Alle inzendingen over ratio

Je dacht dat ratio de actuele nieuwsbrief over het intieme leven overbodig kon maken in de diepe duisternacht maar niets was minder waar, de ganzen vlogen over de weidse wereld die oneerlijk was geworden door de mensheid zo zeiden ze, en je luisterde omdat er geen licht kwam, Jij raakte me aan in dat verlangen samen te zijn, zonder…

Als water gelijk aan of als liefde heupen streelt onverklaarbaar welig je billen je voorhoofd beweegt kun je dan ratio uitschakelen een harp horend weer aan wal stappen zonder hersenschimmen is je denken je ziel dan even ouderwets jarretel, jouw hart een babbelkous mantel of een nylon panty zeepaardje vis of ster compleet naaktheid in bestaan…

De grenzen van het territorium heb je niet zelf zo uitgedacht er was ratio zonder opperwezen en gevoel zonder verstand je begon ergens te wandelen zag een oude pop in een sloot vroeg officiële papieren aan voor het nieuwe huis dat vol met water stond naast kleurrijke schilderijen bracht je woorden in beeldentaal je herkende het grensgebied…

Daar is waar drukte verdwijnt, daar is waar emotie ratio verslaat, daar is waar ik wil zijn.…

Er is niets uit onze werkelijkheid te vereenzelvigen met het woord gevonden onder een zware steen de nacht heeft zijn verhalen over heengaan van ratio in gevoel weemoed die zich slijt in eenzaamheid er verschijnen brieven aan de maan over ooievaars met rugzakjes van de belastingdienst die over zee zwaait er…

Alsof het dicht bij het vertrouwde bed ligt het verdriet en het vermoeide bedrog alle muizenissen van de unieke ratio wanneer hij zichzelf denkt te troosten keert hij de gevoelswaarde om naar een oude kringloopwinkel in het moerasland van gevallen engelen eindelijk nuchter, en alleen op de grond schrijft hij jou over eenzaamheid de voordelen…

Door ratio en materie, Is men in staat om te verzuren… Want de eenvoud van het complexe, is tastbaar door de onschuld… Zonder regelmaat van denken, ongeacht door welke sekse..…

Wanneer ik afstand met stilte kan overbruggen is mijn zwijgen tijdloos en de hunkering naar jouw aanwezigheid zonder woorden in de nacht verzonden blijft zonder lethargie omdat ik leef met jouw ratio bestaan er geen grenzen aan werkelijkheid van horizon er is een verder weg dan hier in de heuvels achter de oceaan waar ik mijn brieven…

Wandelen met jou is het einde weer naar het begin brengen praten over kwaliteit van leven wat zo heerlijk is op een Noordzee strand tijdens een regenachtige zomerdag ratio in een oase van rust gedachten in een zomers verlangen terwijl wij maar geen afscheid kunnen nemen nog eens terug gaan naar toen we in bomen konden klimmen en zandkastelen…

Wat beteken ik in dit breedspectrum universum Liefde, waarheid of dromende afwezigheid Eiland niet gevonden waar gedachten Vrijheid impliceren Hartenkreten zo onbegrepen resulterend in knagende pijnen Bevestiging en beweegredenen ver zoek Vrouw speeltje of wezen met ratio Wijde natuur muze of 'fabrieksinstelling' Ziel helend of net destructief…

Rood is de verre horizon door gefluister van wind noodlot gevangen in jouw ziel in jouw stille taal bloeien chrysanten bruin in een kroeg omgeving stelt zich voor aan vriend, droom en ratio moeders en vaders gestorven beweging neemt iets terug van denken, voelen, tasten doorgaan, almaar doorgaan een vlotte seconde hier vandaan ligt…

Ik heb echt even gehuild Want ik ben vol van VOLT En raakte overvoert door De maidenspeech van Nilüfer Gündo?an! Want wat ik ervoer IS In een woord te vangen Hoop Hoop voor de jeugd Hoop voor de politiek Hoop voor de toekomst Hoop voor Nederland Hoop voor Europa Hoop voor de Wereld Nou, nou, dat is een hoop Ik keek in de spiegel…

Het licht dat verdwijnt, zodra ik het binnenga, mijzelf daarmee achterlatend op een oeverloos eiland, waar de geuren van eenzaamheid opstijgen uit wolken van gedachten die als hongerige haaien rondzwemmen; zoals filosofen dolen in de spelonk van ratio.…

De onderkoeling van mijn ratio is jou niet ontgaan door de mystiek jij voelt het via het opperwezen ik omarm de natuur met diverse gebreken en in de zwoele nanacht van onze zwijgvoltooiing zijn er allerlei bewijzen voor het simpele feit dat ook hersenschimmen kunnen dansen aan de rivier en naast de vijver onder de maan op onze…

Soms passeer je in schaduw van zomerdromen andere passanten met een dromerig geweten niet teleurgesteld in illusie of werkelijkheid je verzint een ratio in mystiek en pure natuur met empathie voor ’t leven en geestelijke rijkdom maar nu tijd zo lang blijft duren herken je jouw vijanden aan de dromerige snik die jouw vrienden niet herkennen…

