2061 resultaten.
Vreemdeling in vijfvoud
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Door het open raam van de stenen tafel
zie ik contouren van jouw gezicht.
Mijn oogleden voelen zwaar
en ik zal blindheid uit mijn ogen verdrijven.
De ernst van de zaak is mij bekend,
tot nu toe ben ik niet voor zwaarte gezwicht.
Gaat het om de plaats van het onbekende
of heeft het gevondene nog geen plaats?
Mijn aanwezigheid voelt als bezwaar…
hoepelen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 80 middelpuntvliedend
zweef ik in cirkels
om me heen
als hoepels
dansend op de heupen
van een Hawaiaanse vahiné
hoe lang kan ik het nog houden,
eer de hoepels
vertragen
en uitgecirkeld
langs me afglijden
en de beweging sterft
op de vloer
als de hoepels lossen
valt het vat in duigen
wijn sijpelt al door de reten,
opgezogen door…
Besvestigen en vinden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 94 Het zijn niet onze omstandigheden
in verleden of heden verdriet en pijn
die ons verloren gevoel bepalen
ik denk dat de vervreemding van ons zelf
de tol opeist die we zelf steeds betalen
daarom moeten we vastbesloten zijn
om ons nog meer aan elkaar te binden
onophoudelijk blijven zoeken in blijheid
wederkerig steeds ontdekken
bevestigen…
Waar gaat dit heen …
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 192 Hoe eenzaam kan je samen zijn
Twee levens naast elkaar
Twee golven uit fase
Hoe leeg kan samen zijn
Hoe kan je praten met elkaar
Zonder ook te luisteren
Zonder begrip of inleving
Hoe kom je tot elkaar
Opeens kan je vervreemden
Twee handen op twee buiken
Twee zielen twee gedachten
Opeens ben je twee vreemden
Een samenspel twee keer…
Najaarsbericht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Verlicht mij niet van een gedicht
Langs de einder tot de nerven
In de deur van het gesticht
Spreekt het geheel in scherven
Soms verdenk ik mij binnen
Men spelt daar de tijd
Tot vermaak van zinnen
Vonkt extase en beurtelings spijt
Een haveloos hart als hete radiator
Jaagt meer dan lucht in stelling
Zo ziet mijn radeloze commentator
Elke…
Kinderen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 79 Kinderstemmen echoën de eeuwen aan elkaar.
Een zoet gebaar, het verre verleden door de muren vertaald.
Ze blijven gekweld roepen door de schaduwen tussen de muren.
Niemand die ze horen kan,ingehaald door de tand des tijd.
Maar ik hoor ze roepen, ik hoor ze gillen
Hulpeloos staar ik met slappe armen en een leeg gezicht.
Ik staar in de schaduw van…
rouw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.582 geef me dan liever
een aangereden duif
wit natuurlijk als de vrede
op weg naar weer een dag
bij het naar huis gaan
eendimensionaal
onherkenbaar vuil
op een bekende plek…
rouw
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 657 hoor het verlangen in je
het gemis erbij
ik pak het stil voor je in…
Rouw
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 948 Om de stilte van zacht daglicht heen
vinden vogels jouw ziel
hun vlucht maakt dat ik lach en ween
daar, waar de stilte viel
De zon gaat waar de tijd dat wil,
ik kijk naar wat beweegt
zo draait jouw schaduw om mijn spil
als de dag zich langzaam leegt
De dageraad ben ik voorbij,
doch alles is me na
als in vogelvlucht jouw ziel in mij
maakt…
Rouw niet om mij
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.417 Rouw niet om mij
Mijn ziel is vervlogen
Naar een nieuw begin
Een hoger doel
Duizend wegen hebben mij voorgelogen
Ik liep ze, zonder te gaan
Met een hoger doel voor ogen
Stond ik alles in de weg
Wat mijn ziel heeft gedaan
Heb ik verworpen
Ik greep de kans
Om voor altijd weg te gaan
Rouw niet om mij
De tijd is nog niet…
rouw
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 2.497 het niet zo goed met me ging
pas toen ik wilde luisteren zag ik dat zelf ook wel in
uiteindelijk heb ik gevraagd om hulp van een ander
want als ik blijf slikken en dit niet verander
stikt er straks een klein stukje van mij
en van die gedachte alleen al wordt ik zeker niet blij
blijf altijd op jezelf vertrouwen
en neem je tijd om goed te rouwen…
Rouw.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Bloemen op een graf
linten met een groet aan jou
daar roep ik jouw naam.…
rouw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 393 ik is ik, want ons is verleden tijd,
waar toch een stukje van in het heden blijft.
mijn fysieke tranen al lang gelaten,
maar het hart, dat rouwt nog altijd.…
rouw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 vlees en bloed en bijna
de nacht en de woorden
alles heel donker groen
angst voor een vampier
bedolven onder bloemen
het bevroren slachtoffer
tijdens een lange begrafenis
iets is van glas
grind onder schoenen
in de verte een vlakke zee
tijd als tussentijd
gordijnen gaan dicht
vogels blijven in de lucht en
dromen glippen…
rouw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 100 hun voordeur zwijgt
het raampje blijft angstvallig dicht
geen licht
naar binnen, of er uit
een koude ruit
die spiegels aan de einders rijgt
haar wereld zwijgt, de zijne huilt
rond de knop schuilt nog de glans
van onvergetelijke vingers, zachtjes ingewreven
door de tijd
en spijt om oude uren
want wat kwijt is, wandelt mee; het leeft…
Rouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Mijn keel is gesnoerd
Ik ben ontroerd
Emotioneel zit ik er doorheen
Lichaam je laat mij vallen als een baksteen
Ik kan niet meer op je bouwen
En weg is mijn vertrouwen
Waar is ze gebleven die sterke vrouw
Ik wil haar terug
Maar nu ben ik in rouw.…
In rouw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 204 Halfstokse vlaggen
ontwimpelen wat was,
onhoorbaar spreekt de stilte
in het mensenhart
verbonden met de ander.
