Alle inzendingen over poging tot het onmog

Wederzijdse uitwisseling Is onmogelijk Wanneer je je gevoel niet toont Geven en ontvangen Zijn in werkelijkheid één…

wordt alleen maar erger En je kan er steeds maar niks aan doen Een maand later, je praat niet meer Af en toe knijp je in m’n hand Maar praten doet teveel zeer Je ziekte heeft je overmand 2 dagen later word ik gebeld Je bent heengegaan Je lichaam gaf het op Je hart kon het niet meer aan Ze gaven je een jaar Je hebt er 5 weerstaan Een onmogelijke…

Ken je ook dat gevoel van “haar” niet kunnen bereiken, die altijd aanwezige pijn, van onmacht en onmogelijkheid, om ooit van “haar” te zijn. Ken je ook dat gevoel? Ken je ook dat gevoel, van wel willen , maar niet kunnen, leven, als geliefden naast elkaar, al zouden we zo graag willen, de gedachte al is raar. Ken je ook dat gevoel?…

maagdelijk was de jurk als het wit van onschuldig dromen duister is haar verlangen had zij juist gekozen één hart moest zij breken een onmogelijke keus stil verhulde tranen zacht liet zij ze gaan…

elke keer als ik aan je schrijven denk schieten onmogelijke werelden door mijn hoofd beelden beperken om toch te beginnen moet ik me beperken tot eindeloos een gevoel voor jou dat ik koester zoals ik me in jouw uitstraling koester zoals ik uren zou kunnen blijven staren en een konijntje op een bospad baren maar langzaam dringen dan echte…

ik heb je gezien in de lach van je slaap vol blijdschap betrad jij het onmogelijke land met geopende hand waar vingers knippen zonder geluid en dromen van alle kanten tot je komen met de liefelijke vraag wil je er even uit je bewoog in zachte meegaandheid met een warme zucht draaide soepel ontspannen op je rug ogen half open…

Als ik een godin was Had ik de liefde geschapen Liefde en dorpen Daarna had ik jou ontwerpen Maar de liefde werd nul Werd leegte omdat ik door aan jou te denken Mezelf vergeten te ontwerpen had…

Eindeloze dagen Nachten zonder droom Ik blijf het verlangen Verlangen naar het chroom Tergend diepe graven Die dood zijn door de kou Hoe moet het in het leven Hoe moet het zonder jou Hoelang gaat dit duren Dit gevoel zonder gevoel Morgen wordt het beter Morgen is alles Cool Waarom blijf ik nou denken Waarom doet dit zo’n pijn Je…

Vertederend knielend hart gevoelsmatig als een verbonden enkel een verleden en heden scheiden onze wegen. Tergend is het gevoel als woorden het bloed volgen tintelend naar mijn hart en liefdesvol wordt gevoed.…

En ik zou wel willen schreeuwen: Hou van me! Maar dat doe je al.…

Liefde ken ik niet. Geluk heb ik niet. School lukt me niet. Een baan krijg ik niet. Werken kan ik niet. Geld verdien ik niet. Mensen helpen me niet. Zo leven gaat dus niet. En dat allemaal omdat je het niet ziet.…

Je spreekt me aan met je mooie bruine ogen Die pijnlijke bittere woorden Wat ik voor je voel is nooit gelogen Altijd blijf ik zoeken naar antwoorden Net als regen onvoorspelbaar Mysterieus Voor een roos is dit onmisbaar Je maakt me nerveus Jij bent de regen en ik sterf van de dorst laat me niet lijden Door me te misleiden…

het is vreemd om heel even iemand te zijn en hoe je me met vleugels kleedt hoog en wijd stel je voor dat jij mijn lichaam bent en dat jij mijn hand raakt en dat jij voelt hoe een kus smaakt stel je voor heel even dat een leugen niet zo machtig was en hoe het zou zijn misschien zelfs meer…

Je staat verstelt dat dit beeld nog te bewonderen is Als je verneemt dat het is omgevallen verbaast het je niet, want zijn scheefstand is voor het oog kritiek. Een kleine beving of anderszins lijkt voldoende. Maar er is ook een paralel met wat ons mensen bezighoudt: Een goede afloop, behoud van, iets bereiken of verkrijgen enz. Of een wens in…

de juiste definitie van liefde heeft niemand mij ooit kunnen geven probeer het maar eens toch als het er op aan komt is en blijft liefde met stip het belangrijkste in 't leven affectie wellicht of een onbeschrijflijke hang naar tederheid... kijk nu probeer ik het zelf ook vergeefs echter…

