Alle inzendingen over taalles OR taal OR woorden

gezocht naar de eerste groef op hun bakermat tijd heeft ze zien groeien van woord naar begrip hun volwassenheid droeg vele zinnen in realiteit zij hebben met hun bezieling lente in taal gebracht die daarna nog eeuwenlang zomer zag…

Ergens een punt achter zetten Achter een relatie of een zin Wroeten met de punt van je mes Tweede punt van de vergadering Dwalend een lichtpuntje zoeken Het kruispunt nabij de afslag A4 Een punt slijpen aan je potlood Extra bonuspunten bij het bier Punten winnen bij het kaarten Een punt zetten en maak je waar Geen punt als je wat later…

ik val over echte woorden ze zijn niet juist begrijpen, zonder nadenken is niet van deze tijd…

Woorden mogen geen woorden zijn Geen geur van herfstlicht smaak van blauwe rozen of klank van champagne Woorden mogen geen woorden zijn En toch schrijf ik Ik ben wat ik mijzelf toedicht…

Een spreekwoordelijk woord Gevangen en in taal geschreven. Haikoe, een beknopt verhaal.…

je toe dat iedere woord opnieuw gelogen is.…

aan de taal getoetst wil ik vandaag (of de dag dat jij het leest) graag werken met het woord aanbenen als je het kunt uitbenen (tot op het bot) is het niet moeilijk om tot een besluit te … (komen) met zoiets komen aandraven is vandaag en morgen (of de dag dat jij het leest) wellicht geestig en leerrijk…

gladde woorden schaatsen op het ijs stugge woorden klunen tegen de wallekant omhoog rumoerige woorden veroveren het land tóch of vooral hebben wij het land aan luidruchtige woorden geef mij maar het warme fluisteren van teder woorden als ik mag kiezen worden dat mijn laatste woorden…

Na lange tijd begint dan weer de kraan Zachtjes te lopen En voor dat ik er erg in heb staat hij Weer heel ver open Een kopje vol, een emmer dan Een voetenbad vol woorden Met letterzeep en zinnenschuim Vormen zij weer akkoorden.…

Wie zich in gespierde taal steevast aan het woord vertilt maakt zich ongewenst verbaal en lijkt aangeschoten wild wil mij tot de macht verheffen dat ik woorden wegen kan want diep dichterlijk beseffen doet lichtgewichten in de ban.…

Woorden en zinnen Vormen aaneen Zoveel meer dan letters alleen Klank spint en vormt Zonder remedie Een beeld, nee meer Een emotie Door je mond laten rollen Proeven en dan langzaam Langs je gehemelte Over je tong laten gaan…

In het zoete duister van frisse lentenachten ligt een zin soms loos te wachten op de woorden die niet komen gedachteloos zijn alle dromen gedichten zonder betekenis in een eenzaam bed wanneer de komma zinnen heeft gezet op letters uit een onzichtbaar alfabet zelfs geen schim kan voor de punt iets stichten of de leegte zonder zin…

ik hou van een taal zonder horten en stoten gesproken door mannen met kloten aan hun lijf makkers ,die gespierd durven en kunnen zeggen waar het op aankomt in een gloedvolle zin met een hitsig gekijf. ik hou van woorden, die druipen van leven gebald in een vers dat schreeuwt: zo zag ik het nog nooit!…

Gedichten zijn als vissen is het water van de taal; ze zwemmen onbewust maar kijken en vertoeven hier en nu. Door kieuwen van beleving ademen zij helder in het licht dat beelden breekt en transformeert tot torenhoog weer nieuwheid wordt geboren.…

In de tijd Van ooit Kwamen ze Als vanzelf Telkens uit Mijn eigen Woordfabriek Moeiteloos Geproduceerd Altijd passend In welke Context dan Ook Engels, Duits Of Nederlands Even goed in streektaal En ook in het Frans Pasten ze allemaal - Zelfs in de Machinefabriek Broedplaats van het Noord Nederlands Toneel Werden ze…

Met woorden alleen kan je niets of niemand vangen; toch proberen we telkens opnieuw iets te stamelen, iets te vertolken want zonder woorden zijn we nog meer alleen.…

ik zoek verdwaalde woorden in verborgen hoeken van mijn geest waar zij huizen onder stof en tussen muizen in schatkamers van eens geweest ik poets ze op ontdek nog andere rekwisieten zo maak ik het verhaal compleet niet uit de oude doos maar jeugdig broos weer klaar voor een nieuw leven hun bestaan heeft generaties goed gedaan…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

weg in het woord - ----------------------------------- uit: 'Gedichten 1948-1978', 1982.…

Ze hebben het de Koerd teruggegeven, Die twee verboden letters q en x. Bij Scrabble zijn die letters driemaal niks, Dus scrabbelaars gaan daar nog wat beleven. De doorsnee Koerd is weer geheel tevree, De scrabbelaars die zitten er maar mee.…

Van geuren weet je hoe ze werken en licht snijdt je ooit de adem af maar woorden, wat vermogen woorden? Ze zijn als tulle en onthullen.…

om de liefde voor de taal en tekst zowel geestelijk als lichamelijk middels de kamers van mijn hart waar de wind doorheen waait maar vooral mijn woorden-hartstocht aan het traditionele maagdelijke papier en de mondiale digitale wereld toe te vertrouwen!…

Maar nu de taal waarmee de mens het doen moet ik het maken het lichaam dat in zonlicht de kracht krijgt van honger en in de gebalde vuist van oorlog en liefde zichzelf afkluift zingend de taal het gratis theater van de ontkenning, levend en buiten de dodende stromende tijd die de ogen vertroebelt het kijken schoonspoelt. ---…

Een droom ligt in het dichterschap boven het zomerse land van zwijgende wolven in dit eenzame lijf heb ik ooit het hart van een kind gehad zwerven moet ik nu in wildernis over het veld van verlangen terwijl communicatie alsmaar stiller wordt komen dromen terug in mijn lichaam huilt het hart van een vreemde.…

Zeggen wij woorden, gedichten. bedoelen wij: mensen, gezichten. Wij spreken een dubbelel taal: iedereen, allemaal, eeuwigheid, overal, betekenen: jij en ik, ademval, ogenblik. ----------------------------------------- uit: 'Warmte een woonplaats', 1961.…

En in dit verliefde brein Lijkt het nu opeens complete chaos te zijn Er komen wel woorden in mij op Maar ze vormen geen zinnen Geen staart, geen kop Ik kan er niks mee beginnen En met stoffer en blik Veeg ik de letters bij elkaar Het is beter dan niks Een restje nietszeggende barbarentaal…

Strooi woorden in het rond kijk ze meegaan met de wind tot ze ergens ver weg landen als zaailingen voor een gedicht spuug zinnen in het water zie hoe ze meedrijven naar zee tot ze ergens ver weg stranden als oogst voor een jutter al die letters duizenden letters laat ze maar komen laat ze maar gaan wat blijft hangen is soms de moeite…

op een klein stukje van mijn huid schrijf je het woord elektriciteit met je zachte lange vingers helemaal over me uit je ontdoet me van mijn woorden berooft me strelend van mijn zinnen vonkenregels produceren plots een hart kloppend kabaal metaalmoeheid maakt zich meester van de punten en de komma's ik vouw ze uit tot liggende streepjes…

Jouw laatste woorden ademen nog rustig door in een lucht van taal…

Lippen fluisteren teder de taal der liefde zij dichten woorden ...…