Netgedichten

netgedicht (nr. 42.550):

Slot

zij wilde blijven slapen
ik kreeg een visioen
van vrouwelijke schoonheid
op omgewoeld katoen.

maar zij las de begeerte
in mijn groot- doch zondig hart
en sloeg de droom in duigen met:
‘wij slapen wèl apart.’

de wedstrijd was verloren
de zege mij ontgaan
hoe maakt’ ik onvernederd
deez’ afgang ongedaan?

ik zei: ‘hier blijven slapen
lijkt mij geen goed idee
jouw fiets kan niet op slot
straks nemen ze hem mee.’