Alle inzendingen over viooltjes OR lief OR purper

En al deze vrouwen, hun lachen, de witte villa in een avondtuin van wandelen langs purperen struiken en bomen. En al deze vrouwen drinken zware wijn en gloeien op het voorhoofd van de jongen zo vragend.…

Purper licht fragmenteert in kleine delen parelmoer In een zone van getij pluk ik vruchten van de zee. Naakte mossels liggen gapend op het strand onwetend van het dampen nog.…

Er schuilt een gedicht in mij als een trage kanker een koekoeksei dat zich laven wil aan het merg van de vredige avonden Zo weeg ik de dagen in mijn handen en dicht van mijn schamel bestaan, van haar hals die vaag geurde naar viooltjes in haar huis onder de magere maan..…

Ik drijf op golven van purper, zilver en goud ik kijk naar de horizon en droom het leven dag na dag en als ik naar jou kijk zie ik sterren twinkelen in de gedachten van jouw hart…

winterviooltjes staan al in de herfst te bloeien in uitbundige kleuren sieren ze onze wintertuin bij wind en regen gaan ze zelfs nog bijgroeien winterviooltjes staan al in de herfst te bloeien zelfs bij vorst en sneeuw gaan ze niet uitbloeien wijl struiken en heesters verloren hun zomerkruin staan winterviooltjes al in de herfst te bloeien…

ik heb u lief... Zo waar die kammen Te morgen weer in purper zullen vlammen, Wordt gij bemind. Gij zijt zo godlijk-schoon!... Zij deed als een, die iets op 't hart voelt branden - Toen sloot zij mij de lippen met de handen, En... bloosde de avondzon heur bleke koon?…

De lucht is blauw, en groen het dal; Viooltjes bloeien overal En lelietjes van dalen; 't Is alles geur En fleur en kleur, En glans en gloed en stralen. Wees blijde nu, gij treurend hart! Al heeft de Lente lang gemard, Ze is dubbel schoon verschenen: Geef God, de Heer, Nu dank en eer; Uw Winter óok vlood henen!…

Er was rouwe op het huis, Er was rouwe in de kluis, Toen de Heer ons gebed had verworpen; Want zo lang als hij leed, Ging een biddende kreet Als een offerand op uit de dorpen. Toen de doodsmare kwam, Zie, mijn wangen zijn stram, Maar ik schreide als het kind van mijn kindren! In der schamelen nood…

Dan maar niet lief!…

Ik penseel af en toe wat kleine werkjes naar je hart Ik ben vanmorgen nog met een nieuw palet begonnen Ik beeldde je een goud met purperen start De regenboog heb ik helemaal zelf verzonnen Ik ondertekende met: je Vriend, met een Hoofdletter, van Hart.…

Jij kleurt mijn leven paars, blauw, purper, rood het is mij om het even jij kleurt mij tot mijn dood. Jij geurt mijn leven zwoel zoet, fluweel fris zonder jou een zwaar gemis.…

De lichten gedoofd Knoop in mijn maag Hamers in mijn hoofd Tulpen blijven groeien Viooltjes, wit en violet Wangen die rood gloeien Vandaag zijn wij beland In een zeer slechte film Zakkend door het zand Hoe het einde zal zijn Zal niemand weten Hevige intense pijn Wij plukken de dag En leven in het nu Dat het maar Voor altijd duren…

Zoals ik zeer lang geleden bij het maaien de bosjes madeliefjes spaarde op dwingende vraag van mijn jongste zoon, zo rij ik nu nog altijd om de enkele viooltjes heen -wit, blauw, paars- die ooit verdwaald, van tussen het liggend hertshooi en het klein vogelpootje, spontaan aan het bloeien zijn gegaan.…

Een zee van golvend purper, in verbazen En ademloos verstijfd - als waar zij dood - Bij 't zien van 't eindloos vlammend avondrood... Zo schijnt de heide, waar, wie honig lazen Met de avondlast langs bloem en purper razen Om niet te keren voor de nacht ontvlood.…

De nacht zingt haar gedachten in purperen gloed baart zachte gele stralen van de volle maan streelt met kille bries over zilveren huid en laat duizenden jaren verstrijken in tijd voorbij eeuwigheid…

