Alle inzendingen over verdronken OR grijpen OR omstrengeling

Vlammen dansen in jouw ogen verlichten donker bruine diepten waarin ik een lome tederheid ontwaar Ik stap in jou tongen omstrengelen elkaar tedere warmte omarmt vingers strelen jouw gedachten lippen spreken zonder woorden een onvertaalbaar verhaal Jij vlindert in mijn buik Jij tintelt in mijn lippen Jij slentert in mijn hoofd Jij woont in…

vlammen dansen in jouw ogen verlichten donker bruine diepten waarin ik een lome tederheid ontwaar ik stap in jou tongen omstrengelen elkaar tedere warmte omarmt vingers strelen jouw gedachten lippen spreken zonder woorden een onvertaalbaar verhaal jij vlindert in mijn buik jij tintelt in mijn lippen jij slentert in mijn hoofd jij woont…

verloop snijdt telkens het mes in verbintenissen die ooit de naam liefde beschreef omstrengeling verzwakt in verlatenheid tranen doordrenken is het misschien de mammon die bederf zaait zodat armoe kan binden?…

Jij vliegt hoog Al klimmend grijp ik naar de stukjes lucht Jij vliegt hoog Ik grijp het ritme van het klimmen Jij vliegt hoog Ver uit mijn zicht Ik grijp naar stukjes wijsheid Boven de lucht is er een andere wereld Spreid een deken voor ons Wanneer je die bereikt En rust uit Ik zal doorgaan met klimmen Tot ook ik daar zal zijn En ik…

Van een omroep die zich afficheert als Max Verwacht je alle inhoud uit de kan Grijp ieder genre wat je grijpen kan En toon het aan je fans van nu en straks Maak kringen in de somberzwarte plas Een gouden glimlach op het kijkbuisglas…

grenzen vervagen groeiend onbehagen uiterlijk stoer en sterk sleept hij zich naar het werk verdronken in zijn verdriet hij voelt het niet herinneringen verdwijnen verlies van de zijnen zoekend in zijn hart raakt hij steeds meer verward verdronken in zijn verdriet waarom o waarom zag ik het niet?…

waarom grijp ik de fles steeds weer? waarom is het steeds weer raak waarom voel ik steeds weer pijn ik wil zo graag bij je zijn ik wil zo graag van de drank afblijven waarom grijp ik de fles steeds weer?…

Ooit zei Colijn: “Gaat u maar rustig slapen”. Dat de geschiedenis zich weer herhaalt Blijkt nu de DNB zo heeft gefaald, De SNS-bank lag op apegapen. Een waakhond die in slaap valt bij het waken Is bezig als een mafkees te verzaken.…

Gedachten spelen met verlangen dat nachten steeds eender in omgang zijn ritme vol van hartstocht en gevonden kussen omstrengelend tot zinderende ochtend van nieuwe dag waarin hoop weer blijft voor komende nachten en dagen.…

gedachten Kunnen wij nog wel van elkaar houden Kunnen wij ons gevoel nog wel verzachten Is er nog wel wat van ons over Of worden wij voor elkaar steeds dover Ik heb je nodig schat Is de gedachte die je verwacht Wat als ik ineens weer van je houd Wanneer is het weer vertrouwd Kom pak me vast en hou van me Ik weet dit kan je Ik zal je omstrengelen…

in haar mondhoek streelde haar tong een vlekje chocolade wat haar zucht naar puur verraadde en ik in haar verdronk…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

we wisten veel...behalve dit: grijp mijn hart en ik blijf je altijd trouw, grijp mijn hand en de ring zegt, 'kijk naar mijn vrouw'... Marcel, 29-01-2008…

los van mijn gevoel grijp ik, tot ik breuken heel alles bij elkaar…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Je hebt me verdronken in je duistere wateren Nu ben ik nog slechts een wrak huilend op de bodem van je kille hart…

Dichten is een vorm diep achter de dingen zien: niet voor het grijpen.…

In het verdronken land tussen de rivieren verloor ik al wat rede had in de eerste hand. Laat ik wegstromen met de rivieren, dat wat niet tegen het gat in mijn tweede hand was bestand. Ik voel mij geborgen in het diepste van het verdronken land. Vergeten lijkt te zijn verdronken; weggestroomd met het water naar een ver onbekend land.…

het strand op de zee het verdronken land verhorend…

De regen die mij, in augustus van het jaar dat ik jou zag, verregende Maar terstonds ook mij verdronk, zomert nog door tot eind december…

jouw gezichtloosheid, gesponnen door illusies in een spiegel beland, in mijn onschuld verdronken, brand je schreeuw Mijn doodangst…

Zwanger van emotie Genavelstrengd Door rede Dronken Verdronken ziel Dwaalt Door de diepste dalen Van het lichaam…

wanneer heb ik bedacht dat mensen het goede met me voor hebben ik verloor verdronk en lag in coma er bestaat geen vertrouwen bij jou…

je hebt me In je ogen verdronken Zo blauw zo diep zo diep Toch voel ik me opgetogen Want een liefdevoller Verzonken zijn Bestaat er niet…

En verlegde tijd zich ondergronds achter oeverende uiterwaarden als een wak in lage Maas -men noemt het verdronken dit beeld dat eilandde als dak- het water brak en sleep keerde de stenen terwijl algen verweerden, zwart als pek op deze plek, die ik droomde, slechts vermoedde, op het schijnpad de verbeelding van een vesting zo…

Tussen wal en schip en met het komen van de herfstvloed, in havenzicht verdronken.…

ik voelde je, oprecht verdronken in ogen en slaapwaaierende lokken ik overspoelde jouw huid in daverend geluid kleef aan, zwaan en dons mij zachtjes naar de dood…

Langzaam verstrijken de rimpels in 't water En langzaam verschijnen ze op mijn gezicht; Drie jaar geleden is vader verdronken, Slaap zacht, Majorca, want morgen is 't licht.…

de zee had het jongetje aan het strand gegeven het moest zichtbaar worden voor ieders oog 'n dood kind spreekt meer dan ellenlang vertoog de fotografe gaf het plaatje voor immer leven hun rubberbootje had het in de storm begeven onstuimige golven beukten het meters hoog de mensenhandelaar die de ouders bedroog en machteloos hun strijd moesten…

Samen met duizenden ijsberen en pinguïns begon ik aan een heerlijke schaatstocht, maar het schaatsparcour bleek maar beperkt en tenslotte zijn we met zijn allen na wat overwippen van schots naar schots voorgoed verdronken in een gesmolten ijszee.…