Ik stuiter..ik gloei..Ik wankel en bloei Maar het mag niet..en het kan niet Het geluk. En toch zal ik vliegen zoals de Gebr Wright En als dat lukt Vlieg ik met jou Samen alles stuk…

De vlucht in een droom Stroomstoot van fantasie Waardoor alles wat mogelijk lijkt Onmogelijk blijkt Door de gemene chemie Van ratio en vermeende realiteit Doodgeboren Verandert ‘n droom In desillusie Door de lepe fusie Van misverstand, Met benepen besef Dat het zo wel zal horen Dat de vlucht in een droom Zonder afwerpen van schroom…

Met mijn handen maak ik een gebaar, Mij niet bewust van elk gevaar; wenk ik In een poging om te beminnen de onstuimige Zilveren zeemeerminnen. De wind heeft mij gebracht naar het Land van de onmogelijke dromen. De Maan reflecteert het blauw van het Meer tussen de bomen. Met mijn handen Drink ik daar, helder en klaar.…

mij niet bewust van elk gevaar; wenk ik in een poging om te beminnen de onstuimige zilveren zeemeerminnen. De wind heeft mij gebracht naar het land van de onmogelijke dromen. De maan reflecteert het blauw van het meer tussen de bomen. Met mijn handen drink ik daar; helder en klaar.…

Omdat ik niet wil struikelen over jouw stilte over het gat dat jij bent in mijn duisternis zal ik delen hoe het voelt met jou weer een onmogelijke berg beklimmend met jou al lang geleden weggegaan Ik wil niet dat mijn leven geweven of gekozen wordt uit pijn die ik verberg uit brokstukken van mezelf uit jouw stem die in jouw slaap roept…

In het geloof kan ik onmogelijk geloven. Onmogelijkheden mogen waarheid claimen. Over onbegaanbare wegen wil ik gaan. Waar diepte onpeilbaar is ga ik staan.…

Hoe vaak we het ook af laten weten, hoe vaak we ook pogingen doen te leren, zullen al die pogingen toch eens ten goede keren? Is het dan toch de wijze les: blijven proberen, dan lukt het best?…

Gedurende haar kort bestaan Vermoedde zij niet dat het zo zou gaan Haar poging de natuur te bereiken Was haar fataal een raam deed haar bezwijken Kleurloos haar vleugels eens zo bont Verdween zij in een stofzuigermond…

Bijna thuis Sleutels in slagorde Toch gewoon Hoe vreemd Voorbij gegaan Als een visite Aan mijzelf Met de wetenschap Van mijn absentie - Later Een hernieuwde poging Wellicht Ontvang ik mij…

Wanneer je op tv uitheems wilt koken Dan mag dat in Iran niet meer, want dan Hakt men je daar vakkundig in de pan Of doet een poging om je uit te roken Zo worden de conflicten daar beslecht Ze houden er niet zo van het gerecht…

Nu ook de vierde poging is gestrand, wil hij er, eindelijk, de brui aan geven. Hij kent het einde niet van al het leven, uiteindelijk is alles in Gods hand. Dat hij niet zo geweldig kon voorspellen, Had ik je eerder wel kunnen vertellen.…

's avonds in het vervloekte huis sluiten de man en de vrouw tevergeefs de geesten op in hun hokken 's nachts kijken ze achterom de man en de vrouw en ze zien altijd hetzelfde: hun beschadigde kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod…

Onmogelijk was het als kind al de aandacht te trekken van een ijsbeer in een stuiter van glas, onmogelijk is het te vragen wat hij zocht. --------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

De keukenkraanboog en kotste helder water De man leunde achterover en nam zijn bril af in een poging te ontzien wat hij net gezien had ‘Wel alle, dat kan toch niet!’…

Het is best moeilijk om cynisme, sarcasme, boosheid, irritatie, frustratie, pijn, verdriet, blikken die kunnen doden, neiging tot fysiek geweld: slaan, bijten, krabben, poging tot doodslag, moord dit en dat allemaal achterwege te laten in reactie op een vraag, een (pest)opmerking, een sneer, een werkelijkheid of geroddel, achterklap welke…