Alle inzendingen over tempo

Zonder jou ga ik niet meer verder ik pas me aan jou tempo aan Vanaf nu zijn wij schaap en herder naast jou wil ik voortaan staan.…

Ach die tijd, onze tijd van ondergang en overgang, scheidt de dauw die we nu vertrappen, in de middag al verdampt, klampt zich aan het tempo van elke harteklop waarin we mochten hopen, in iedere seconde start en eindig ik, in de avond ligt de ommezwaai met nieuw plaveisel ingelegd, in nesten die we bouwden, resten morgens alweer geslecht…

ongeloof laat marmeren pilaren knakken heiligen door hun sokkels zakken het gekleurde glas verdrinkt weer in gesmolten lood de dood zal geen mysterie meer bevatten devotie gaat verdwijnen orgel en sopranen zingen ontroerd een laatst verschijnen het gebouw is in snel tempo functioneel hervormd tot gezondheidscentrum van de stad…

Tempo doeloe lijkt daar te heersen. Een burn out heeft daar geen kans. Staat daar voor eeuwig buitenspel. Gamelan muziek kalmeert de aandrang van een op haast gerichte westerse toerist. Hij leert dat er naast de westerse weg van directe daadkracht.…

de stekeblinde tamme onderaardse vis de oefeningen in geduld het liefste tempo van de langzaamste de vlucht over de randen van de wereld spattende tranen uit gelezen regels composities van wolken en water de moed om de kust uit het oog te verliezen het kleine leven omringd door slaap de barsten in oude woorden in…

Terwijl het levenswerk in een ijl tempo voortjaagt langs gesprekken van de dag spelen op straat de kinderen een glimlach elkaar toe tot later en nog later heel erg moe de moeder binnenwijst.…

hun geroezemoes heeft een toonsoort dat het onze niet kent onstuimig in tempo gelardeerd met uithalen in hoge tonen gesticulerend het kirrend gelach speelt met de ernst van zaken doen zonder beklag de massa is organisch en ademt de primaire levensgeur de compassie is verbonden aan boodschappen en het even weg van thuis ook…

Later Die morgen lijf vol lust 't Verdriet van uiteen Met gebiggelde, maar bovenal zoute Tranen die blijven gaan hoewel 't tempo door verstening wordt vertraagd Slechts ten goede Daar in genevelde dampen zonder gloed Weerschijn dus voor altijd in krochten schuilt…

Het maatvaste was een vereiste een gedicht mocht best een lied van melodie en ritme vertonen Hij tikte met zijn hand het tempo In het ruisen van het bloed kwam een hapering in, een huppeltje dat de cardioloog verontrustte eerder had gehoord en gezien Jij hielp me eens een gedicht te vervolmaken, ik vraag me af waar dat sonnet is gebleven…

op een rij in een land met ongekende en uiterst diverse mogelijkheden tot een fysieke averij en het bestrijden ervan mij onder de laatste rafels ernstig deden lijden de strijd lijkt nu gestreden maar schade door bestraling en chemo hebben mij het hartfalen syndroom gebracht voor het pluizen van de laatste rafels heb ik tempo…

langzaam liet ik de emoties los die versnellend krulden naar het einde van het leren stuk van de zweep zij knalde gaten in de lucht door een vlucht die te snel was voor het blote oog het foeteren veranderde in snelle drift met de vloek als lokaal taalgebruik waarbij het tempo van de slagen stevig werd opgevoerd in een exercitie…

ooit zal jij in de compositie van ieder schilderij de dagen van je leven lezen kleuren bekijken die de zon aan jouw doeken in vorm en combinatie heeft meegegeven weer in de stemming raken die het mogelijk maakte om in hoog tempo zoveel moois neer te zetten ook toen heeft jouw innerlijke kracht in je gulle lach alles al gegeven…

Hoe alles verandert in een ander licht Alles maakt me blij vandaag Van de liefde tot de kroeg Het schuim op het bier Tot de vogels ’s ochtends vroeg En het stuk in mijn kraag Alles droom ik mooi vannacht Van de trap naar omhoog De kelder licht en droog De sprong voordat ik vloog En er is iets waar ik op wacht Het tempo ligt een beetje…

Later die morgen lijf vol lust 't Verdriet van uiteen Met gebiggelde, maar bovenal zoute Tranen die blijven gaan Hoewel 't tempo door Verstening wordt vertraagd Slechts ten goede Daar in genevelde dampen zonder gloed Weerschijn dus voor altijd in krochten zich schuilt…

Terwijl de wereld In vlot tempo Haar eigen apocalyps Tegemoet draait, Een eind maakt aan Nutteloze zorgen en zuchten, Zie ik in het verste Hemelrijk een gouden Zwaan die met haar Schitterende vlerken Een donker zwerk doorklieft En sneller dan de aarde Ooit aan zichzelf Ten onder kan gaan Slaat ze haar verblindend Mooie…

Kom nabij Ervaar mij Een adem blaast Door haar haren Zijn aanraking Klein en groots Kan het intiemer Dan dit moment Een eerste Echte contact Wangen tegen elkaar Harten die uit Lijven lijken te bonzen Gelijk hopen te kloppen Die intensiteit In alle stilte ervaren Met hoop en verlangen Echte genegenheid De film gaat In rap tempo…

