438 resultaten.
Bankje in de heide
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 86 Bankje in de heide
Door nevels gevernist
Sferen in het grijze
Waar het uitzicht is weggegrist
Bankje in de heide
Het leven is er stil
Men laat er Schotse Hooglanders weiden
Herten die er bronstig strijden
Bankje in de heide
Landschap van eindeloze tijden
Hertenbronst die er jaarlijks afspeelt
Dit uitzicht voor menig herten-voyeur nooit…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Arme droeve tijd.
poëzie
4.3 met 3 stemmen 310 Zuchtend zien ze elkander aan,
met het hert vol spijt:
op hun wangen rolt een traan...
Arme droeve tijd!…
Jouw nabijheid
netgedicht
2.6 met 59 stemmen 59 in het donkere
dempen van de
fijnstof decibellen
klinkt jouw stem
helderder dan ooit
natuurlijk duurzaam
is de transitie waar
jij vast in gelooft
jouw tonenscala
kent geen stress
omdat stembanden
niet door verkeerd
gebruik zijn verpest door
hardnekkige poliepen
die aangetast net
even anders piepen
als ik in jouw
nabijheid verkeer…
Eindelijk vrij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 753 Voordien had ik nooit kunnen dromen
Dat een last die op mij rustte
Zo zwaar
Ooit kon weggevallen;
omdat het zo een deel
van me geworden was,
Dat ik mij niet kon
inbeelden ooit zonder
Te mogen en te kunnen leven.…
de jonge aurelius
netgedicht
1.9 met 8 stemmen 522 vrijen dat het een
lieve lust is met heimwee
in de botten naar
woestijnen waar gejaagde
herten lafenis vinden…
Allerzielen
gedicht
3.6 met 44 stemmen 21.066 Soms loopt er door een drukke straat
ineens een oude kameraad
of reisgenoot.
Je weet zodra je hem begroet:
het kan niet dat ik hem ontmoet,
want hij is dood.
Eerst ben je nog een tijd verbaasd
omdat die levende toch haast
die dode was.
Heb je de zaak dan afgedaan,
dan komt er weer zo'n dode aan,
met flinke pas.
Thuis van het…
GOEDE BEDELING
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 116 De gebergten
in het hart van Europa
hebben geurige weiden
vol zacht en diep groen gras
verrukkelijk eten voor het vee
dat rijkelijk gedrenkt wordt
door kleine rivieren
als de Reuss en de Neckar
wilden deze stromen méér zijn
wellicht al het water
van de Rijn vervoeren
dan
schiepen ze gevaarlijke moerassen
armoede om hen heen
spoelden…
UIT ZELFBEHOUD
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 196 er zijn soms van die innige stiltes
die op dwalen lijken
het aftasten van wegen
waar geen einde aan komt
T-splitsingen die twijfel wekken
welke kant je moet inslaan
hier is de wil geen wet
en is het weer stilstaan bij het begin
het is niet door te drukken
een keuze te maken in gokken
hoewel de uitdaging om beslissing roept
maar als er…
Hoerig, want gratis is het niet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 232 De kunstenaar heeft haar uitvergroot
haar hoofd en aanhef van borsten
met volle bovenarmen ontbloot
op de huid een netwerk van craquelé
breidt zich naar de achtergrond uit
Wat zijn haar lippen mals en rood
Haar ogen daar kruipt triestheid van
Het haar is onnatuurlijk zwart
geverfd, misschien een pruik
pijn groeit als tumor in de buik
De…
De boom die tussenbeide kwam
gedicht
3.8 met 4 stemmen 5.846 Een man kwam met een zaag te leven.
Spraakzaam was de zaag niet
en ook kon de man het niet opbrengen
de zaag te omarmen.
Toch was er tussen hen
het zachte zingen van de gordijnen
een wolk die aan het raam voorbijtrekt
en een vogel op de vensterbank,
door beide waargenomen.
Onverminderd
het geringe dat van dag tot dag voldoende was.
Alleen…
De man van vroeger bijkt de wedstrijd
gedicht
2.4 met 5 stemmen 3.015 De man van vroeger bewoont je leven.
Hij zit op de bank, nodigt bezoek uit,
becommentarieert het uitzicht.
Zonder te aarzelen schenkt hij in,
laat het zich smaken, voert het woord.
Het einde van de wereld is nabij,
niemand kent nog goede manieren.
Net als je vraagt of het tijd wordt,
begint een wedstrijd op tv. De man
van vroeger vraagt…
KLEIN MAAR WIJD
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 234 In het knusse vertrek
van de geliefde kroeg
vermeien zich thans
niet meer dan acht mensen
de weinige bezoekers
voorspellen met geschuif
van hun drinkglazen
veelbelovend samenzijn
dat verrassingen vraagt
drukke spraak is spoedig
daverende scherts
en warrig gezang
denkbeelden strekken zich
naar hevige strijd uit
tussen harde waarheid…
WINTERSTILTE
poëzie
3.9 met 18 stemmen 3.316 .
