Alle inzendingen over tempel

De nachten worden koud en guur De winter nadert in verstilde straten binnen zijn mensen aan het waken met in hun hart een brandend liefdesvuur een Kind wordt eerstdaags geboren dat op aarde zijn tempel zal bouwen om ons met hoop en vertrouwen nieuwe kansen in het leven te tonen de derde kaars wordt nu ontstoken en helderder wordt steeds…

waait als een wind door bomen in het bos ze gaan hun weg als een vliedend gerucht en landen stilaan op het zachte groene mos in mijn frêle gedachten ik hou ze even vast maar laat ook weer los zo gaat het vaak met bevrijdende krachten wat rest in jou blijkt de zielestempel die bouwt na iedere zucht, minitieus, aan jouw eigen tempel…

fluit speelt over het morgenrood een hymne voor Meiko voorbij de hemel zweeft haar stem een zwaai een dans een droom haar echo groeit tussen de bergen verzamelt klanken uit de snaren van de wind rozen dansen in de sneeuw de bloesem in haar hart wijst de weg naar huis de bomen buigen een nederige groet de lotusbloem opent haar tempel…

Wolkenkrabbers storten in Reuzenkeien zijn kiezels voor kruiend ijs, kastelen en tempels houden geen stand onder bang en boos geweld Elke angst gaat ten onder aan zichzelf, kan niet blijven binden en raakt verdeeld Wetten worden gebroken maar niet de liefde waarin wij wonen, vrij van chaos die ruimte neemt voor eigen gemak steeds…

het is niet alleen het huis dat verdwijnt het is ook de dood die ongenood zijn intrek neemt meermaals op mijn schouders klopt ik wuif het weg als een vogelveer is zij een engel misschien ik denk aan de hand van een moeder hield zij me vast ik weet het niet aan de duiven van een vader die de tempel in en uitvliegen altijd in de…

Het nachtgemijmer bidt een tempel van geduld, het kranig gestut van zorgeloze zuilen wordt geplet door de zon.…

Als hanen van torens kukelen Klokken nergens op slaan Als de priester zijn heilige hang Naar jonge billetjes laat gaan Misschien wel nooit Begrijpt men alle boeken Leest men wit op zwart Dan wordt uit alle hoeken Een wereldhoop gestart Misschien wel nooit De tempel in je hart De gedachten in je hoofd Zijn eerlijker dan dit alles…

----------------------- uit: 'Tempel', 2013.…

Exotische flora in zachte pasteltint strand in diepgroene kapen omzomend dichtbij, landinwaarts, de toppen van Kedah, rijzend uit bosrijke mantels als tempels van Boeddha op stijgende trappen, pagoden op Britse enclave met in de verte de wazige kustlijn van Atjeh, als fata morgana.…

Bij de tempel van Apollo vereerd als Delphi's zonnegod, beroemd om zijn voorspellingsgave, stegen dampen uit een grot Stel uw vraag, gij hoogverheven koning - zonder wedervraag - ken u zelve in 't verhaal van Pythia's orakeltaal in sluiers van verbaal omhaal sprak zij in ambigue taal de waarheid die men horen wou, van heind'…

Beelden van Huisraad, Golfplaat, Afvoerbuis: een tempel van god Onooglijkheid. ---------------------------------- uit: 'Een bittere navel', 1997.…

In mijn Mijseum stal ik mijzelf uit in eerwaardige maaksels buiten loop ik mee in de drumband van de wereld en sla ik op de trom ik ben zo graag belangrijk geen donker hol Mijsoleum, geen vergeelde voetnoot in kleine letters onder de streep van de tijd, geen dode naam in de stamboom van miljarden maar eeuwig aantrekkelijk Jij en ik weten…

wat tempel er is de geur van zure tepel rebellie zonder hartevuur dove netel kwartel op tafels gedoopt in gierst bij boeren geruild en opgedeeld in kavels besproken niet anders dan gedane zaken in luiletterland duf gepriegel in kantlijnen van schuldeloze burgers met salie in hun gerstenat groene knoppen al uit de tak monsteren…

vlijtige werker poets je handen schraap je tanden beweeg tot ontroeren wek met open mond de lentebloesem waakt zowaar tussen je gevleugelde dromen laat het meel maar stuiven ik zie je op de wind hommelen bedrijf je schone kunsten met zwermende woorden vallen de hemels keer op keer aanschouw je tempel van regenboog geluk wees welkom…

Rome's senatoren, wit en indrukwekkend in hun wijde toga's, geven hem gelijk, terwijl een mager katje, haar piepende jongen zoogt vlakbij de Venus' tempel.…

