weer spreken
ook maar bewegen
haar bed werd warmte onthouden
voorzichtig opende je een la naast haar lichaam
en sloop je door herinneringen
die niet zouden blijven liggen
zoals je moeder
zoals toen, daar
toen je zussen…
Mater familias
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.187 O moeder van moeders
rots in brandende eeuw.
Ik houd mijn adem in
als jij in rook verdwijnt.…
(mama tussen haakjes)
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.096 twee tieten op borst
twee tieten op buik
wel vier memmen dik
zwijgt zij in het graf
zij voedde eens
links en rechts
onder en boven
voor en achter
(dubbel en dwars)
ze diende door
het vlees te kerven
de duim te kruisen
op mijn voorhoofd
als een spin spon zij
acht ledematen tot web
ving ze vliegen af
voor ze ons vonden
(dwars…
Moeder
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 331 Je dood was slechts tijdelijk scheiden
doch de liefde die jij in mijn leven gaf
die zal ononderbroken blijven
en niet sterven aan je graf.
Moeder, jij bent vertrokken voor een verre reis
en iedere dag kom ik je wat naderbij
om samen in Gods Paradijs
te zitten in dezelfde rij.…
Moeder
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 De dood heeft je meegenomen
niet naar de zee of naar een graf
maar naar de droeve stilte van een bos
daar ben je uiteengevallen
je bestaat niet meer
de resten zijn vergaan
maar de herinneringen
zijn sterker dan ooit
het lijkt of je weer danst
weer naar me lacht
mijn haren streelt
zo eenzaam in dit spiegelspel.…
vastgesteld
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 306 bijgezet
naast de verloren moeders
hun tranen omgezet
in kil granieten getuigenis…
Wij denken allemaal
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 124 Wij denken allemaal
in dit treurige papengaaienland
op het kerkhof van Penibel
over de urgentie van het zwijgen
noodzaak van de droeve stilte
en het begint aan de buitenkant
niet van binnenuit
want daar huist het geweten
we weten het, er is niet veel te doen
op het kerkhof van Penibel
maar misschien kunnen we gaan vissen
en…