5569 resultaten.
Ouderdom.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.233 Een oude man wandelt, mompelt, strompelt.
Hij kijkt naar de hemel...
Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de
weg die hij is ingeslagen.
Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat.
Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en
hij die eenzaam sterven zal op een dag
dat hij er naar verlangt.…
Ouderdom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 253 Diegenen
die
hun genen
onderhouden
worden
veel ouder
wel
150 jaar!…
Ouderdom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 267 Als je wat ouder wordt
zijn dingen anders
wat krom gebogen lijkt
is recht gelogen
zoete koffie heeft plots geen smaak
wat zoute soep was is nu flauw
en zo gaat de lijst door
eigenlijk is alles anders dan daarvoor
en zo kijk ik ook naar ons
zijn we nog zo doldwaas verliefd
staan we snel even op uit bed
heeft de één de koffie al gezet…
Ouderdom
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 527 Dat ouderdom vaak met gebreken komt,
Helaas kan ik dat staven met bewijzen.
Wim Overweg is bezig te vergrijzen,
Zijn aders slibben dicht, zijn rug verkromt.
Nog weinig werkt precies zoals het moet,
Het gaat dus slecht, maar verder gaat het goed.…
Ouderdom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 269 Ach, ouderdom heeft ook zijn voordeel wel,
de vijfenzestigplusser kortingspassen
voor trein en bus of kleding laten wassen.
In ’t buurthuis kaartjes voor het bingo spel.…
Ouderdom
gedicht
3.0 met 30 stemmen 6.516 Later, als ik zwakzinnig ben
met schoothond en schrikvel
houd ik een kruik warm
tegen me aan en praat
ik met je in mijn slaap.
Als je nu kan begrijpen
wat ik dan ga bedoelen,
krakende dorre tak dat ik ben,
ga ik me niet zo afgebroken voelen
maar meer een uitgeblazen paarde-
bloem. Hoor je me dazen?
Daar gaan mijn parachuutjes al.
-----…
Ouderdomheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 52 Onvoltooide tijd
geboortebewijzen het
tegengestelde.…
Ouderdom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Als de jaren zich aaneen gaan rijgen
tot een schier oneindige reeks
dan verliezen de dagen hun eigen kleur
en vergrijzen tot eentonigheid.
Als ook het wereldgebeuren vervaagt
in de schimmigheid der dagen,
dan sterft de tijd in eenzaamheid,
komen herinneringen steeds meer tot leven.…
MOEDER
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 4.621 Schuifelend met de handen voor zich uit
Glijdt een schaduw door de spiegelruit.
Een schimmig spook vol stilte
stolt in klamme kilte
tegen het behang.
Beverig, leunend op een stoel.
IJl en licht, zonder gevoel
wordt er frêle gekucht.
En dan een lange, lange zucht---
Een doodse, stille lach.
Haar zachte hondenblik
streelt mijn ogen…
Borstwering
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.619 Mijn oude moeder is nu bijna honderd,
Maar toch is zij gezonder dan een vis.
En dat ze zo vitaal gebleven is
Is iets wat mij sinds kort niet meer verwondert.
Want telkens als ik kanker: "Ik heb dorst",
Dan geeft ze mij nog altijd graag de borst.…
geboorte
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.199 Op de dag
dat mijn moeder
tachtig jaar wordt,
lopen we samen
in de donkere avond
door de straten van mijn jeugd
Zoals eens
mijn moeder mij
bij de hand nam,
ondersteun ik nu haar
terwijl we teruglopen
in de herinnering van de tijd
Een winterse hagelbui
drijft ons onverwacht
in de beschutting
van de bomen in het park
waar ik haar bescherm…
Moeder-dom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.195 tegenover mijn oude moeder
over....groot...moeder-goed
Steen-sterk-goed!!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Zonder woorden
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 2.018 De zon verzwakt
in rood de dag
Haar kracht verliezend
aan de nacht
schaduwen verstillen
Lome warmte hangt
in halfduister uur
Vol tederheid
zoeken handen
als vanzelf
het zacht gebaar
der golvende contouren
zo nabij
zo tastbaar
Monden spreken
liefde
zonder woorden
gedachten verstillen.…
[ 's Avonds zijn we er ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 's Avonds zijn we er:
grauwruwe muren, rillend –
kleden we ons aan.…
In memoriam matris (1)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 79 Ik zie de blauwe aders
en de bruine vlekken
van de ouderdom.
