Alle inzendingen over stomen

Verdriet dat al bijna Weer vergeten was, Weggezonken in de Golven van de tijd - Maar wel degelijk opgeslagen In de koker die ik niet zichtbaar Maar wel altijd voelbaar bij me draag, Onzichtbaar met mij verbonden, En die bij het overlopen Kokendhete stoom afblaast Die mij ook nu nog Levensgevaarlijk kan verwonden…

Dat laatste was een metafoor, Wat stom, dat snapt geen hond meer, sorry hoor!”…

de oude meester, opgedoekt een kroontjespen, uitgeschreven de cineast, stom zwart en wit ook doodgewone mensen gaan eens gewoon dood niemand ontsnapt aan ieders keurslijf ik zit er wel mee ik kom er niet mee weg…

Er dreven wolken voor de zon dacht ik of vlogen sneeuwganzen de zomer uit mijn ogen voelde ik blind de regen branden over mijn gezicht ik knielde neer in restanten van jouw naam en vond de nachten stom geslagen elke dag…

Zoals toen, toen we naar dreigende grijze wolken keken, en jij zuigkussend naar beneden trok Je mond hartstochtelijk fel in liefdesspel En ik gillend pruttelend kokend heet met de fluitketel stoom afblies Voor het kopje lavendelthee voor twee…

eigen loslippigheid deed haar de das om hij kijkt er niet van op gewoonweg reuze stom te veel verteld aan even zo veel - vrinden - uiteindelijk konden ze het blijkbaar toch niet zo goed met elkaar vinden . samen niet door een zelfde deur eigen loslippigheid ja, ja daarvan heeft ze nu meer dan spijt…

Maar je zal zien dat voor ik goed op stoom ben er vast veel water door de Rijn gaat stromen.…

Maar Trumps verweer is stommer nog dan stom, En evenals dit rijm ontzettend krom.…

Wie geen stem heeft, is stom. Wie niet meer zien kan, is blind geworden. Wie zijn stem blind weggeeft, is dom. Wie in de massa opgaat, verliest zichzelf. Gelukkig verschijnen messiassen, die ons tegen onszelf beschermen. Zij zijn de waarachtige redders, die tegen eigen land en volk, zijn opgestaan.…

Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom "Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…

op een onbetreden eiland omringd door koppen met schuim in het stoom van de lavazee reikend naar consideratie je zou toch zeggen dat het hier ergens moet zijn dit lijkt op een eerdere aanbidding, op een omhelzing dichtbij het midden op een kruising van wegen ver weg van hier en de maan in het laatste kwartier…

Zijn aanzien brengt problemen mee Want dat gebleekte haar staat nogal stom Dus Geert, doe eens een leuke hoofddoek om!…

Door een gelig vettig straaltje Op een onbewaakt moment Kwam de jeugd van lieve Lotte Hardhandig aan haar end Halsstarrig voorgenomen Ze moest en zou het doen Dan pas was ze dame Ze wist niet beter toen Die zoete lieve woordjes In die verlaten vieze steeg Had haar loverboy gefluisterd Waardoor hij alles kreeg Hoe stom is ze geweest…

Ik zag een man Hij had drie neuzen het is geen grap Hij woont in terneuzen Ik draaide mij heel even om Want het was heel bijzonder Ik ging niet lachen, dat is stom want ik wilde geen gedonder Gebiologeerd keek ik er naar en voelde mijn eigen neus die vond ik altijd al zo raar maar die van hem: Miraculeus…

Ik kan er niet meer tegen, wil mooi zijn en niet stom! Maar iemand gaf mij goede raad, die ik nooit vergeten zal; Iedereen is anders, dus klim altijd uit het dal...…

En ik blijf stom omdat ik stoer en sterk moet zijn, zoals wij waren. Maar stil durf ik een onbeholpen woord: enzovoort, enzovoort, enzovoort. ---------------------------------------- uit: 'Van, Als & Och', Leopold 1995.…

lege rivier vol boten stoom in mijn hoofd waar is het water alleen het water is waar kranen zijn geen reigers meer kades niemand legt er aan doelloos dwaalt een meeuw het land in leeg zo leeg de maas zo oud en zonder zin als ik…

Zijn aanzien brengt problemen mee Want dat gebleekte haar staat nogal stom Dus Geert, doe eens een leuke hoofddoek om!…

Het spoorwegnet wordt straks opnieuw geweven Hoewel daarbij niet alles lijkt te kloppen Zo gaan de intercity's vaker stoppen Omdat we hogesnelheid gaan beleven De oude tijd van stoom is niet verloren Dat kringelt straks weer op uit onze oren…

Rondom de lamp is 't nu zo stom, zo anders. De geile, rauwe saxofoon van Coltrane scheurt hier de blauwe nacht uiteen.…

De wereld is op oorlog ingesteld, Ze lijken al te weten wat gaat komen, De NAVO-tanks staan klaar om op te stomen, Op weg naar méér geschiet en méér geweld. Maar alle leiders schrikken zich vast lam, Als het weer oorlog werd en niemand kwam.…

de talen zijn gesproken in babylonisch verstaan er zijn geen woorden meer de geest heeft zich geopend stom en doofheid zijn verleden tijd in het openbaren naar elkaar het volledige begrijpen kan de mens al tijdens leven gaan bereiken de geest tongt vurig vrede het is feest vandaag…

Het is als een enorme stoom uit een snelkookpan loslaten, Compleet onverwachts je hebt het eerst oprecht niet in de gaten.…

jouw naam wordt niet geschreven jouw naam wordt in lentelicht geweven ongebroken in stralende takkenbomen geef jij mij de zon, mag ik bij je komen jij bent de bosnimf van mijn dromen aan de rand ligt een weiland te stomen daar is het voor mij bij gebleven en het vee lijkt te zweven…

Er heerst complete chaos in mijn hoofd alles buigt krom om mij heen mijn hart voelt zwaar en ik ken mijn plaats niet meer ik ben stom geslagen in mij raast een storm en hij wil maar niet gaan liggen ik ken de uren, dagen niet meer ik verdwaal in de straten van de stad en het ergste is dat ik hun verhalen niet meer ken.…

Jij laat je niet vangen rook van een sigaret de geur in je haren Jij komt zeker en gaat schouderophalend voorbij Wolken stomen van licht gevuld met regen, terwijl de maan goudgeel zich vult met sinaasappelsap mechanisch van eerste koude persing…

Twee lampen schijnen, de spiegel schemerblauwt, er schrijnen lichten in meubels rondom, alle dingen zijn stom. Ik hoor adem uit een vrouw komen, ik wou ik wou - ik zit zwaar en stil, 't is niets wat ik wil. Hoor de klok rikketikken, hij telt de ogenblikken.…

Ik zeg dan tot dat beest “ach beest lul niet zo stom anders kom ik naar je kooi en draai je nekkie om.”…

Zo zit ik dan te sissen naar mijn eigen kat die staat dan stom te kijken aan het randje van het nat. Toch kan het haast niet anders als hij nog even vist dan moet de tijd gaan komen dat mijn buur zijn vissen mist.…

Waarbij ik me in elke slok verslik en steevast in zo’n stom stuk stokbrood stik.…