Tempo doeloe zit het westen niet zo in het bloed. Het lijkt haast wel Oost-Indisch doof voor ieder advies dat het veranderen doet. Haast je, rep je, is wat het leven activeert. Dubbel bewerend wordt met haastige spoed geconsumeerd. Het schrokken, het haasten zonder te verteren. Een ziel vindt geen rust om wat van zichzelf te leren.…

Kerstavond Samen Nog 7 dagen om achteruit te kijken Verdriet, isolement en virus - maar ook verbondenheid en plezier gevoeld in 2020 Samen beleefd 2021 dient zich aan Uitzicht naar fijner leven geeft kracht Samen gaan we het doen Ieder op zijn eigen tempo en karakter Top en dal en alledaags Maar vooral als gezin Dat telt Geef steun gevraagd…

Was: Trouw met me en baar mijn kinderen het grapje werd zelfs flauw Nu weet je dat ik het meende en het slechts bracht naar jou als grap Jij vond het iets te snel gaan toen maar we doen het nu stap voor stap Het tempo is niet bepalend voor ons wat telt is de intensiteit Want vanaf nu is alles zeker tussen ons en hebben we alle tijd Dus…

genoodzaakt terug te reizen kwam de tijd in hoog tempo los: vlak landschap, luchtige lente oevers met zacht walsend riet geknotte wilgen als stille getuigen gebalde vuisten, scheve boosheid in strenge slagorde langs rustig water takken slordig vergaard en gestapeld afgesneden van de ouderlijke stam om eigenzinnig in bloei te komen tot ontelbare…

Wandelen in een tempo naar eigen vermogen. Het wandeltempo houdt hun leven pas voor pas met een liefde voor de natuur bewogen. Wandelvereniging 'Houdt Er De Moed Maar is'. Oefening baart kunst geeft een leven zin. Wandelen is wat in levenslust met elkaar verbindt. Pas voor pas is het de aanhouder die zichzelf herkent en wint.…

Al sinds mijn jeugd ben ik amoureux op een toegewijde voedingsdeskundige en al hunkerde ik naar haar zoetigheid ik raakte in snel tempo twaalf kilo kwijt. Maar ze neemt geen blad voor de mond geeft haar ongezouten mening want m'n genegenheid weegt haar soms te zwaar.…

Kijkend naar Holland zie ik een armada van twee maal elf benen ten strijde gaan rijen van kansen maar telkens weer nada als projectielen in een foute baan en in de hete arena ontketend dansen de pluimen van hun paardenstaart met in de doelmond een lenige sluitpost, bezonken, betrouwbaar, alert en bedaard het tempo is laag…

Gedreven overdreven of overdreven gedreven: het tempo is me vaak bizar, onaards, alsof duivels jagen op reddeloze zielen vol angst. Vertrouwen is eenzaam weten dat je geliefd bent, dat er iemand aan je denkt, je tijd toedraagt en rust gunt, warmte en genegenheid.…

Onlangs had ik weer eens de eer dat een zekere strenge dame of heer bepaalde gedichten in snel tempo screende en vond dat ze geen voldoende verdienden dus afwisselend met een vier of vijf ging deze persoon mijn werkjes te lijf Lachend haal ik mijn schouders op denk maar niet dat ik daarom stop dat ik ophoud met gedichten maken en me door wat…

Elke weg ergens naartoe is een weg terug geworden elke stap die ik zet ben ik meer op mijn retour Nieuwe mensen die ik ontmoet zullen geen vrienden meer worden om elk woord dat ik zeg noemt men mij een ouwehoer Niemand die mij voor de voeten loopt men heeft mij ver achter zich gelaten elk tempo is er volledig uit doelloos dool ik door…

Dat de mensheid zichzelf en de aarde in rap tempo naar de verdoemenis helpt, kun je ook besluiten te zeggen, maar liever huppel je mee met de tijd en begraaf je de Godin in jouw schokbewegingen die ik heus wel zie.…

steeds vaker strakten wolken hun rafelige randen donkerden kleuren humeuren van de bezige mens waar geleidelijkheid de natuur ruimte en tijd gaf joegen veranderingen elkaar in rap tempo op zonder noodzakelijke rust ook gebrek aan bezinning ontwricht in evolutionair opzicht de synchronie en leidt onherroepelijk naar chaos en…

Het was een club waarvan je eerst nog dacht Behoorlijk rechts, maar wel een club met leden Ze gingen doen wat anderen niet deden Wellicht dat dit wat rimpelingen bracht De 'club' vervalt weer snel in zelfbestuur En blijkt een Forum voor zijn Dictatuur…

De laatste dagen van haar kale verslagenheid schuifelen in het tempo dat zij bepaalt geen enkele greep meer, haar denken ingehaald door vervaagd verschil en afgestorven onderscheid ‘De overheid bezuinigt ingrijpend op ouderenbeleid’ Haar bewegen is als haar gedachten traag en onvoorspelbaar richtingloos een vervallen monument, een versteende…