207 resultaten.
Littekenvrij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 103 Vannacht had ik een hemelse droom,
Alleen vrede zag ik om me heen
Onrust en onvrede verbannen naar
Een vorig leven, geen schaduw
Van hen meer te bekennen hier
Alleen zachte tonen, fijne muziek,
En ook de kleuren toonden zich
In hun allermooiste tooi
Pastel in de aller zachtste tonen;
En tegen het eind van dit hemelse
Gebeuren droomde…
uit vuur en de hel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 490 in donkere holen
smeden kobolden hun dromen
gnomen doen het transport
komen verbeelding tekort
ik blaas vuur
zij wetten ijzers
sommige zijn door de toets
der kritiek ook geen blijvers
vaak roest ook
het edelste staal
en gaan hun ideeën
met de tijd aan de haal
er is een museum
diep onder de grond
waar O2 is verbannen
in…
Elke dag
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 827 Elke dag sterf ik een beetje meer,
verbannen door jouw hart
heb ik geen enkel verweer.
Zoals een treurwilg heb ik
de eerste bladeren verloren,
mijn liefde heb je al
tijdens de zomer ingevroren.
Dag na dag schud ik
de tranen van me af,
het is de herfst die jij me gaf.…
Woede (3)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.113 woede figureert speelt niet meer
de hoofdrol wat blijft is onbegrip
van het veld verwijderd verwezen
naar de tribune eerst in een dip
verlamd door onvermogen dan
vechten tegen de bierkaai uitermate
zinloos verbannen uit de koffiekamer
alleen nog sociaal verkeer op straat
conditie op peil houden op twee
bijvelden tot einde contract de diepte…
De jas
gedicht
3.0 met 80 stemmen 25.889 Nu hangt hij
aan de kapstok, binnenkort wordt hij
verbannen naar het hok.
En eerst is er een avond waarop ik aarzel
naar buiten te gaan. Buiten is het koud
In gedachten trek ik voor het eerst
die oude jas aan. Ik ben alleen op straat.
Wie had dat durven hopen.…
En toch....
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 675 Het water welt dichtbij en ver van hier,
het wil de bitterheid opnieuw verbannen.
De twijg vol botten rijkt omhoog,
zij geeft zich eindeloos gewonnen
al is het licht niet warm en droog
maar droevig klam, vers uit de bronnen.
Was dat een zwaluw die daar vloog?
Dan hang ik weer mijn ziel te zonnen...…
Incognito
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 685 aan je denken
Iets wat ik al tijden lang niet doe
Wat aandacht aan je schenken
Al doet het er niet toe
Het was iets kleins, iets positiefs
In zekere zin zelfs mooi
Iets snoepigs, fijn, iets zachts, iets liefs
Van een onberispelijk allooi
Een moment dat ik weer even dacht
Ook dat was jij die tijd
Dit had ik echt nooit meer verwacht
Het was verbannen…
Als de schaduw bemint
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 bestraalt
lijkt de ziel niet te gewennen
aan wat in wezen
toekomst bepaalt
taal zonder spraak
kerft bleke wangen
drijft los van enig baken
duidt vooral op
dood verlangen
als van nature
aan de einder geknaagd
doven ademende vuren,
de wereld wordt belaagd
als verdriet
de aarde tint,
en de weg naar buiten
bevlekt is verbannen…
steniging
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 820 zwartgevlekte tralies
verbannen me naar
niemandsland,waar
bloed gutst over ruwe
treden van mijn wanhoop
met geplette handen
en brekend bot
daal ik af,
stap voor stap
kruip onder de steen
waar ontvelde vingers
stuiptrekkend
aan de waarheid sleuren
neergeworpen in
schreeuwende inktvlekken
worden stenen aangesleept
onder en boven…
Ze heet... Verwarring
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 802 een harp bespeelt
Ademloos wacht ik op je woorden
Ik voel Verwarring
Je laat me je wereld zien
Mijn adem paradijselijk ontnomen
Rust verdrongen door verlangen
En toch… ik voel Verwarring
Je ontvouwt een warm mysterie
Slechts een van velen
Een voorbode van geestelijk genot
Mijn god… ik voel Verwarring
Vrije wil was mijn zonde
Verbannen…
In geen spiegel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.064 Wat ik maakte heb ik verbrand,
wie ik ben heb ik verbannen:
Gij zijt mij zo ver gebleven als ik U.