Je ogen van pijn en hoop,
in de verte starend,
vervullen mijn hart
met de diepe droefheid
en de tederheid van 30 jaren,
onuitgesproken, mijn moeder.…
Genadeloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 71 mijn kop barst
pijn wil
zich niet
laten temperen
hoe ik het ook
probeer te verleiden
met verstilling
de pressie blijft…
Pakketje uitstel
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 254 De ouderdom overkomt
ons allen
Je hoeft er niets voor
te doen
Tenzij een malloot
je overhoop
zou knallen
En je er dood
bij neer zou vallen,
Komt de ouderdom
vanzelf
Met een snelheid
waarvan ik denk
Als ik iemand
een geschenk zou
mogen geven,
was het een
pakketje uitstel
want allemachtig
wat gaat dat
ouder worden
Snel…
LEEFTIJD
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 555 Maar ouderdom....
een rozijn, die niet te pruimen is!…
Aftelwerk
gedicht
4.0 met 14 stemmen 8.739 Nog één wee en moeders schoot in, uit
is het aftelwerk voor wie niet horen
wil en aan den lijve voelen zal
hoe tot onder nul slinkt het getal
van geleefde tijd achterstevoren.
-------------------------------------------
uit: 'In een mum van taal', 2002.…
nachtwandeling (tanka)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.990 heldere sterren
verstillen kleine uren
tot verwondering
verwijzen mens en wereld
naar grenzeloze vrede…
Morgen is te laat.
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.453 langzaam
verstillend
spreek ik je
met mijn ogen.
er is geen
gisteren
of vandaag
er is niets.
niets van wat
er ooit was
van je gedachten
want morgen
morgen is te laat.…
Leeftijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 167 Voor nog slechts een kreek
achter haar een zee van tijd
ouderdom versmalt…
Naderend front
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 altijd bewegen willen
Om plaats te maken voor de tijd
Die wolken nooit laat verstillen…
De kracht van stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 249 Wanneer onverwacht en plots
kleuren van stilte het lichaam binnendringen
waar ze langs het adernetwerk onderweg zijn naar mijn hart
Ik probeer hen te begrijpen en verstaan laat staan oplossen in het luchtledige.
Dat is helemaal niets mis mee daar
ze geen enkel vorm van geluid of ruis voortbrengen
maar veeleer zich laten meestromen met emoties…
hijgende vlucht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 460 als stilte overgaat
in doelloos zwijgen
en dagen zich van
licht naar
schaduw naar nacht
aan elkander rijgen
dan sterven bladeren
aan de huid
bevriest het levenssap
rond de ziel
stokt de adem
in een wezenloos geluid
zo beschrijft zich
de uitgeholde lach
nog slechts verkrampt
waar te nemen
naast diepe kassen
een…
winterbeeld
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 596 ijzige mist belaagt
een kale bomenrij
en op de wazige dijk
staan schapen roerloos
in het witte gras
zo lijken tijd en beeld
hier in stilte bevroren
mijn blik wat meer
naar binnen gekeerd…
huis
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 646 dit huis verdraagt geen felle lichten
en ook niets wat het trillen doet
alleen het reciteren van gedichten
en zachte zuchten doen het goed
het geruisloos verschijnen en verdwijnen
van zonnevlekken op de plankenvloer
het kalme waaien van gordijnen en
ver verwijderd duivengekoer
en de weerspiegeling
van kaarsen in de ruit
wanneer de nacht…
Moonwalk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Langzaam sluit de dag z’n ogen
bij ontwaken van de nacht
verstommen stil geluiden
schaduwen schuiven langs muren
in schaars licht van lantarens
of over tegels van trottoirs
nu ontwaakt de nacht in stilte
langzaam trekt zij een gordijn
blind gaat zij haar eigen wegen
bijgelicht door schijnsel der maan
tasten schuivend enkele voeten
en ik…