269 resultaten.
Stralende kijkers gezocht
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 346 zoveel ogen die passeren
onbewogen en vervreemd
wie kijkt nog met zijn kijkers
wil zien wat werkelijk leeft
zeldzaam is die ene knik
waar wel begrip uit straalt
het ogenblik dat zoveel zegt
waarvoor geschreven en verbaal
geen alomvattend woord bestaat
uit ogenspraak ontspringt
soms heel spontaan
een welbewuste mensenkracht
die in…
Rouwe rouw
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 3.460 Een Keuze
Nee sprak hij onbewogen en wel overwogen
Dood is dood, daar is geen ouwe moer aan te doen
Geen kist , rot op, bloemen, ach schei toch uit
Gaat hier alleen nog om de poen
Stuk worst in mijn reet
En moge de honden mij wegslepen
Toen hij ging, toch enigszins benepen
Hadden zij hem goed begrepen en lieten hem zo gaan
En uit…
Vleugellam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 Met koffers naar een tijdelijk verblijf
zonder bagage aangekomen
in de eeuwigheid
het pad ligt donker
vol verwarring en wanhoop
de toekomst in slijk verdwenen
de uitgezette koers
blijft voor altijd
een streep door de rekening
we wandelen op gebroken glas
op de flanken hangen zwart
en onbewogen de gordijnen
God schiep het licht
wie…
Hoe kan het...
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 930 al is het pas een jaar
Intussen, kijk je me totaal onschuldig aan
De Gruffalo blijft onbewogen
op je schoot
Ik geef niet op, al weet ik dat wanneer je straks
mijn schetsboek siert
al niet meer lijkt
want je verandert met de dag
verandert met het uur…
Achter de woorden...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 170 Niet alleen de woorden
die gelezen worden,
raken diepste zijn
Aaneengeregen zinnen
verhalend
vertalend
worden uiterlijk
onbewogen gelezen
tot de kern is
doorgedrongen
ziel wordt geraakt
lucht ontsnapt aan longen
zucht wordt geslaakt
Een lint van emoties,
waardoor ongeschreven
woorden worden doorvoeld,
zetten onzichtbare beelden…
Ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.937 Een ontmoeting, oude liefde
Die vonk in je ogen
Van vergeten verlangen
Toch is er dat vlammetje, onbewogen
Warmte en wederzijdse liefde
Dat vlammetje flikkert
Als sintel van die liefde
’s Nachts lig ik wakker, onmacht
Voel me alleen
Herinneringen zijn verdwenen
Geen arm om me heen
Als verloren sterren in de nacht
Het zoete licht van de dageraad…
Een sjekkie achter z'n oor
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 349 gisteren zag ik de groene ogen
van mijn moeder weer, nog altijd
onbewogen achter glas
dat elk moment kon barsten
ze rook naar gekookte was
het moet maandag zijn geweest
vader keek naar haar gezicht, strak
als de lijnen op het bleekveld
moeder zei dat hij op moest schieten
werk gaat voor, kom, was uitwringen
haar wijzende vinger blind…
Ongekende bontgenoten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 aan de oever
zag ik haar staan
ze keek niet
niet naar mij
ze keek naar het water
verscholen achter het hoge riet
het schip van gemoed
maakte rimpels
aan de oppervlakte
ze keek onbewogen
al die tijd
ze kende geen zwakte
onpeilbare diepte
bleef
ongekend onbekend
ze keek op
wachtte niet langer
tevergeefs op spiegelglad…
6.6 Km op Bach
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Ogen schijnbaar onbewogen
plengt mijn lichaam
bij iedere stap en iedere noot
een druppel
En laaft daarmee telkens
volstrekt ademloos
de bodem van mijn verlangen
Onder dit muzieklandschap
lijken alle bomen en elke steen
daar voor de eeuwigheid
Ooit hoop ik jou alhier te vinden
op Fellini's strand
voor een laatste ronde
en een…
Regen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 884 De engel zucht, ringen rond haar ogen
tranen... uit haar wolk ontsnapt als regen
beneden lijkt alles nog onbewogen
het droge land, niet te bewegen
Maar deze aanhouder wint
de grond gaat langzaam zuigen
en onder het droeve regenkind
gaan dankbaar bomen buigen
Alleen op haar wolk, die vertolkt
wat zij niet zeggen kan
kijkt ze tot het water…
Alzheimers' lach
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 741 Het is het niets dat ik nu zie,
verdwenen gedachten van een mens,
zo stil en onbewogen.
