Nadenker
als geluidloos denken te horen was
dan stormde de herrie naar buiten
als een horde wilde paarden
over de open weide
als mijn hart luidop spreken kon
dan deden je oren nu pijn
want het zou gillen en tieren
om zoveel ongeloof
maar zoals gewoonlijk
blijf je onbewogen
in bewuste onwetendheid
al is het dan uit zelfbescherming
ondertussen holt mijn lichaam
energieloos door
mijn ziel vindt echter geen rust
geduldig wachten blijft maar duren
Geplaatst in de categorie: emoties