Alle inzendingen over spaaractie AH OR bestekzegels OR vlijmscherpe koksmes

Vlijmscherp weer, deze stunt van Albert Heijn De messenset om mee te kokkerellen Zorgt dat je al je vingers na moet tellen Dus blijkt er nu een grote vraag te zijn Naar pleisters en verband voor deze klanten Zo snijdt het mes bij Appie aan twee kanten.…

Ie-ah! Wat zijn de democraten blij! Haar nominatie is al bijna binnen, Dus Hillary kan aan haar klus beginnen, Want Trump zet zij waarschijnlijk wel opzij. Natuurlijk zegt ze, voor d’r goed fatsoen: “Ik ga het (weer!) volkómen anders doen!”…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

ontroostbaar zijn geknakte zielen die doelloos rondzwemmen in een poel van rouw stemmen echoën na vlijmscherpe tongen kerfden diepe wonden op hun ziel zij die wanhopig opzoek waren naar ontkenning van verlangend naar bevrijding zij kozen hun (eigen)weg…

Bij wie geluk had lukte dat met één vlijmscherpe slag, waardoor het hoofd met slagader en al weer aangesloten worden kon. Dan leefde men weer door maar nooit meer onbevangen als daarvoor. Jij was de baas daar. Duider, durfal, directeur. ---------------------------- uit: 'Het vrolijkt', 2008.…

In een al omvattende stilte valt ´n zucht me al te zwaar laat staan ´n kuch maar ook oh en ah voelt tenenkrommend aan Maar het meest vreselijke is de geur, de reuk van een onhoorbare wind die altijd mijn kant vindt maar bij nader aftasten zich niet meer in mij bevindt!…

Haar schalkse blik wist ieder te verleiden Terwijl ze slim en vlijmscherp kon oreren Om als de domina van ‘t debatteren Verbaal haar opponenten te kastijden Maar straks, al lijkt de kans daartoe nog klein Zal het debat opnieuw heel sappig zijn…

verschijnt mijn muze die me uitput me gebruikt mij bevrijdt die me meeneemt naar de diepte van hooggelegen dalen waarin ik val zachtjes vrij naar beneden glij struikel over de tijd tijd waaraan ik mijn woorden voor hem wijd ah mijn lief mijn muze jij die mij begrijpt…

Als supermarkten zijn we er wel uit Het gaat uiteindelijk toch om de klanten Dus wij bekijken het van beide kanten Want anders scheelt ons dat een flinke duit Wat zeg je Piet...heb jij een laatste wens? Vergeet het man...je bent niet écht een mens!…

In Haarlem was een uiterst felle brand De grootste Appie ging in vlammen op Acuut ging toen de winkelvlag in top Want wees nou eerlijk, niks toch aan de hand? Bij Appie let men enkel op de kleintjes Ze maken winst genoeg voor nieuwe Heintjes…

ik voelde onrust en spanning in verborgen staan jij keek me aan bezorgde ogen lieten me gaan werd in stilte ontvangen door warme handen een heldere maan schitterde licht dat vrede weerkaatste sterretjes op de vlijmscherpe mesjes van het prikkeldraad…

je tong geslepen evenals het mes gedreven door innerlijke twijfel uit evenwicht geraakte gedachten verstoorden de balans die nimmer in harmonie zou geraken overdonderd door gecreëerde chaos vlijmscherp gadeslaan hoe hetgeen er ooit was geweest uiteenspatte het regende over de konen…

Aan ieder die gewapend met een mes In onze winkel komt om iets te gappen Verkopen onze medewekers klappen, Tenminste zeven voor de prijs van zes. En wie daarna zijn bonuskaart laat zien Krijgt gratis nog een rotschop bovendien.…

( voor Federico Garcia Lorca ) Ik volg de Spaanse parfums rondom de vrouwen en ik kruip in het derde oog van Lorca en ik geniet van de innerlijke schoonheid in tijden van vernietiging en rampspoed. Het is altijd de man of vrouw in uniform, die onheil brengt, de gevoelloze wreedheid van kleingeestige superego's. De ware trots is zacht en teder…

Die rechtenloze distributiedwazen Fijn aangesloten bij de FNV Doen met het CNV dus mooi niet mee De schappen zijn nu (haha) leeg met Pasen Het is toch triest dat nét nú Albert Heijn Met Pasen plots het haasje dreigt te zijn…

