Alle inzendingen over schouwen OR vragen OR berusting

Ik pluk verlate bloemen uit eigen rozentuin en oogst van schrale malus de allerkleinste appels de rode berberis omrandt het dunne gras in 't veld waar onkruid nog wil bloeien maar muurbloem wacht op herfst toch tjirpt in stille middagzon de krekel mateloos en is de snelweg verderop nog nauwelijks te horen als ik me neerleg bij de…

Er waren mooie tijden bij In mijn verrotte leven Jaren van geluk met mensen Om wie ik heb gegeven Tijden dat de zon zo vrolijk scheen En warmte gaf als jij Tot je onder ging, verdween Verzadigd was van mij Er waren dagen bij Nutteloze dagen Waarop ik wist, niets wordt beter Waar alles tegenzat Niets lukte, voor geen meter Dat ik, die…

wolken dalen neer in helder water plengen rimpels over vlakte schurken aan tegen randen aan verte, nauwelijks zichtbaar regen versteent, stuit op blindheid van muren. Ik vroeg het raam om vergezichten tussen lamento en bittergaar er is geen ontwaken geen opstaan, geen vlucht uit de dodengalerij op de rug van roemloze slaap…

Gods mateloze genade is een sterke steunzuil bij geloof en schuldbesef deze woorden konden eens verleidend vragen aangenaam wezenloos lui en berustend de Blijde Boodschap te horen het denken aan steeds vergeven mocht de levensdrift ontvangen van het kuiken in 't ei dat tegen de schaal hamert.…

Alle wondren van vertrouwen wil ik in uw ogen schouwen, nooit heb ik genoeg bemind, zwerver, dichter, wereld-kind.…

De keten wordt gespleten door zinloze vragen, die enkel stevige schakels bevragen in bedrieglijke schijn van komen en gaan. Wat is bestaan? Een energetische flux die leidt naar een oceaan, spiegeling van lux, schittering van Lucifer, Prometheus en anderen? Wanneer zal je die dwingende vraag veranderen?…

ik vraag me af hoe zal het gaan hoe zullen we ons voelen en zal het goed komen we weten het antwoord niet en ik stel me maar gerust met een het zal wel goed komen het zal wel goed gaan we hebben ons er al in berust sluiten mekaars ogen en zinken hand in hand vredig weg in zoete dromen…

we los En dus verloren zullen raken Zoals notities op een schouw Of als brieven in een la Of als de bladzijden van een paperback…

Zoek jij mij ook zoals ik jou in alles wat veel verder gaat dan het voorbij of slaap je zacht in mijn berusting droom je met me als de nacht ons album openslaat hoor jij mij ook zoals ik jou om antwoord vragen in de echo van oneindigheid en schreeuw jij dan net zoals ik het stille van jouw naam *Zoals elk jaar…

In Scharendijke is een wolf gezien, Je weet, ze zijn heel moeilijk te verdrijven, Eerst is er één, dan zijn ze met z’n vijven, Vervolgens zijn er gauw een stuk of tien. We zijn hier bang - niet slechts de schapenhoeders -, En roepen luid om onze lieve moeders.…

een helderziende man uit Schouwen die kon het alleen maar bij vrouwen maar wel zonder slip en hij las dan lip en liet haar de uitkomst herkauwen…

Wanneer ik me niet zoveel af zou vragen, zou de dag dan langer duren? Wanneer ik me geen zorgen zou maken, zou de wereld dan plat zijn? Wanneer ik zonder liefde leven zou, zou 'k dan: liefdeloos zijn?…

Door mij verleden te spiegelen ontwaar ik een oneindige leegte alwaar warmte van de ziel ontbreekt verward vraag ik mij, ben ik dood Dan laat de huid van mijn gelaat los en zie in de oogkassen het onrecht aangedaan tijdens mijn kort bestaan jegens miljoenen stervelingen Ik zag dus maar weerde het niet ik berust in mijn dood zijn Ik…

Als ik huil om alles en niets mezelf niet meer ken een antwoord zoek op vragen zeg jij dan niets. De wind zachtjes tegen me fluistert omdat hij kent mijn onmacht, weet dat niemand me helpen kan. Als op een dag de storm luwen zal ik het antwoord voor mezelf heb gevonden is ook mijn berusting bereikt.…

In een potje op de schouw, meer stof erop dan erin, af en toe eens met een swiffer, ook al ben ik dan allergisch, en blijft het lood in mijn kiezen, toch kan ik niet niezen.…

Een welgestelde vrouw uit Schouwen bekeek vol afgrijzen haar vouwen ze begon met massage het werd ‘n blamage toen liet ze de spiegel verbouwen…

Hij nam de frituurpan uit de schouw, knoopte zijn marineboord en -mouw verliet zijn kombuis, ging voorgoed naar huis tot groot jolijt van de kabeljauw.…

Een koopzieke schoonheid uit Schouwen behoort tot de manzieke vrouwen. De stoot slaat in Wijchen in één klap twee vliegen, door daar met een koopman te trouwen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ik droom mij blinder dan versluierd licht stem harp en luit tot vrome bede schouw deemoedig Sions heuvels beween het verloren vergezicht…

ik zag de regen dralen op een windstil moment of hij de grond in grote of kleine druppels zou halen in uitslag onbekend choreografen van het tegenwoordige weer hebben grafieken waarin pieken uit vele eeuwen staan en niet de getrainde blik van generaties alle luchten schouwen vaak ontbreekt de subtiele info die de natuur…

Ter plaatse roerloos, het schouwen. In de diepte, ver, komen sterren op zonder arglist en gaan weer onder. ---------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1981.…

Ik schouw de wereld aan, En naar gewoonte gaan Zie ik vast alle dingen, Zij zijn dan groot of kleen; Maar ik helaas! alleen Blijf vol veranderingen. De dag die voert de nacht, Het windje wispelt zacht, Over de groene dallen, Het woud de bergen siert; Maar ik ben heel verkiert, En blijf verkiert in allen.…

De jonkvrouwe van Schouwen kon men niet de deur uit douwen want ze had zich volgevreten als een echte mastodont Ze stond bekend als lekkerbek en had een heuse derrière groot genoeg om op te zitten om er deuren mee te sperren ze vrat dagelijks zich ongans aan paté en aan bonbons die zij er samen met pasteitjes op de étagère vond Ze schranste…

Tijdens schone nachten voor het Kerstfeest naar de hemel vol getwinkel kijken... Bespeur je wellicht iets, wat kan lijken op de wijzende Ster, die eens is geweest? Menig lichtpuntje schittert , sterk of bedeesd. wil het ons met een boodschap bereiken, misschien ieders ogen met denkwijze strijken? Men wordt overheerst door tijdloze geest.…

In het zicht van eindeloos draag ik onvermogen mee op open handen toegedekt met vragen als was het zand dat wervelend opgestoven maar niet rusten wilde ook al oogde ik in stilte elke storm of toch de tijd die mij omwond en alles fronsend trok waar jij eens strak naar keek maar och het maakt niet uit niet meer… nu ik berust in…

schuchter licht ontvouwt de jonge dag een wakkere spin verrast een vroege vlieg ik schouw en vang mijn eigen roerselen in gesponnen woorden van papier…