Alle inzendingen over mond OR gorgeldrank OR geïrriteerd

vertakt het zich, komt tot ontluiking en blad na blad zich zelfstandig openvouwen waarop iets anders geschreven staat in het middelpunt van dat erfgoed, vernieuwt de wind in iedere oogopslag waaruit een wereldwoord tot stand komt als vaste vorm als hoopvol, zich laat herschrijven met zijn gewicht zichzelf hoopt uit te vinden en mijn mond…

De mond moet spreken Over wat verborgen wordt.…

en soms heel even vraag ik mij af hoe dat hart en longpatiënten in deze corona tijd hun leven verder moeten leven met 't gevoel te hangen aan de galg in een strop met een mondmasker op…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Temidden van walmende uitlaatrook raak je geïrriteerd, een gevoel dat beklemd. Je wil wel wegrijden door rood licht. Er wordt opgetrokken, gas gegeven en geremd. Jeukende handen grijpen naar de versnellingspook. Ziehier de utiliteit van een rotonde. Een verkeersrotonde stimuleert de doorgang. En het mooie is, je hebt er altijd voorrang.…

toen ik haar aan de balie hielp vroeg ze plotseling in perfect ABN heel onbeleefd vindt u het ook zo vervelend dat u een enigszins Friese tongval heeft ik antwoordde haar lichtelijk geïrriteerd dat ik het juist mooi vond om iets te kunnen horen over waar iemand vandaan komt het is net of iemand dan iets meer voor je leeft het is…

Men zegt dat in een uithoek van ons land Een vrachtwagenchauffeur is klemgereden, Die zorgeloos de wet heeft overtreden En dus is afgevoerd als arrestant. Want tussen Irakezen, Tamils, Polen Had zich in het geniep een schaap verscholen.…

Buiten wordt het oudejaar weer uitgeluid, met uitbundig veel geknal en vrolijkheid. Ik bekijk een film over Afrika. Honger zie ik, strijd en dood. Wat een tegenstrijdigheid. Wij drijven hier de boze geesten uit, Daar verschijnen ze alom, in alle hevigheid. Waar is het menselijk hart gebleven? Hoeveel waarde heeft nog een leven?…

ik schrok wakker van een indringende deurbel maakte hoogst geirriteerd open een scheldkanonnade volgde wegens mijn verstoorde, te korte nachtrust daar stond mijn vader met een mandje versgeplukte appels woest smeet ik de deur weer dicht zag hem hinkend het voetpad afstrompelen nooit zal ik het meer vergeten het was de laatste keer dat ik…

duwt getergd haar koffer dicht hij zit verslagen op de rand van hun bed zijn nerveuze blik op de grond gericht vernederd en aan de kant gezet De stilte is ondraaglijk hard ze kijkt op de klok en dan, vertrekt ze, gekleed in het zwart daar hield hij namelijk niet van Vlak voordat ze de deur dicht doet rent hij de trap af en roept haar geïrriteerd…

Vandaag breekt weer een nieuwe lente uit En krijgt ons landschap weer dat frisse groene, Bijvoorbeeld op de Veluwe in Oene Waar onbezorgd de eerste zwaluw fluit En vrolijk doorvliegt naar een nieuwe weide Om zo het mond- en klauwzeer te verspreiden.…

In het leven, wordt geroepen voor elk wat wils een speciale dag, een dag voor vrede een dag anti pesten een speel- dag zodat met de auto je de straat niet in mag. Een dag van feesten een dag van rouwen een dag van veel van elkander houden, maar nog niet in dit rijtje gevonden is een duimen- dag die ik hierbij in het…

díe man bij de Appie wil verkopen, snappie hij staat soms in de regen en hij komt iedereen tegen altijd een vriendelijk gebaar en hij staat ook nog voor je klaar als je je sleutels laat vallen eigenlijk kan hij het niet verknallen maar we zijn allemaal zo eigengereid en hebben meestal helemaal geen tijd dus zeggen we geïrriteerd gedag terwijl…

Wanneer je tegen vaccinatie bent Van eigen kroost, daagt men je voor de rechter. Voor beesten geldt het omgekeerde echter: Die mogen juist niet worden ingeënt En dus smeek je de rechter te beschikken Dat je wel in je vee mag laten prikken.…

stalen ros op twee sporen toetert en klingelt voorbij de voetganger achteruit zet zijn beste vinger voor geïrriteerd om zoveel onbegrip wie is nou weer de zwakste stormt het volgepropt vehikel doorheen het ontwaken van de dag over rotondes naar de eindhalte de mensen onderweg slikkend en brakend vomerende kotsstudenten komt de stad…

we afscheid namen Was het goed, geen ziel verscheurd van pijn Maar m`n liefste nu ben ik alleen En denk nog veel aan jou Soms met een gevoel van verdriet Maar meestal met een lach Wat we hadden was zo fijn Misschien niet hetzelfde voor jou of mij Maar wel met een intensheid gedeeld Nooit spijt, wel gemis Met een glimlach om mijn mond…