Hoe machteloos,
lam geslagen.
Wind wappert het rouwbetoon,
dragend het leed
naar waar het wordt gehoord,
naar Wie de laatste vijand
heeft verslagen.…
Rouw
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 216 Denkend aan Holland
zie ik vanaf nu voortaan
40 stille zwarte wagens
plechtig door het laagland gaan
over wegen en rivieren
in dat groene weidse land
door een laan vol populieren
mensen zwijgend langs de kant
ieder in zichzelf verzonken
met een scherf van het verdriet
met de woede en de beelden
uit dat onbekend gebied
40 stille zwarte…
rouw
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 273 is het
een troost
dat ik om jou
rouw
en niet
om een ander
?…
Rouwen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 183 Ik ben boos
Nee, ik ben woedend
Maar heb ik het recht
Om boos te zijn
Ik kwel mezelf
Met de gedachte
Dat ik moet leven
Met deze pijn
Ik heb verdriet
wel of geen tranen
Het maakt het gemis
Er niet minder door
Ik roep je naam
Maar krijg geen antwoord
Het is enkel de stilte
Die ik nu hoor
De aarde draait nog steeds
Maar voor…
Rouwen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 139 De zachtgrijze as
op de vochtige aarde
De tranen in mij…
Rouw
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 76 Deze dag weer zo’n dag
die je als een rugtas
veel te zwaar beladen
met je meezeulde
toch scheen de zon
heel vreemd dat jij
de warmte niet kon voelen
de tijd trad terug met
reusachtige grote passen
sleepte je mee
jij wenste daar niet te zijn
Waar immer nog de pijn …
je hele lijf in rouw verzette
terwijl al je denkbeelden
schuurden…
Rouw
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 69 Elk jaar is er rouw,
gaandeweg de
traumatische datum
nadert.
In stilte denken wij dan
aan
jou.
Vele mensen begrijpen het,
maar sommige ook
niet.
14 juli staat in ons hoofd
gegrift en in gedachte
zijn we nog bij
jou.
Lief meisje van ons, het
doet
ons pijn en verdriet,
maar weet: we vergeten
je niet.…
Rouw
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 319 Er is zoveel rouw in mij
Waar moet ik beginnen
De rauwe rouw
Vermengd met uitgestelde rouw
Waarvan ik dacht
Het is wel klaar
Maar niets is minder waar
Het gemis is deze dagen groot
Vooral die ene dag
De dag die nooit zonder een van jullie is geweest
Zolang jullie in mijn leven waren
Waren jullie die dag bij mij
Nu wordt…
rouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 het verdriet verzwijgt
wat het niet zeggen kan.
het deelt de onmacht op
in zweverige tonen, en zie:
in de hete olie van de noten
danst het lijf, de handen
hemelen de aarde op
tot het bloemen wolkt
en water maakt.
’t wil het niet begrijpen,
’t wil het in zich laten
doen wat het verlangt.…
Geselecteerde berichten
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 436 Altijd kiezen,
weglaten, doorstrepen,
scheiden en deleten.
Wat is een leven waard?
Scheiden en deleten?…
Niet zo heel lang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 92 Niet zo heel lang duurde het
Voor ik van de wereld
Vervreemdde -
Dat ik ook van mijzelf
Vervreemdde, mezelf
Uitsluitend nog zag als
Vreemdeling die zijn leven
Als een oud laken
Met vlekken en scheuren
Op een hoop zag vallen,
Als een man waarmee
Moeilijk te leven was,
Heeft wat meer tijd
In beslag genomen -
Nu is het zover…
laat haar
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.625 je verwart
trouw met vertrouwen
geen schulden met geen schuld
rouw steeds met berouwen
dulden met geduld
zwijg en zij zal praten
praat en zij wordt stil
doe wat je niet kunt laten
maar laat haar …
als zij dat wil…
Zwartste dag.
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 2.191 Geen achtendertig,
nee mijn lief, mijn eeuwige lief
we hebben het nét niet gehaald
The sky was schijnbaar not the limit,
niet verder ging het dus,
tot hier is het maar afgepaald
Onze handen laten nu los
we moeten elkaar laten gaan
vanaf vandaag elk onze eigen weg
Maar wel drie kinderen,
drie hele mooie kinderen,
getuigen van wat eens…
Nooit meer weg.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.054 In het oude, vertrouwde huis op de hoek
zal de verandering aanmerkelijk zijn
- een andere man, een andere vrouw, een ander kind -
geluk aan de nieuwe bewoners,
maar in mijn hart huilt de wind.
Onder het schuine dak met grijze shingles
wordt zo meteen alles nieuw geschikt
- modern, retro, of misschien wel klassiek -
naar een jonger en eigener…