Mijn atelier vormt de tempel waarin de muze woont Mijn tekentafel als altaar waar ik jou mijn ziel verbeeld Voorbij het mogelijk waarneembare der zintuigen De plek waar alleen nog rust, liefde en inspiratie geldt gelegen in de binnenstad waar de haven zijn verbrande schepen telt In een smeltkroes van culturen en waar de honger…

visser aan Het kruis die zojuist De geest gegeven had Nadat je in je doodsstrijd Luid om je Vader geroepen had, En waarom jouw God, jouw Vader, Je toch verlaten had, dobbelden Soldaten om jouw kleding die jij Nu toch niet meer nodig had - Toen uit het niets de wereld Aardedonker werd en een Felle lichtflits de voorhang In de tempel…

Soms kijk jij op, luisterend of er iemand is, dan val ik niet in jouw armen, zo intiem zijn wij niet met elkaar hoeveel ik ook van jou hou Ik kom zo dichtbij als mogelijk is ik wit mijn schaduwen, was me in de geuren van jouw huis en sluip rond als een spook zonder laken Soms kraakt er iets dan kijk jij even op zonder te zien waar ik…

In 't fries der tempels zocht ik u te benaadren Wat van Uw volheid woekerde in mijn droom, Het kapiteel kroonden acanthusblaadren, De zuil rees statig opwaarts als een boom.…

Het groen dat nu nog teer en jong zich kleurt wordt sterker, water stroomt vanuit de tempel en zal allen laven. Geen dorst, geen rouw of zelfs geschrei zal ergens nog te vinden zijn, maar enkel vrede, dieper dan de zee.…

verborgen in het kruis als de lente spreekt in ruis de zomer komt o heilig geheim draagt liefde en pijn draagt duister en licht alleen feller dan dit hier nu en altijd paarden rijden alvast vooruit natuurlijk ben ik bang aan het het eind van de gang maar laat het maar komen poorten zagen wij opengaan nooit zijn wij overwonnen de tempel…

Eens klim ik uit het kantelraam dat uitziet op een stenen erf ik zoek een boomstronk zonder blaam waar ik subiet mijn naam in kerf mijn volstrekt verlaten tempel verdraagt nog nauwelijks bezoek ik ben een te hoge drempel voor een ongeschreven boek uit mijn kaarsrechte rijtjeshuis zaag ik gedwee een huilebalk ik zoek een literaire kluis…

't Leven, alsmede de dood staan heel dicht bij elkaar Ze zijn elkaars reisgenoot en zijn daarom ondeelbaar Hand in hand samengaan zonder angst zonder vrees Erkennen elkaars bestaan en zijn soms elkaars logés Dood is enkel de drempel naar ons eeuwige bestaan Stap in de tijdloze tempel waar ’t aardse is afgedaan Leven is intens samenzijn…

Het groen dat nu nog teer en jong zich kleurt wordt sterker, water stroomt vanuit de tempel en zal allen laven. Geen dorst, geen rouw of zelfs geschrei zal ergens nog te vinden zijn, maar enkel vrede, dieper dan de zee.…

Ze ziet het ongelovig aan Ze komen uit donkere stegen Helaas kan zij zich niet bewegen Ze zou fel alarm willen slaan Ze kunnen haar taal niet verstaan De kruisridder greep ooit de degen Streed tegen Alláh, nee veel zegen Bracht dat niet Bijbel versus Koran Uit roosvensters stromen de tranen Het lichaam toch heilige tempel Werd smerig…

ben weer teruggegaan heb eeuwen van vooruitgang van de hand gedaan uit de gouden driehoek mayaat de cultuur in het zacht glooien van hun heuvels helaas nog maar van korte duur ik azteek hun geniale bouw in schitterende tempels daar waar wij middeleeuwden bleven zij beschavingstrouw matte riet tot boten met hun ronde neuzen paasde…

Ik zal blijven in uw Tempel Uw Naam vergroten. bewerking psalm 23…

Het groen dat nu nog teer en jong zich kleurt wordt sterker, water stroomt vanuit de tempel en zal allen laven. Geen dorst, geen rouw of zelfs geschrei zal ergens nog te vinden zijn, maar enkel vrede, dieper dan de zee.…

Bovenin de kamer troont het licht nog als een fries maar naar beneden toe wordt het duister dieper en werkelijk de tempel van de nacht die hen voor elkaar bestemmen zal. Hij bereidde het huis voor op haar komst, veegde het venijn weg uit de hoeken maakte ze rond en onderhorig aan liefde die moet beginnen onder doeken.…

Hij geeft de bouw van tempels vrij en vlakt nog wat historie uit punt dan de toekomst nog eens bij Zo schetst zijn losse pols breeduit en stemt zijn grootsheid eeuwig blij Dan zonder langer nog te dralen spoedt hij zich naar het toilet om als een ieder neer te dalen alwaar hij zuchtend zich ontzet om in klein geërger te verdwalen De pot…