Kattestaarten in een sloot van een purper waarbij zelfs een distel bloost bramen blinkend zwart frambozen die bekoren hondsroos van een schuchter rood een landweg op een heuvel een helling vol van peren een uitzicht kerketorens ver…

Vandaag is alles zo anders, omdat je heen bent gegaan. De woorden zijn stil in mij, ik ben vol van verdriet. Het leven is nu totaal anders, al besef ik dat nog niet. Rust zacht lieverd, voor altijd ben je in mijn hart.…

Dood wat wacht er na jou of wens jij nog geen onontkoombare vragen nu ik ben aangedaan loslaten waar ik van hou en af moet staan wat wacht er na jou was dit het einde of is zij overgegaan in een tijdloos bestaan toen ze wegkwijnde hoe zit dat nou wat wacht er na jou is het kinderlijke hoop van mij dat zij nu bij God…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Avond En april De geur van viooltjes En vroege seringen En hoe jij kwam Van ver, vanuit een ver verleden Zo dichtbij, zo dicht bij mij Geef ons de avond, de uren Geef me jouw verhaal voor het mijne Onze lippen hebben te lang gezwegen Mijn grijze ogen Ik heb ze nog helemaal Als in jouw herinnering Dat zei je later Bij een laatste glas wijn…

mijn viooltjes speelden vandaag hun bevroren muziek uit de eerste sneeuwwitte partituur van het jaar in een kleurig afstemmen moesten zij wel wennen aan hun nieuwe plaats op het seizoenpalet juist in de herfst waren het groentjes pas in de kou onder het vorstig winterblauw mochten zij kleur bekennen na stormachtige buien van…

Ja, de bloementuin van mijn moeder machtig mooi en magnifiek al die kleuren, 't was een plaatje memorabel en uniek viooltjes en een vlijtig liesje lelies van dalen kreeg ik mee voor in een heel klein vaasje u deelde uit en was te vree rododendron en rozen zo schoon en heel subliem en vandaag op mijn geboortedag die herinnering intiem…

De hardheid van purperen wolken en golven zal me overspoelen en ik zal rouwen om dit desolate oord.…

Het regent tranen, Het spoelt verdriet, Het verdampt somber, Want jij bent er niet. Het stormt onbegrip, Het waait eenzaamheid, Het blaast droevig, Omdat ik aan ‘jou missen’ lijd. Wolken varen donker, Wolken varen licht, Wolken varen niet, Want de zon is jouw gezicht.…

Heb nog zoveel van je te leren op mijn bek gaan doe ik elke dag door je onbewust te kleineren vernietigend door mijn honend gelach je heb me zoveel te geven iets wat ik jaren geleden heb begraven jij die me weer laat leven mijn gevoel begint weer te dagen jij laat me voelen wat liefhebben is aan jou geef ik mijn ziel bloot zonder jou leven…

ik mij opeens weer vief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik oud en krom zal wezen en zelfs niet meer een boek kan lezen dan is het als een liefdesbrief als iemand zegt: ik heb je lief wanneer ik kinderlijk tevreden niet verder kijk dan slechts het heden dan weet ik mij niet meer naïef als iemand zegt: ik heb je lief…

Mijn lief is verliefd Zegt straks haar woordjes voor die ander En ik kan vergeving schenken Want dat vindt ze fijn Ik hou van haar maar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd ’t Was misschien niet te voorkomen Of dom te denken dat wij altijd Maar ’t doet zoveel pijn Die hij en haar daar Mijn lief is verliefd Mijn lief is verliefd…

altijd later, alleen de twijfel is van als en twijfels zingen altijd vals ze zit en schrijft en leest wat staat er: “Als ik me verlaat op jou Of nu ik sterk ben, jou verlaat Als ik nu vertrek met jou Of nu ik ga, jou achterlaat Nu ik kies voor zonder jou Of jou bovenal verkies Als ik als verlies schrijf ‘jou’ Of nu ik jou, mijn lief…

Lief Ik zie rechts in mijn venstertje, een ventje,leuk en klein. Hij maakte veel geluidjes, wie zou dat manneke zijn? Het was een heel klein wonder, wat ik niet had verwacht, ik vond het heel bijzonder, want het praat en lacht.…

Ik heb van je gedroomd Rustig en lief, onder lakens die jou overdekken droom ook jij misschien. Woorden zijn niet nodig een droom die je overstelpt en mijn gedicht ben jij.…