Je brengt me weer terug naar het in een droom gebrachte ademland, waar ratio en gevoelen samenkomen daar op het kruispunt van droom en werkelijkheid geniet jij mijn spiegel en mijn schaduw, je probeert het moment te vatten, oplettend, het glanzend hemelplafond steeds hoger, fraaier, misschien toeval, je hebt de moed maar voelt je steeds…

Donkere vogels krassen geluidloos jouw naam in donkere wolkenlucht er valt in mij een droeve stilte die ik moeilijk kan duiden mijn ratio wil niet verder zonder gevoelens achter de horizon, een eindeloos landschap ik hoor ook geen geluiden in de nacht, een machteloze droom dat je terugkomt met een boodschap een bos bloemen en een bonzend…

Gevoelens als die uit jouw brief waarin jij zo naar mij verlangde hadden iets magisch in ‘t voorbije van lang gekoesterde eenzaamheid in het directe van mijn intellect vond je nauwelijks de beelden waarmee jij jouw ratio verkende dikwijls sliep ik in een droom al sprak mijn hart wel vaak een waarheid in beeldentaal die jij verzuimde…

Vier witte muren begrenzen ratio in eenzaamheid voor allebei een onsje de klok tikt tijd voorbij de radio geen woord, geluid we zijn niet blij we zijn een onsje het bed van stille onbeslapen uren is verlaten erotiek zonder dimensie de leegte van het niets vergeet ons werkeloos geen valse hoop of een verzonnen lach tussen ons…

Rebelse momenten vragen Vragen om sturm und drang De stem van het hart leidt Ratio in gevecht met gevoel Laat het verstand maar winnen Ik wacht op het moment Jij zwijgt en laat je ogen spreken Wetend wat ik bedoel.…

tussen het landschap en jouw dromen en het landschap van jouw dromenland toekomst scharniert met ruwe werkelijkheid machinerie van economische welvaart welzijn van natuur in het nauw gedreven verleden rekent af met onschuld allemaal betalen we de rekening zonder natuur is er nauwelijks welzijn de brug is wankel, door zijn elegantie alsof ratio…

in de ring omdat ik geen liefde meer ontving slechts aalmoezen om de schimmen te vergeten of geef je mij een gemeende hand bij het meer, bij de boom op ‘t platteland omdat heuvels steeds meer bergen lijken en alle dromen reeds waarachtig blijken en is nachtvertedering een oase vakantiedorp in de nacht een intellectuele illusie om ratio…

Ik lach om alle kennis die de mensheid heeft vergaard, het stelt niets voor, want de ratio sluit verlichting uit, evenals genotszucht. Ik heb eeuwen gedaan om onder de driedubbele rokken van een Spaanse schoonheid mijn ziel op te hemelen en mijn ruwe lichaam in de waagschaal te gooien als oude lompen.…

Die ratio die zet me stil. Wat is het in mij dat zo graag die uitersten omvatten wil?…

Latent tot de lente Verschuilen zich wezens Als entiteiten zonder id- Verbreken niet langer Te dimmen hun ketens Ongrijpbare zwevende geesten Ontsnapt uit de fles Doorkruisen de schimmen Lichtjaren ruimte Spottend met wetten Van ratio en tijd Onverhoeds kruipend Bij nacht en bij ontij In aders van duivelsgebroed Maar tonen op…

De wijsheid vervloekend, alsof dom en onbezonnen, De ratio toelatend, met een blik alsof gewonnen, De grootheid in jezelf, neemt beslag van jouw gevoel. Verstandelijke mening, en daarbij denkend zonder doel.. Ik zie, doch zeer onduidelijk, nog passie in jouw ogen.…

staan kaal in de straat wolkenkolossen drijven boven natte daken jij bent slechts bij me in een laatste brief alleen de dood kan mijn verlangen doen staken je aarzelt in het naderbij komen stilte houdt zich vast aan mijn eenzaamheid ik droom tussen het zwijgen van antwoorden alsof ik een landschap ben in de tijd mijn rivieren meanderen in ratio…

Grotere vleugels kan ik niet voor jou verzinnen je vliegt een eind landinwaarts want je komt van de zee het leven kleurt zich hier uit het grauwe en grijze om liefde te geven aan jouw zweefkracht boven bos en bomen kleurrijke liefde altijd bij ons en niet alleen in dromen visualiseer ik jouw vliegen ver weg van mijn ratio om heen…

Er is een horizon vol zwaartekracht gestorven in geruchten uit een droomland alsof er een boot met een vergeten ziel door het warme zand van de woestijn vaart alle emoties zijn weer als die van een kind een geest danst rond kwetsbare schoonheid maten komen zij aan zij, eenzame wolven verliefde libellen zweven in die ratio tussen weifelende…

Vooral eigenlijk steeds die afweging, ratio versus gevoel. Nog zijn er vele wegen en even zoveel keuzes die mij maken tot wie ik uiteindelijk word. En ook al wordt een boek gesloten, nog blijven de meningen verdeeld. Wie was John Lennon, Je zus, mijn vader Het verhaal is zelfs uiteindelijk, nooit af.…