Nou zijn er WK-hámsters bijgekomen Met spotjes met 'n làchende Van Gaal Maar ja, faalt Nederland straks helemaal Dan wordt dat spul mooi niet meer afgenomen Ach, wórdt 't niks, kan dit er volgens mij Op die Oranje afvalberg wel bij…

De Slag bij Waterloo! Bekend bij velen, Daar kreeg Napoleon een flink pak slaag, En leed toen zijn ultieme nederlaag, Nu willen ze die veldslag ná gaan spelen. Dat hoef ik niet; ik heb al enge dromen Van al die slagen die nog zullen komen.…

Soms raak ik stiekem heel snel de handpalm of een vinger van je aan doe ik alsof een euro uit mijn hand glipt en duik ik even in je warme jacuzzi heel soms aait je vinger terug en schenk je me een begripvolle glimlach in slowmotion, sla ik daarna mijn hoofd op de pinautomaat tot bloedens toe dankbaar in gruzelementen en bedank…

Geblinddoekt, onbevooroordeeld oordelen over recht en onrecht; hoor en wederhoor, wikken, wegen, en dan vlijmscherp een vonnis vellen. Weg die blinddoek, zie de waarheid onder ogen, neem verantwoordelijkheid voor je woorden, daden, schulden en veroorzaakte schade, om zo de harmonie te herstellen.…

Ik zal direct voor u naar de AH gaan hier om de hoek. Ter plekke zal ik mij terdege laten informeren over de prijs en kwaliteit etc. En de afkomst niet te vergeten. Daarna zal ik dringend doch beleefd vragen.... mag het een boontje meer zijn?…

Droom van een vrouw Ah, het verlangen De naïeve overtuiging, kom terug Met een gezicht, stap in, vooruitgalopperen Allesbehalve gewoontjes Helemaal onszelf laten schitteren Verfijnde details in soepel rundsleer Helemaal overstag, hoogstens bijsturen En nu ben ik alleen Hetzelfde grondplan…

Het woord trof doel een nieuwe kroontjespen vlijmscherp geslepen sneed pijn los van mannelijke onverschilligheid Ik gaf weg en telde uit onder de doden om een ziel te krijgen het leven onder de duim gouden munten op gesloten ogen voorgoed terug bij jou…

Je kunt niet meer verder brand in je longen angst slaat je lam je wordt besprongen Grommend gehijg geen poten, geen handen honger in het maanlicht druipt tussen tanden Vlijmscherpe pijn doorboort eindigt angst in gebeuren het kraken van je botten het gevoel te scheuren…

Het is geen echt kristal maar kristallijn En wat ook op de Pizza zit, geen kaas Het wild is tam en uit een hok helaas Geplette schildluis heet in vla; 'Karmijn' Ik zou dit vers onmiddellijk vergeten Want het is Kerst vandaag, smakelijk eten!…

ah, die lucht zwoelig warm doordrenkt van lentebloesems, wiegt mij over de weide een blad aan de boom lacht mij toe ik nestel gras kietelt mijn voeten en het beekje stroomt lustig meanderend alles daarbuiten stil hoor de muziek van het onhoorbare vult het firmament haar galm schampt…

Dat ik het hart van de mooiste vrouw mocht veroveren lag niet aan mij maar jouw bonzend jou degene, die zich overwinnen liet met glinsterende ogen blikkerende tanden als vlijmscherp ijs dat maanlicht ontmoet aan de zachtheid die jij met duurzaam draad verweven hebt om mijn uiterlijke schijn…

mijn tranen smaken bitter al houd ik meer van zoet mijn huid alsmaar witter de liefde doodgebloed aan droefenis bezweken de lucht ziet enkel zwart jouw vlijmscherpe steken doorboren heel mijn hart toch wil ik niet verdwalen in een spinnenweb van pijn ik zou veel liever stralen en een zonnebloempje zijn…

in mijn spiegel kom ik je tegen in vlijmscherp schorpioenen vuur herken ik mijzelf en ik besef zo ver en zo nabij was jij al meer dan honderd jaar mijn alter ego en ik denk jouw gedachten terwijl in schaduwspel ieder zich in eigen dans synchroon en vloeiend voortbeweegt zijn vragen overbodig…

de trommelmaaier tot de tanden gewapend vlijmscherpe zaaier van de jonge dood cyclomonster met messen het gras schreeuwt het uit de hoogbejaarde eiken kijken zwijgend toe kleine leeuwerik in gekortwiekt gras je vleugellamme lijfje jouw zang zal ik nooit horen levenslang gemis…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…