De verandering, die zoveel verhult,
is die van vergeten rituelen.
Het is Alzheimers’ bestaan
dat de broze leegte vult,
die wij voortaan moeten delen.…
Tien na middernacht
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.596 waar elke angstkreet
zich aan mijn lichaam bindt
en met mij de nacht ingaat
staar ik steeds kinderlijk klein
naar een ontwakende vrees
in verzegelde ribben
ik zoek godvergeten woorden
op mijn onbewogen mond
daar waar ik het sterven leerde
in ontzielde meisjeshanden
en het opgedroogd onzuiver bloed
staren mijn beroofde wimpers
naar…
Non-verbaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 130 In de schaduw van jouw licht
streel ik met mijn ogen
jouw lieve gezicht
In de stilte van jouw verhaal
luister ik
aandachtig, naar jouw gesproken taal
Uit alle macht
spreek ik uit
zonder geluid, ik mis de kracht
Je kijkt me aan, onbewogen
en ik weet
er is geen woord gelogen
en jij hebt mij verstaan
In het schijnsel van het licht
raak…
Overtuigen
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.069 Jij beantwoordt onbewogen
en met je lichaam, borsten en kont.
Ik overtuig je met woorden
en overtuig je met kracht.
Jij beantwoordt mijn accoorden,
door te blijven die nacht.
Ik overtuig je met mijn zinnen
en overtuig je met mijn gezag.
Jij beantwoordt door te beminnen
en te stralen met jouw lach.…
Scheiding
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.358 Onzin vult de lucht met dampen
leegt de longen vol van mist
waanzin volgt verleden wetten
onbewogen, onbetwist
Liefde heeft geen kracht te spreken
waarde niet meer recht, noch krom
vriendschap en nog heel veel dieper
dieper dan je heiligdom
Wormen volgen vaak een spoor
gieren maken graag amok
over resten van een held
of het sterven van…
Druppel
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.175 Vertederend is het aanzicht van een waterdruppel
die naar beneden glijdt over haar schouder
Sierlijk voortbewegend verkent hij stukje
voor stukje haar prachtige lichaam
Subtiel vloeit hij over de naaktheid
en voelt hij de warmte van haar huid
Verlangend staar ik hem aan
Meerdere druppels zullen volgen
Hun lot is bepaald
Onbewogen laat je…
terminale
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 voorlopig blijft alles bij hetzelfde
geen ontkennen meer aan
bestaan is totaal afwezig
afstand door verte ingehaald
aan het einde van de dag
zijn de uren nog niet af
is ruimte gevuld met lege zachtheid
zijn gedachten blind en
is water ontkalkt, daartussen
valt onraad uit gestrekte hemel
blijven ogen onbewogen
en ratelt lucht ademloos…
Klotsend gemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.337 Heil meen ik te zoeken
In je onbewogen blik,
Spreek ik moedwillig aan
De fiere achterkant van je keel
Hoop op een geruststellend woord
Een aanmoedigend gebaar
Dat mijn maag tot kalmte maant.
Maar toch: deze ziekte valt niet te genezen.…
Een e-mail op kantoor
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 574 Ik kijk voor me uit,
en voel voor ons twee,
er is een toekomst
en die kan niet meer stuk
Ik kijk voor me uit,
zit hier uiterlijk onbewogen te doen,
toch geef ik je hierbij,
een dikke knuffel en een heerlijke zoen.…
Rivieren
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 734 Rivieren weerspiegelen
beelden
van hem en haar
geboren uit liefdesvocht
verliefd jong paar
door zonlicht weerspiegeld
stroom langs
inheems geurende bloemensoorten
voel neergebogen varens strelen
zwem met gouden vissen
en beleef
de waterval als
een parelend spetterfeest
de echte watergeest
drijf door regenbogen
onbewogen…
Maniëristisch
gedicht
3.0 met 12 stemmen 5.240 Onbewogen waakt het licht als een godin
die met ons zinkt als lood, onsterfelijk maar dood,
en droog of zacht of dof als talk,
in het zilte.
