Alle inzendingen over trui OR kind OR dag

je hangt nog in mijn trui met parfum van vandaag vluchtig word je even streel je klinkt van geur de echo reukloos na: houd mij nu vast vasthouden even maar…

zelfs áchter prikkeldraad ben je als toeschouwer niet meer veilig voor de ultieme foto van de Tour zwenken zwalkers in wielen zal een tetanusprik van Hoogerland weer in de trui helpen?…

Krokettenvanger in een gele trui: drie Champions Leaguefinales, geen gevist.…

van het schaarse licht in de kortste dagen die voldoende zonlicht amper kunnen dragen…

Eén dag in de week om bij te tanken en ik zal een leuke moeder zijn, de kinderen aandacht, liefde en gezelligheid schenken, want ze zijn nu nog zo klein. Vrolijk zijn en fit, niet uit het veld te slaan, al staat alles op z`n kop, altijd zin om door te gaan. Zo`n moeder, daar heeft een kind toch recht op.…

De zomer is hier niet om door te komen, Maar goed dat ik een trui heb meegenomen.…

Ze vallen zomaar "boem" op mijn trui. Ik kan de hele dag wel bezig wezen haren van mijn trui te vegen. Soms zakt mijn voorhoofd over mijn ogen, ontneemt op die manier mijn blik. En buig ik mij een keer voorover hangen er wangen in 't gezicht. Ook mijn gebit is aan 't vergelen en al mijn tandvlees trekt terug.…

Ik droomde dat ik van je droomde: we zaten op de bank en praatten wat, je droeg de trui die ik die dag gedragen had, je haar was nat van alle regen.…

Even dacht ik, hij is degene tegen wie ik nu aan zou kunnen schuieren Maar toen zag ik zijn vrouw naast hem bij de weegschaal Toch blijven het dagen dat je je het liefst in zachte truien van fleece in de zon of in wol wilt wikkelen.…

om je intonatie begrijpen hoe ik voor je viel als een dronken klaarover op de kleuren van een zebrapad Ik brandde duizend kaarsen toostte op je mooie kont schold je naam als ziekte in een desolate werveling Je vult mijn bank vertelt over wat je doet en al wat ik kan denken is waarom op die manier Nog maar één ding kan ik doen een trui…

Het truitje van Dionne zit te strak. Hij kan zich daarom niet goed concentreren waarover ze hem graag wil informeren. Zo valt haar boodschap in zijn prullenbak. Ach Maxim doe gewoon je ogen dicht, dan volg je zonder moeite elk bericht.…

Kriebelende wollen trui.. Winderig buiten zijn.. In de witte kou.. Harde waters met glijdende ijzers.. Wintertenen bij het warme vuur..…

Haal alles uit de kast, Ik heb mijn trui goed gestreken, Net genoeg, het valt niet op, Trainingsbroek, mutsje op, Nooit gedacht dat we op elkaar leken, Bijna de hele week familie.…

In de rui van de herfst Wordt het tijd voor een trui En met de winterkerst op komst Een heuse echte Kersttrui Ik heb er meerdere liggen Maar één kan ik niet meer aan Gekrompen in de was Die komt nu goed van pas Voor mijn hond Mika, Met ook een kersttrui…

(En toen het duister werd, is nog het kind dat alles droomt wat hier is opgeschreven doorkrabbelend bij kou en tegenwind die nacht op de bevroren vaart gebleven.)…

We zijn weer op weg naar donkere natte dagen, verplicht een trui en een jas gaan dragen. Maar het heeft ook wel wat, onze jaargetijden, altijd warm weer kan mij ook niet verblijden. Dus we gaan niet treuren... maar genieten van de herfstkleuren. Op weg naar de warmste maand van het jaar, want in december is iedereen wat liever voor elkaar!…

En terwijl ze wegsluipt, mijn hart als opbrengst welhaast onzichtbaar onder haar trui verborgen, sis ik haar zachtjes na: ‘verlaat me niet.’ Het is te laat.…

ik draag de winter warmer nu een dikke trui past beter als mijn handen wat beschut in mouwen steken en mijn hoofd heel zorgeloos verborgen witte wolken weeft de glinstering van mooie dagen vraagt om vuur, aangestoken met een zachte kaars het licht als luwte in een wereld die om liefde geeft verbazend, hoe jouw lach nog mooier klinkt…

is "top" Voor veel renners een crime Maar wel 'n trui met bolletjes erop Mijn bewondering voor deze mannen Is niet in woorden uit te leggen Aan radio en buis gekluisterd doe ik in huis helemaal niets ik adem, eet en drink FIETS !…

Storm loeit door buizen staal Wind waait door bomen kaal Vlagen rukken Aan buitenkant Zuchten likken Aan kaarsenbrand Windkracht zwiept Een regennatte bui Als vochtige adem Door je trui…

hoe de kilte in je botten kruipt en jij in je trui de witte wereld alles doet schuiven alles bedekt een stolp van stilte dempt eerbiedig ieder geluid de vroege sneeuw brengt wat licht in de donkerste nachten…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Voor Geesink, Hoogelander en ten Dam Rust op de Tour dit jaar bepaald geen zegen Want prikkeldraad en asfalt zaten tegen Wat ons de adem keer op keer benam Geen trui of klassement zal dus beklijven Maar wel dat beeld van die geschonden lijven.…

na kou en afscheid nemen was de huid gestroopt en afgedaan niet meer beroerd of aangeraakt koude pijn wordt snel geboren nu, niet veel later in de tijd is zachte warmte teruggekomen van baby-alpaca de trui strelend over naakte borsten…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Zo kreeg zijn roze trui voor ieders oog, De zeven kleuren van de regenboog.…

Daar ligt dat jochie, aangespoeld, Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

vredig maar onwezenlijk hoe ze daar lag en tegelijkertijd toch niet hoe zij later in 't ouderlijk huis een extra trui aantrok haar moeders trui en hoe zij zich toen nestelde als een poes in de witte rieten stoel haar moeders stoel en wat te doen met haar vader die - op de bank naast de kanarie -waar zíj altijd mee sprak omdat…

Want steeds als men het weer over een 'col' had, dacht ik dat zoiets aan een gele trui zat.…

verhaal niet langer eindeloze beloftes die tot een zinloos manuscript worden geweven geboren uit een web van leugens waar spindraden als gesponnen zilver en goud worden geklost tot een bobijntje van levensgaren waarvan ik hopeloos truien brei voor het kille hart Hartendame2…