----------------------------------------
spree: sprei
herte: hart
daar niets en is te pakken: daar er niets te rapen valt…
De onweerstaanbare Vos
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 153 Wandel door het bos
Links een hert rechts een vos
Beide cirkelen om mij heen
De vos sluw en gemeen
Moeilijk om goed in het zicht te blijven
Af en toe zie je de vos verstijven
Om je met zijn uitdagende blik te verleiden
Het hert huppelt vrolijk door de heiden
Te makkelijk om te grijpen
Niets in mij dat het hert wil volgen
Met de vos zou…
Aansporing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 185 klinkt de vreugdetoon’
Begon altijd blijgeestig het refrein
Het komt zomaar tevoorschijn uit mijn brein
Daar lag het blijkbaar al die tijd gewoon
Er waren zaal’gen die vergaderden
Rondom een troon door engelen omgeven
Ik weet niet waar dit alles is gebleven
Maar het blijft draaien om benaderen
Het opheffen van haat, contrast en grens
En inbeelding…
Een nieuw houvast
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 Vegetarische tijger uit de kast
Geboren krijger, nu niemand tot last
Herten dansen en springen verrast
Prijzen, bezingen een nieuw houvast
De tijger vindt de hongerdood
door wat de goede vrucht niet bood
vergat in de orde van leven
wat het streven niet kon geven
Zijn welpen blijven, vertederend spelend
De herten helpen, blind voor het punt…
Een hert dwaalt door de mist.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 200 Nu de nevel is opgetrokken
en het licht op rood springt
zie ik haar voor me, een verschrikt hert
met grote lieve ogen.
Ik schakel naar tweede en prevel zacht;
wees niet bang voor warmte en poëzie.
Mijn schrander, lieflijk hert, voel je vrij
en kom je laven aan de bron.…
Regenlucht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 444 En boordevol is 't herte en toch en wil niet vloeien
die staande en stille stroom in klare poëzie
op 't blad, dat 'k o! zoo graag met tranen zou besproeien,
in 't lied, dat wentlen zoude in louter harmonie;
en boordevol is 't herte en niets en kan het boeien,
- geen levensdroom, waarin 'k een wens weerspiegeld zie!…
Lichtkind
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Verandering, metamorfose of transitie
hoe je het ook noemt
het vraagt je mee te bewegen
met wat er op jouw pad komt
Wat het je brengt, dat weet je niet
het is reuze spannend
maar dat gevoel van geen controle hebben
maakt wel erg onrustig
Je weet dat het erbij hoort
en dat het er mag zijn
net als andere gevoelsemoties
deel uit maken van…
De roep van het hert
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Ik rijs vandaag als de zee
bij vloed, ik sta als een steen,
als een rots, trots en stevig
hef ik m’n hoofd ten hemel
en laat mijn ruige bronstkreet
galmen over een bergmeer.
Ik rijs vandaag met U, Cernunnos,
Uw roep laat mij niet los; Heer.
Ik rijs vandaag als een boom
in het bos, als een vogel
die verlost is uit z’n kooi;
liefde welt…
hijgend hert
netgedicht
1.8 met 5 stemmen 445 traag gebed en dan nog een uitgerekt amen
als klein kind telde ik honderden raampjes
leerde versjes uit het hoofd en at veel king
en toch
af en toe zingt eo-nederland in een mooie kerk
weer stijgen die trage verzen dan naar het plafond
of stijgen ze naar de hemel
over alles is mijn twijfel
alleen dat trage zingen over dat hijgend hert…
- Het hart van het hert -
netgedicht
4.6 met 20 stemmen 307 Dicht in woudgebieden,
werden loslopende herten gesignaleerd
allemaal en in veelvoud
lenige lichamen op open grasvlakten,
met bruine slanke poten
strekken de nekken om te kijken.
Snel, de hertenjongen
volgen een oude hinde,
prachtige evenhoevigen
met een zeer kortharige vacht
opdat het ook de laatste zijn..…
Het hijgend hert
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 387 Slechts één ding doet me goed:
Het lezen van dat hijgend hert
dat schittert in de zonnegloed.
Maar zie daarna, met ogen wijd gesperd,
de zwijnen, ook aan de jacht ontkomen,
een einde maken aan mijn moestuin dromen.
Het leven is een tranendal
En in de herfst dan nog het meest.…
Hijgend Hert
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 174 Aldus getekend mede namens zuster Reymerswael
'het hijgend hert', 't verhael
van zuster Bel van Zweymeltael…
'Dam'hert
snelsonnet
4.8 met 8 stemmen 211 Als kleuter mocht ik graag naar Bambi kijken,
Maar ik ben toen wel aan de dood ontsnapt.
Als huisdier wordt het monster nu geschrapt,
Dat weet ‘Den Haag’ maar mooi weer te bereiken.
Met dank aan weer een doorgeslagen wet
Wordt zelfs een ‘dam’hert nu ‘schaak’mat gezet.…
Gakken
netgedicht
3.8 met 10 stemmen 211 Burlen, wat bronstige herten doen, lijkt evenzo onwerkelijk.
Lang getwijfeld aan de juistheid van dat woord.
En het bekt niet, burlen. Of je moet een hert zijn.
Zit ik nog met een haan die kraait en een kraai die krast,
met een zomer die niet zomert en een dromer die niet droomt.…
De wildfotograaf
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 257 klikken
Als de herten maar niet opschrikken
Z'n hart slaat op hol
Deze sessie was zinvol
Roel van Ekeris©…
WIEROOK
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.773 o Wierookgraan,
in ‘t vier gedaan,
en rokende uit mijns herten midden,
van aards en grauw
wordt hemels blauw:
gaat, wierookgraan, de Here aanbidden!…
shika sembei
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 ochtendritueel
van de heilige dieren
de vrije herten
nemen de stad in
in het vroegste ochtendlicht
de verlaten stad
voor zichzelf alleen
alle straten van Nara
de vrije herten
ze steken over
bij aangelegde plaatsen
de stad is van hen
snuffelend op zoek
naar zaken van hun gading
al het eetbare
ze worden verwend
boodschappers…