245 resultaten.
nachtschade
netgedicht
4.0 met 84 stemmen 1.206 De schemering schuift de dag opzij
Duisternis druipt langs het vensterdak
Kaarsen flikkeren de nacht tegemoet
Visioenen fladderen door mijn hoofd
Dromen openbaren zich weer niet
De klok tikt donker
urenlange slapeloosheid tot
De ochtendzon struikelt over haar stralen
De dageraad dringt zich op
De donkerte voorbij
Een dag lang wacht de schemer…
Klatergoud
hartenkreet
4.0 met 58 stemmen 1.498 Als een schaduw volg je mij
Ik voel je dicht tegen me aan
Draag je mee en houd je vast
Ik kan je maar niet laten gaan
Als een visioen vol verlangen
Zweef jij zomaar om mij heen
Verstrikt geraakt in mijn hart
Licht van liefde zwaar als steen
Als in een waas ruik ik je geur
Heerlijk zoet en zo vertrouwd
Zo dicht bij mij en toch alleen
Verloren…
Web
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 167 De spin zit in het hoofd,
verleidt het gekastijde brein,
verdoofd in een wonderlijke woestijn,
getransformeerd tot schorpioen,
z’n angel doopt in potten vol venijn,
van bloeiende oase tot verdorde jasmijn,
er was te veel beloofd, een web van
gesponnen ijzergaren in het groene ooft,
vangnet voor een stekend visioen,
lief te hebben zonder…
Schemerdagen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 309 visioen van eeuwigheid
laat mij jouw adem voelen
van jouw gedachten zwanger zijn
tover het licht in haar ogen
waar de muggen dansen
en de tijd lijkt stil te staan
dat onze aarde doet kleuren
met weemoed en treurnis
in haar amandel ogen van marsepijn
en de schemerdagen breken
voordat de goudplevieren
verdwenen zijn.…
Uit Prospectus
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 268 Gandhi gaf zijn leren sandalen
aan een soldaat om op te lopen
zijn bril aan een Indisch officier
door voor hergebruik als vizier
Je zou denken niet te betalen
toch worden ze met zijn bord
kom en zakklok nu in New York
weerloos van waarde geveild
Er viel ooit een visioen mee open
al is nog niet op DNA gepeild
Zie:
www.nos.nl/nosjournaal…
Emotionele dromen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 85 Het mystieke liefdeslandschap
verstilt zich in zacht ruizen
van dromen achter de horizon
uitgestorven dieren komen tot leven
in emotionele visioenen over de toekomst
Verre landschappen in de verbeelding
laten een spannende wereld zien
je proeft teder zachte genegenheid
bij vreemden die op vrienden lijken
jong en oud, verleden en…
Vakantie
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 2.494 De biologische klok geeft het aan
tijd voor een welverdiende rust
de koffers die gereed staan
de familie reeds gedag gekust
Mijn dromen nu realiseren
visioenen van zon, zee en strand
en gewoon heerlijk epibreren
in luilekkerland
Alle gedichten nog eenmaal bekeken
voor u beste lezer wellicht ietsje sneu
dus tot over een drietal weken…
DOLENDE TERUGBLIK
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 244 in een dolende terugblik
zie ik rook op het water
in een diep paars visioen
voel ik sympathie voor de duivel
door dat opzwepende ritme
word ik weer eens geil
van mariska veres
en die zwarte magische vrouw
op de hoes van santana
en reis ik met cocaine in my brain
per roltrap naar de hemel
waar moeder maria mij welkom heet
met wijze…
Zolder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 130 bolle koffers vol vergeelde prenten
groeten van de costa, lekker eten, veel zon
een buizenradio, lange golf, hilversum, stavanger
mijn geheugen is nog zielsbekwaam
het gefilterde licht is de buitenwereld
door het bescheten kantelraam
hoezeer ik ook mijn kasten heb doorzocht
er blijven altijd verre palmenstranden
eucalyptusbossen en visioenen…
sterven bij daglicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.295 ik heb mijn hand gereikt
al zo vele malen
in momenten van zijn
telkens ontmoet ik weer
bij het sterven van de dag
de dood van jouw jeugd
jouw vingers zullen
mij nooit kunnen raken
ze zijn reeds geknakt
niet meer te helen
je ziel verduisterd
door zwarte visioenen
voelt mij niet meer aan
alles wat ik wil delen
vergaat als bij voorbaat…
De spiegelzaal
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.119 O, prins, verwacht me weer
in deze spiegelzaal
van duizend dromen
een onvervuld
en onvergetelijk visioen
het steeds weer herhalen
in de spiegels van uw rijk.