De dag dat in geen spiegel
dit gezicht nog zichtbaar
zal zijn, is het een droeve dag?…
Geen woord
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.338 weken
een biertje in je hand
Stiekem heb ik naar je gekeken
bijna voelbaar was de afstand
Ik durfde niets tegen je te zeggen
en jij praatte met iedereen
Zo graag zou ik 't uit willen leggen
maar jij negeert me alleen
Een traan glijdt langs m'n wang
snel vlucht ik naar de wc
Dit gevoel maakt me bang
wat moet ik hier in godsnaam mee
Verbannen…
monsterlijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 143 over jou of mij
of wat we vinden in ‘t totaal
de wereld draait door en
het verhaal
beschrijft twee kanten
alle kranten staan nu vol
van dit vertrek
en van een man wiens nek
zich wit wast
in de haren van een valse god
‘tot dan’ zeg ik, ‘tot ooit’
want nooit zal ik
een Marokkaan
de waan verwijten van
schijnheiligheid die –toch verbannen…
Spartelend dier?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 De schaamteloosheid
van onrecht en onmacht,
verminking in de willekeur
van plaats en tijd, verbannen
door een ruis geplukt uit het heelal
het bestaan verveelt zich in mij
onwillige weerwil van de zondenval
een mensbeeld waarover ik struikel,
herhaald in de scheidslijn van de horizon,
wordt schrikdraad van het verleden
versnipperd…
De Zesde Mei
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 72 geschreven
De beelden zie ik zo weer voor me
Een politicus die op het Mediapark in Hilversum
Lag te vechten voor zijn leven
De dag van de zesde mei
Van het jaar tweeduizend twee
Draag ik als een zwarte dag met me mee
Dat Pim Fortuyn werd vermoord
Daarvoor heb ik echt geen woorden
Zo'n dag als de zesde mei mag nooit
In de geschiedenis verbannen…
Diep van binnen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.210 Ik wil mijn ogen ervoor sluiten
en verbannen uit m'n hoofd.
hopend dat het niet meer pijn doet
maar dat het kwade is gedoofd.
Zodat ik rustig weer kan slapen,
en m'n hoofd op het kussen leggen
ogen en mond kan sluiten
en niks meer hoeven te zeggen.…
Herfstbranden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 483 In het vrome spoor van de vaderen
gloeit de as van de oude religie
nog rood na van het aardse hellevuur
dat de hemel de seizoenen bevocht,
maar smeulend in miljoenen stervensuur
Gods jaargetijden niet verbannen mocht.
Toch kruipen de dagen dicht op elkaar
en doven in het ghetto van de tijd.…
Langzaam sluitend voor de zon
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 606 dicht
Langzaam droom ik toekomst
Over dingen die ik mis
Ik vind het nog het stomst
Dat die gedachte er niet is
Langzaam zie ik verleden
Zwevend door de lucht
Concentrerend op het heden
Sluit ik af met een zucht
Langzaam komen alle dingen
De dingen voorbij met pijn
Ik zou wel willen zingen
Er voor je willen zijn
Ik heb het echter verbannen…
Zwanenleed
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 224 mensen die dat mooie verheven dier durven
mishandelen, zichzelf verlagen tot beulen,
zwanendrifters,
een uit de hand gelopen hobby van sadisten,
sukkels die niet van dieren houden,
wat doen zulke mensen hier op onze aarde,
en waarom laten wij
dat gajes hier hun gang gaan,
waarom worden ze niet opgepakt
en uit ons universum verbannen…
Ontheemd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 209 Onaangepast
Er is geen plek
Je bent een last
Ga terug
Naar je eigen vaderland
Dit land geeft je geen hand
Dit land denkt aan zijn eigen toekomst
Aan de vooruitgang
Maar in de vooruitgang
staan veel mensen aan kant
Het midden
Is een bal vol tegenstrijdigheden
Want als de sporen van ons verleden
Langzaam verdwijnen
Treedt de oorlog
In via de verbannen…
Bonaparte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 199 ,
die jonge wildebras van Corsica,
vrouwversierder en spaghettivreter,
ja eigenlijk een halve Italiaan
Of heette hij nou Nappie, die lowietje,
die gemankeerde Don Juan met pens
was zonder vrouw maar eigenlijk half mens
maar trok als keizer nieuwe kleren aan
Op Elba weer een eilandminnares
en later, na z'n laatste loo bij Water
verbannen…
Innigste wens
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 400 Leid mij naar jouw tuin van welzaligheid,
Doch verbannen zullen wij er wederkeren in gelukkiger tijd.
