Netgedichten

netgedicht (nr. 51.352):

monsterlijk

vooruit gezet
veredeld tot een grotere
beslissing dan geloof
je denken laat
het gaat niet over jou of mij
of wat we vinden in ‘t totaal

de wereld draait door en
het verhaal
beschrijft twee kanten

alle kranten staan nu vol
van dit vertrek
en van een man wiens nek
zich wit wast

in de haren van een valse god
‘tot dan’ zeg ik, ‘tot ooit’
want nooit zal ik
een Marokkaan

de waan verwijten van
schijnheiligheid die –toch verbannen-
op den duur zijn lokken baadt

in goedgekozen zuur