Als je niet van het leven houdt en alles je benauwd vertel het mij liever niet Als je ten onder gaat in verdriet en je niemand meer ziet vertel het mij liever niet Als je wilt springen en dansen dan keren de kansen ik ben er die op je wacht vertel het mij, de hele nacht…

ik had een armvol zwaaien al ten afscheid vastgelegd in voorbij je lach en lichte huppelpas pasten daar naadloos bij zo was er ook het glas met de rode mond die jouw lippen had dat altijd halfvol en jij slechts lichtjes aangeschoten was nog is er het geroezemoes van lieve vrienden onder elkaar sprekende ogen en de…

hou je mond, want je woorden zijn als stenen, en je raakt me hard; raakt mijn hart, raakt mijn romp, mijn hand, mijn benen. Het is ongezond. En zo je me hier ooit vond: met te grote schoenen want ik had nog veel te lange tenen. was ik toen verward, later kwam mijn part. Met je woorden zo hard dat ik niet anders kon dan wenen.…

De pijn van het gemis nog elke dag zo zwerf ik als wees de wereld rond nooit meer dat welterusten lieve kind voor altijd en eeuwig hun mond verstomd.…

Je tuit je mond haalt adem om te spreken? te zingen? Er is 'n wachten op de loop der dingen Alles zou rond zijn als er woorden kwamen Alles zou rond zijn als er noten kwamen noten op je zang Ben bang dat er stiltes zullen vallen als kralen van 'n gebroken ketting.…

snoer hem de mond roept men van verre hij is het niet waard behandel hem als een hond of schiet hem naar de sterren gebruik je macht om te onderdrukken en sluit je geweten stevig af met gezag zal het niet lukken kortwiek hem als straf eerst was hij welkom werd luidkeels toegejuicht echter het weer draaide het volk morde: ontneem…

wat uit de mond komt zijn alleen maar woorden vleermuizen botsend tegen het niets - de gedachtengang van een grot naakt zal ik uit het duister treden en dan blind de zon omhelzen de gedachtensprong een schot - zo draait een mens de wond uit zicht [Vert.…

Zoek niet naar mijn mond vraag niet waar mijn handen zijn in gedachten zijn ze daar waar ze horen. Ze zijn bij jou.…

Jouw mond vormt beweeglijk de woorden, volle lippen. Licht trilt een mondhoek. Mooie sensuele, plooibare mond, vol melodieuze klanken, schaterend soms. Volle rode lippen gerond in stille lach, steeds wisselend van vorm, vol kleur. Zo soepel, warm glanzend, speels lokkend.…

wanneer schemer zwijgend laatste fluittonen dooft kruipt de zon onder het gras gaapt nog een keer legt zich neer bij de nacht zo jouw mond de mijne in zinderzinnen spreekt en ieder woord zich eindeloos rekt strekt zij vogelvroeg de morgen gaapt nog een keer verdaagt de droom zojuist ontdekt…

roddelmachines in het dorp schande en leugens over haar en haar familie rond bazuinden en verspreidden spraken haar ogen zei haar lichaam voor hem de ware taal zeggend ik heb mezelf voor jou bewaard hij was de enige die in haar geloofde glas helder als kristal fonkelde hun liefde voor elkaar zo snoerde liefde kwaadaardigheid de mond…

En dit alles zie ik, lees ik, en denk ik op m'n maag, met een mond vol vlees. Ben ik gek geworden? Is iedereen gek geworden? Heeft God een ochtendblad? Is filet americain men­sen­vlees? Is er bloedbadschuim te koop? En hoe lang zit ik hier nog met mijn mond vol maden, gewoon zoals elke dag aan het ontbijt?…

ontnemen ochtendnevels zicht op andere kanten stoeien kleine golfjes voor de boegen weten stoere mannen wel van wanten als loodsboten door golven ploegen krijst in ruime luchten meeuw ziet in het verschiet jouw laatste friet op het Bolwerk staat fier die beroemde Zeeuw ontlokt het lome zand de andere een geeuw daagt een storm het water uit…

zagen door mij, als van een onbestaand mens In hemdje met jeans, als kledij uitte zij haar zwijgende wens Stille woorden, zonder klank zweefden uit haar droge keel Dan week ze van de mistbank haar blikken nog even irreëel Ze keek mij zonder ogen aan, of geen van ons twee bestond Innerlijk had ik haar verstaan stille ogen en huilende mond…