Alle inzendingen over schenkt vreugd en troost

Schepper troost en bemoedigt de nabestaanden hen die hij zij verliet…

Ik – o, troost en vreugd der aarde, ’k Min, ik groet u duizendmaal, Zend mij nu ook, in mijn gaarde, Toch een enkle nachtegaal.…

Ik – o, troost en vreugd der aarde, ’k Min, ik groet u duizendmaal, Zend mij nu ook, in mijn gaarde, Toch een enkele nachtegaal.…

de honinghommel zoemt de karper jongleert in de vijver hagedissen verlaten hun huid een waterlelie verschiet van kleur zwarte slijmerige slakken ontvluchten de zomer tussen de buien door verzengt zich mijn denken doelloos in het kroos een doorweekte tennisbal de eenzame tocht door het bos schenkt mij geen vreugde vandaag toch / reken…

Zin om luid te lachen, te springen en dansen Wat schenkt Hij ons toch heerlijke kansen. Zo naar de markt, ik toef graag tussen goede humeuren De gestalde waren proeven, ruiken, die prachtige kleuren. Elke ontvangen dag is een heerlijk festijn Vol vreugde en vriendschap dus geen tijd voor chagrijn.…

Pasen, Pasen, groen en leven, bloesems met de lucht verweven die heel helder is en blauw, zingend onder morgendauw die de oude aarde drenkt en aan alles adem schenkt. Pasen, Pasen, licht en vreugde die ons trage hart verheugde dat weer hopen kan en lacht, op een nieuwe morgen wacht.…

Onbegrijpelijk dat U naar ons omziet En werkelijk aandacht aan ons schenkt U die ook alles wat op aarde leeft denkt Wij zien het, maar doorgronden het niet. Heer, onze Heer, groot is Uw majesteit En dat U toch ons in alles nabij wilt zijn In vreugde, maar ook in verdriet en pijn Uw naam zij geprezen tot in eeuwigheid.…

De winter is gul Ze schenkt stilte in mijn hart Gewoon genieten…

mijn geisha schenkt thee haar roodzijden kimono ruist als rijstpapier…

Met moed en wilskracht kom je verder dan je denkt dat vertrouwen schenkt.…

Ilse de Lange schenkt met haar glimlachmond slijm in mijn dorre hart...…

Triestig plezier geeft vreugde gelijk pijn bitter en zoet troost ook vervelend genoeg lachen en huilen maar vergeet de herinneringen die altijd me vergezellen bij het zo heel doodalleen zijn Verborgen zijn tenzij je ze toch ziet diep in mijn hart schaduw van mijn somber oog: Triestig plezier ...…

vandaag is het lichtjes dag de internationale vlag van rouw hangt uit: de kaarsjes aangestoken het overleden kind herdacht: de sneeuw valt in de kerstnacht rondom een warme stal een kribbetje in 't hooi met 't kindje ons geboren rondom de engelen koren Jezus Christus onze Here de troost voor wie gelooft de vreugde…

Je geeft me een gedicht en schenkt me de stilte langs ogen, stil bewaard De weemoed van een droom, veilig opgeborgen, in het herkennen van jouw verhaal Samen kwetsbaar, zo verloren als woorden worden stilgelegd in tranen zonder samenspraak Je geeft me een herinnering en schenkt me lege handen, een omhelzing, stil aangeraakt…

De ijzeren helm Gevuld met witte rozen schenkt hoop en toekomst.…

Probeer mijn aandacht Er bij te houden Ceremonie in een Aula die al voor De zoveelste keer Afscheid neemt van Een mens die bestaan Heeft, geleefd heeft Op deze aarde - en is Het niet de toespraak Van hem die haar lief Was die mij in vervoering Brengt, maar de scheefzittende Kous van haar die voor Mij zit die me totaal Van…

Daar waar zinloos toeval, zinvolle bedoeling wordt. Waar zien geloven wordt. Waar weten geweten is. Heimwee. Daar waar geboren worden, sterven is en andersom. Waar einde verandert, in ongekend begin. Voorbij de horizon, begint de horizin.…

Bij 't horen van de muziek, duikt hij in het diepe, in mij de bloem van vreugde. Ik juich, ik dans Ik voel de vreugde Ik buig voor deze kans En stil is de rust van binnen, nu bij 't horen van de beek.…

ik praat met je in onze droom tot we blauw zien we spreken tegen de hemel over anekdotes uit onze kindertijd mijn handen blijven steken in jouw tedere gebaren ik wil je loslaten maar kan het niet wij in deze vreugde van weelde en waarheid sliepen rustig verder tussen dwalen en hemelsblauw…

O laat deze zoete goddelijkheid nog lang mijn hart vullen en en laat de vreugde van woorden nog lang in me stromen.…

In mij, mijn Tempel van Vreugde klinken helder schalen levenspijn.…

Van alle vreugden, ben jij de glans. Ogen stralen blij, vrolijk, frank en vrij.…

Zere kaakspieren na bezoek lachgaswinkel, patroon van leegte.…

Troost voelt als een omhelzing. Troost is een warme deken om jouw eenzame schouders heen. Troost komt dan als er een gat valt, een verdriet. Troost is ook een gevoel van herkenning: je bent samen er door heengegaan. Troost komt wanneer je open staat voor warmte. Troost is een feest van begrip.…

In onze diepste pijn was zij met ons verbonden bij onze grootste vreugde ontsprong haar lieve lach, deelden we verdriet zij troostte als geen ander met haar als moeder was het altijd moederdag. Nog eenmaal klinkt op aarde mijn bewonderend hoera o, dat zij eeuwig moeder is nu in Gods Gloria.…

vernederd niet zegt nooit dat jij lelijk bent verstoot jou niet omdat jij verliefd bent op geen vrouw maar een leuke vent ook gelukkig helemaal niet dat Hij je lichaam interessanter vindt dan jouw gouden hart altijd om je heen In rouwtijd dat bittere smart oh lief mens geloof Hij is er op aarde plus na de dood…

hij een mond vol vreugde, al is er af en toe een kabbeling of een kleine golf de vogels schikt hij op de achtergrond en krabt de winter uit hun kelen het gezang drijft door het landschap en een blad valt, zoals overal maar de kruin blijft bloeien vol nieuwe, groene hoop wilt gij mijn zomer zijn?…

Maar er kan nog hoop zijn, even stil verblijden omdat iemand je graag ziet en je een glimlach schenkt. Deze wereld gaat nog verder omdat er ergens toch wel tien rechtvaardigen zijn, of een groot veelvoud daarvan; er komt gerechtigheid, ooit komt er vrede.…

U vraagt van ons geen zware boetedoenimg, U schept geen vreugde in ons leed. U schenkt ons vergiffenis, gena en verzoening. En bent vergeten wat de mens U misdeed. Niets dan dank kunnen wij U geven Dank voor eeuwig durende liefde en geduld. Dank, want U schonk ons het leven. En een wereld vol schoonheid gevuld.…

zoutpannen allemaal vakjes het water verdampt de zee schenkt zout opzouten…