Alle inzendingen over toekomst OR vertrouwen OR zingen

Verlangen op zoek naar 't Geheim, vertrouwen en toevertrouwen, verwachting en hoop, openhouden op toekomst en leegte, Aanwezigheid.…

wat als je haar niet meer kunt vertrouwen als je niet op haar kunt rekenen wat kun je dan doen als ze dreigt je te verlaten je geen toekomst meer met haar op kunt bouwen haten of jezelf moed inpraten?…

Vol vertrouwen deint zij loom mee met 't klaaglijk zingen van een vissersvrouw. Zij golft 't zwaarmoedig gezang, gebracht op het zuchten van de wind, verhalend over smart en wee en hoe zij nooit zal wijken voor de zee.…

Al lijkt de toekomst zo onzeker, maakt het soms een beetje bang. Heb vertrouwen en blijf geloven, dan zal de zon weer schijnen, een leven lang.…

ergens heel diep van binnen ben ik boos op mijn gevoel geen vertrouwen in mezelf verlangen zonder enig doel is er ooit iemand geweest die zoveel bij me losmaakt die me bespeelt zonder te weten hoe diep hij me van binnen raakt als je weet wat ik zou voelen nee, daar denk ik niet meer aan voor jou en mij is er geen toekomst geen verleden…

Kijk naar dat wat voor je ligt het heeft geen zin om terug te kijken Leef je eigen leven en droom je eigen dromen Blijf in jezelf vertrouwen dan zal de toekomst je niet benauwen Blijf zoals je bent Een lief en fantastisch mens…

de toekomst een groot geheim wanneer je hart gekwetst is als angst strijdt met vertrouwen een traan vecht met een lach laat het dan een kwartiertje stormen een mens gemaakt om lief te hebben elk seizoen samen lopend hand in hand laat mijn fluister de jouwe zijn…

Na het lezen van de laatste redevoering ben ik langzaam verder getrokken met kracht die ik verzamelde de toekomst dood het vertrouwen geschonden jij was bang dat ik zou vertellen over sadistische daden: je kracht was immers je imago ik ontwaak en heb de nachtmerrie ontdekt van diep verborgen beschadigd leven…

Mensen ontzeggen elkaar toekomst. Dat doet pijn. Het houdt mensen klein. Maar in U mag ik mezelf gelukkig prijzen. Want onder het dak van sterren, heeft U grote dromen met mij. Vreugde vult mijn hart. Dat ik in uw Naam mensen toekomst geven mag.…

omdat ik je niet meer kan vertrouwen vind ik het beter niet verder te bouwen. maar.... toch ' t beste voor jou, nu en altijd en overal !…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik ben vol vertrouwen en u?…

Over wankele plank zoek ik gaande naar evenwicht zonder materiële lasten enkel met mijn hoop op veilig heenkomen naar toekomst en leven gericht. Geen leuning die mij steunt hekwerk waar ik aan kan klampen alleen vertrouwen brengt mij balans onzichtbare, ontastbare hulp mijn enige kans.…

eindelijk breekt de spanning van jaren tot gapende scheuren verschrikte gebaren wijzen in wanhoop naar directe gevaren geschokt tot diep in het fundament blijkt dit geen incident het vertrouwen is gebroken op spoken kan men geen toekomst meer bouwen nog blijft het stil in het groningse noorden maar er komen nu daden geen woorden…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

los van mijn brein Je hebt me doen voelen Dat kwetsbaarheid mag Vertrouwen... in jou is wat ik zag Je hebt me doen voelen Het begrip van oud verdriet Toekomst... heel voorzichtig in het verschiet Je hebt me doen voelen gewoon genieten,niets moet Samen... en toch vrij,dit voelt super goed…

Verlies Je verliest iets uit het zicht Het zit toch in je hoofd En ook in je hart De gedachten zijn er Ze blijven rondzweven Elk moment zie je voor je Geen tijd voor het verlies Je voelt de aanwezigheid Het voelt zo vertrouwelijk Zij zijn bij je Je voelt je sterk Als een film in je hoofd En een gevoel in je hart Zie je de toekomst…

mag ik je hand vasthouden want de chaos is zo groot weet heg nog steg kan niemand meer vertrouwen de toekomst lijkt wel dood weet niet eens hoe te beginnen zelfs het eindigen is me niet gelukt heel diep van binnen sta nu met handen leeg maar weet me niet alleen omdat jij ook mijn chaos meebeleef…

en nu wil ik zingen mijn gitaar in mijn armen alsof ze jou was vingertoppen glijden over snaren die trillend de hemel laten horen maar nooit zo mooi klinken als jij er uitziet bij de kleinste resonantie meen ik je naam te herkennen en mijn stem klinkt beter als ze zwijgt maar ze wil niet zwijgen ze wil danken en buigen ze wil de liefde…

Een mooie tekst schreeuwt om een reactie, zing...vecht...huil...bid lach...werk en bewonder. Wanneer je de woorden in je oren knoopt, en alle elementen uitvoert, kun je niet meer zonder?!…

Ik zing in mijn hart een stille noot, van mijn emoties geraak ik soms in ademnood. Geen mens die zonder een lied kan leven, het zijn de woorden die warmte geven. Stiltes die je bereikt op de klanken van muziek, trillende snaren beroeren je verdriet.…

Zingen, lief, zich belijden In de naakte heimlijkheid Waar de goden zelf in schrijden Door de godenloze tijden Enkel kenbaar de gewijden Als hun hand de zegen breidt,- Zingen, lief, is zich belijden In zo naakte heimlijkheid!…

meteen: geluk dat is de zon en dat heb ik nooit meer om kunnen keren want op de dag, dat ’t geluk me op komt rapen dan weet ik dat de natuur met me mee leeft dat de regen een mooie droom heeft en dat de wind voor mij gaat slapen het gaat voorbij, zó gaan die dingen maar ik schrijf in goud op al mijn dagen over het leven, en dat ik moet zingen…

Zing verdomme voor mij alleen..…

Zing..., zing ons lied, denk aan morgen, vergeet me niet! Kijk..., kijk omhoog, zie daar de kleuren van de regenboog! Voel..., voel de wind, droom je droom als een kind. Proef..., proef het leven, geniet, je leeft maar even! Slaap..., slaap maar zacht, ik waak over jullie, iedere nacht!…

Sint heeft eens nagedacht, over al die cadeautjespracht. Kinderen krijgen steeds minder gevoel, één liedje, en cadeautjes; een heleboel! Sint wil dit niet langer zo, een liedje per cadeau! ....., m'n beste jongen, jij hebt volgens mij nog niet gezongen!…

dat je wandelt in mijn hoofd en daar in ieder hoekje rond wilt kijken zachtjes fluitend op het ritme van je hart spoken kunt verdrijven en alle oude woorden die nog ongezegd te wachten liggen opgeslagen om ze nooit meer te gebruiken dat je dat doet en misschien in het licht wilt wonen in mijn hart dat laat mij zingen…