---------------------------------------
Uit: Wachten...Waarom niet? 2006…
Dromenspel
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 789 Ik meen je te ontwaren
op de weg van emerald
Jij die ik mij eeuwig
zoet herinnerde
Verborgen
in de stille koralen
van mijn dromenspel
Ik verdwaal zonder spijt
in je zilveren labyrint,
in de kristallen
van je tijdloos licht
Wever van visioenen,
met je
dwaalspinsels van amarant,
je ijle bloemenzeeën,
smachtend naar de koelte
van levend…
Waterkrachten
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 994 Bezweken aan omfloerste stemmen
graven wij sloten in gedachten
bevreesd voor voetangels en klemmen
op wallenkant van waterkrachten
verleid door half geloken ogen
in visioen van ijzervlechters
verglijden wij langs erebogen
in maalstromen van trage trechters
bevrijd van valse spiegelbeelden
aan hete hangmatten verklonken
zijn wij, armlastige…
Toegeeflijkheid
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 55 in de door
kaarsenwalm
berookte crypte
hingen lichte
papiertjes tussen
eeuwenoude stenen
met nog niet
uitgesproken vragen
wensen en gebeden
door de tocht
flakkerden
vlammen hun
toegeeflijkheid
langzaam droop
het vet waarin
oude zielen
verstillend
leken te huizen
heb de drukte
niet gezien in
mijn visioenen
waarbij ik de heer…
De eerste zoen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.540 Twee werelden die elkaar ontmoeten
samensmeltend in een eerste gesprek
ogen die elkaar lieflijk begroeten
voor liefde is geen plaatsgebrek
Prachtige woorden komen samen
in zinnen die elkaar spontaan strelen
weg is de angst om je te schamen
heerlijke oplettende lichaamsdelen
Stemmen die praten over verlangen
weerkaatsen een warm visioen…
wat ik je wens
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.347 ik zou je willen geven
het kleine van
het bestaan
het echte beleven
zonder visioenen
van de onbereikbare
doodse maan
ik zou je willen geven
het grootse van
het bestaan
omvangrijk in
bloemen gehuld
maar ook
het azuurblauwe
zilte water van de oceaan
of de dauwige weidevelden
door dieren begraasd
en alles met
onvoorwaardelijke…
De liefste kus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 strelende vingers
Voelbare haren van zacht fluweel
De rijkdom van het liefdesleven
Het geeft elkaar zoveel
Spelende handen
Gedachten stranden
Vertederend liefdesgebaar
Vier ogen keken naar elkaar
Dierbare momenten
Diepgaande gevoelens
Aandacht voor intimiteit
Elkaars lach werd na een liefdeszucht bevrijdt
Hemelse sferen
Bewierookte visioenen…
Mer du Sud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 40 In zijn snelsonnet van hedenochtend heeft Wim Meyles ons het visioen gepresenteerd van een metamorfose: het IJsselmeer als nieuwe Zuiderzee
________________________________
Je zou het haast gaan denken, beste Wim
Had Rome's club destijds
kunnen vermoeden
Van Nijmegen aan zee (wat God verhoede!)…
TOERISME
gedicht
3.0 met 33 stemmen 13.395 In een bus vol naasten bezochten we
en werden bezocht door nachtmerries,
visioenen van heiligen en engelen
zongen ons doof en we ontwaakten
in hotel Harmonie.
Twee spiegels, tegenover elkaar geplaatst
boden ons een oneindig perspectief.