-----------------------------------------
uit: 'Triptiek van het licht', 1982.…
toch hou ik van jou
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.097 Je kille,
messcherpe woorden
doen soms
zo'n zeer
Geen compensatie,
geen gevrij,
gezoen
of geknuffel meer
De harde blik
in je ogen,
je gezicht
onbewogen
met daarin je mond
als een dunne
boze
strakke streep
De woede
heeft je
in zijn greep
Ik..
ik heb
je boos gemaakt
Maar jij ..…
Aphrodite
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 715 In het zilt van jouw ogen
spiegel ik mijn zalig ziel
en zie ogenschijnlijk onbewogen
je prachtgelaat waar ik voor viel
Jouw blik verworden tot breekbaar glas
ontmoet de mijne halverwege
flinterdun en ik zie alras,
je ogen loken en daarentegen,
sper ik de mijne werkelijk wijd
mijn adem stokt en stokt en stokt
omdat ik volkomen onvoorbereid…
sleutel
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.110 Sleutel
Innerlijk gevoel achter tralies
Verlangen in mijn lichaam
Liefde opgesloten in mijn hart
Voor jaren die voorbij zijn gegaan
De handreiking is afgeslagen
Het verlangen blijft onbewogen
De zorg kan niet weg
De troost staat op barsten
Er is niemand die het ontvangen kan
Er is niemand die het krijgen mag
Mijn hart zit op slot…
sta niet stil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 sta niet stil
in deze stad
waar afval lawaaiig
aan de muren kleeft
kijk niet naar boven
in deze stad
waar torenhoge titanen
onbewogen neerzien
op het minuscule leven
dat krioelt aan hun
onverzettelijke voeten van steen
kijk niet vooruit
in deze stad
waar de morgen al
voor haar ontwaken
tot het verleden behoort
kijk niet achterom
in…
een harde kop
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 74 het werd een fossiel in
gesteente geconserveerd
muurvast weet het geen
raad met bewegen
kan het niet over zichzelf
struikelen komt het niet
voorbij de grenspalen
van het ongelijk
in de jaszak van de dode
vindt iemand een recept
voor de apotheek: zeven
maal grootverpakking
voor de stelping van
het bloed en alle tranen
onbewogen…
Afgewezen
hartenkreet
3.0 met 37 stemmen 2.431 De echo van jouw afwijzing
klinkt nog altijd
kil en onverminderd
door de spelonken in mijn hoofd
Grenzeloze naïviteit
maakte dat ik
in jouw woorden heb geloofd
Ik zag geen compassie
in jouw ogen
toen ik schreeuwde
zelfs niet toen ik zweeg
Je leek volkomen onbewogen
je uitdrukking
was koud en leeg
Ik begrijp niet hoe jij
al die…
Nadenker
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 306 als geluidloos denken te horen was
dan stormde de herrie naar buiten
als een horde wilde paarden
over de open weide
als mijn hart luidop spreken kon
dan deden je oren nu pijn
want het zou gillen en tieren
om zoveel ongeloof
maar zoals gewoonlijk
blijf je onbewogen
in bewuste onwetendheid
al is het dan uit zelfbescherming
ondertussen…
Schijndood
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 658 met een handvol woorden
loop ik richting zee
ze borrelen in mijn handen
maar ik sluit mijn vuisten
stevig, zo stevig dat ze
stikken zonder zuurstof
aan de kust
laat ik ze los
zo dood als de pier
waar ik net nog liep
om levenslijnen te tellen
dwarrelen ze in het schuim
waar ze zinken zonder
zinnige verbondenheid
onbewogen staar ik…
Ik droomde dat het anders
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 770 Ik droomde dat het anders was
Geen ijle stemmen van weleer
Hun gezang klonk nimmer meer
Alleen het ruisen van het gras
Vertrokken naar het oosten
Bleef ik hier eenzaam staan
En floot wat in mijn eentje
Besloot niet verder meer te gaan
Eenzaam, kil en onbewogen
Wist ik niet meer wat te doen
Iedereen was weggevlogen
Naar het nieuwe fris…