Eva, breng mij vast in de mooiste tuin die in deze verbanning bestaat,
de tuin waar telkens onze liefde ontstaat.
Breng ons terug in het Fortuin,
In uwer liefde schone voortuin.…
Ontnuchtering
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 880 Ontnuchterende antwoorden
verbannen alle twijfels en
zuiv’re lucht vervuld van rijke zuurstof
geven klaarheid die ik node mis.
Koesterend in onwetendheid
troost ik mij met zinloos denken
maar zoals zoveel in deze wereld
niet alles is zoals het lijkt.…
Remedia Amores
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 657 Raad mogen verordeningen geven
maar uw remedia staat hulpeloos
Sedert het beschrevene mij verkoos
word ik in afzondering verdreven
Zelfs zonlicht heeft verlaten dit gelaat
verloren heeft elke uitweg mijn pijn
Zoekend naar wat zand in deze woestijn
betreur ik alleen mijn verbannen staat
Verhoor mijn woordenloze gebeden
haar bijzijn doet…
Miskend
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 300 Zuidwolder vreugdevuur
Verbannen uit het veld
Hoe heten wij
Of denkt u dat wij heten?
Bent u dan echt vergeten
Hoe het is om jong te zijn?
---------------------------------------------------------
Geschreven naar aanleiding van het verbod van het vreugdevuur van de jongeren van Zuidwolde. De gemeente Bedum kreeg het nastaren.…
Casa del poeta tragico
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.228 Er zijn slechts dieptes in dit gruis,
fragmenten van verbannen muren,
contouren van een kaartenhuis:
de dood is zichtbaar in kwetsuren.
Je bent er tóch. Bij het forum op de trap,
dicht aan een kratertrap waar zwavel suist
of in de wanden waar een weemoed huist.
Er is een nacht, een landschap
waar geschiedenis werd ongelegen.…
de eenvoud in onze jeugd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 51 ik droeg een kledingstuk waarvan de naam is vergaan
het was de borstrok, ook voor mannen,
een gebreid onderhemd om de kou te weerstaan
soms hangen er een paar in een museum
immers ons opgewarmde weer heeft ze verbannen…
Er was eens.........
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 691 planeten
bezaten een kennis
waar wij niets meer van weten
zij dienden hun koning
met vleugelen van vuur
niet gebonden
aan tijd of duur
een opstand
brak uit
in het vrederijk
de onderkoning greep naar de macht
in het koninkrijk
de oorlog
een machtige strijd der titanen
het begin
van duisterheid
en vele tranen
de opstandelingen verbannen…
Sinterklaassonnet
gedicht
2.0 met 295 stemmen 52.019 Mijn mantel, staf en mijter zou ik geven;
mijn heiligheid, mijn hele kapitaal,
mijn ziel en zaligheid, mijn pietermannen,
als dat de koude wreedheid kon verbannen
om plaats te maken voor mijn ideaal:
in vrede leven en te laten leven..…
't is de wind die ieverans klinkt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 317 mijn polderland waar
duinen wassen, patatten
bloeien en bieten rijpen
dorpen verbannen
stilte met vlas vrijt
zonder buiging
later gekwetst, geslagen
in vezels wordt gevlochten
ik speel mijn handen vrij
proef jouw hand
in dit zoute land
waar wind verhuist
tussen de dijken,
klokken luiden over riet
het is dit schone land
dit vlakke…