En toch, dacht ik, er moet méér zijn.…
iets over niets en iets
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 434 een woord vermoord
een zin vergaat
het verhaal staakt
er is geen regel
die overleeft
deze leegte is gemaakt
voor dromen, visioenen
hoe je het beleeft
en de illusie doorzeeft
een hoofdstuk zonder hoofd
onzichtbare punten
mijn pennenvuur uitgedoofd
de gevulde leegte
vol van niets
ruim van ruimte
vol van gedachten
over iets…
vraag dan
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 503 alleen vandaag
ben ik het kind met ogen, niet
vervloekt
alleen vandaag behoor ik tot de toekomst
en de waanzinnige visioenen die als lichtramen
uit de wind vallen
vraag over morgen
vraag over dromen van duizend keren onschuld
vraag of ik jou wil aanraken voorbij de golven, de meeuwen
de waarheid en de spartelende vuurtoren vol introvert…
Het gif van deze zomer
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 288 Deze zomer zal niet paraderen in een
dodenmars waar ’t verdwijnen
zich classificeert als nummer één
terwijl de hemel tergend traag
de zon doet rijpen
brengt mijn groet de warmte
die zich schorpioent tegen het grijs
van de komende herfst, het lijkt een
visioen die het gif laat vloeien
en het sterven overtreft
met leven dat nog ongeschonden…
Slot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 251 zij wilde blijven slapen
ik kreeg een visioen
van vrouwelijke schoonheid
op omgewoeld katoen.
maar zij las de begeerte
in mijn groot- doch zondig hart
en sloeg de droom in duigen met:
‘wij slapen wèl apart.’
de wedstrijd was verloren
de zege mij ontgaan
hoe maakt’ ik onvernederd
deez’ afgang ongedaan?…
Langs ongebaande wegen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 met betonnen
Bed en zwaar
Rubberen matras,
Wc-pot waar ik
Niets aan vernielen kan,
Zelfs mezelf niet -
Nog nooit heb ik
Me zo geïsoleerd
Gevoeld, mens in
Een betonnen kooi
Opgejaagd door
Zijn eigen wanen -
Ik moet iets bedenken
Om deze hel te overleven,
En in mijn gepijnigde
Hersenen ontstaat opeens
Een prachtig visioen…
Haar elasticiteit
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 142 Ware liefde als een visioen
in eeuwigheid verbonden roept
als een echo door mijn oorschelp
dat de verbintenis doet vangen.
Verlegen rood pompt mijn hart
door een temperament lichaam
die ik niet meer kan omarmen
maar psychosociaal heeft bevangen.…
Zonlicht op Mossel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Als het licht speelt tussen de bomen
En jij gedachten weg laat dromen
Visioenen door natuur gegeven
Beland in een wereld van beleven
Als natuur speelt als harpmuziek
Vogels zingen in een vrolijke ritmiek
Het voelt spontaan en heel sereen
En zonnestralen alle kanten op verdween
Je hebt er gemoedsrust uit meegenomen
In het plaatje blijven…
zomervrouwen in het bos
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 903 verontrustende vorm van
bewustzijnsverruimende
hersenschimmen
op een koele plek
in het zwoele bos
wat zij doen met
hun vrijelijk toebedeelde
rondingen gestifte lippen
lila nagels onbebrild niet
waarneembare strings
is een groot raadsel
voor d’argeloze dwaalgast
die zich haast-je-rep-je
uitkleedt al zijn organen
te water laat om zijn visioen…
Kompas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.042 In de woestijn
knaagt een kale rat
aan dorrend vlees, dribbelt
door een vaag visioen.
Er dreigt een storm
en het donker verzandt
in ademnood,
verliest haar grip.
Een eenzame gier aast
blind op niets, geen zicht
geen speling van het licht
en wie is daar
zo verdwalend in de nacht
een ik een jij misschien?…
God's creatie, en de mens
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 115 De knop van de liefde
die pas bloeit wanneer harmonie groeit
en het onkruid, verstikt door ellende,
doodbloedt
in de ruïne van het leven
door het verleden getekend,
gezegend in de bron van al het leven
omringd door de bloei van liefde
in God's handen, gemaakt
tot een paradijs, in alle landen
Een gedachte, tot mij gekomen
een visioen…
Dagdromen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 259 Een bed van rozenbladeren zo zacht als jouw warmste zoen
daar ervaar ik mijn mooiste nachten in een oneindig visioen.
De dageraad scheidt mijn beeld met een druppel dauw
maar de kleuren omlijsten de beweging van onze opbouw.…