Alle inzendingen over vragen OR toneel OR mens

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Freekie werkt zich door het stof op het toneel, de onbegrepen, de afgeknepen intellectueel. Zijn woorden worden foutief geïnterpreteerd, De man van de straat begrijpt hem verkeerd. Freekie, de onbegrepen wereldverbeteraar, Zit met zijn handen in z’n lange grijze haar, eenzaam, op het verlaten toneel in Carré.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Vol met vragen Onuitgesproken klagen.. Zoekend naar het eind van de regenboog.... Een ieder weet wat voor een gevoel dat kan zijn.. Leeg... Rusteloos... Een onbestemde pijn... Anderen zeggen Het wordt me wat teveel.. Ik voel me als een debutant op het toneel.. Door te luisteren en te kijken naar het leven..…

Kijk terug op De ruim negentig Jaar van mijn bestaan ' k Overzie de wegen Waarlangs ik ben gegaan Zie de pieken en de Dalen, de mooie en De minder mooie verhalen - Soms was het wat, Soms helemaal niks En ' k zie dat Ik jegens allen In mijn leven Wel wat steken Heb laten vallen…

God, ik snap het niet meer, is het omdat u boos bent op de mens, of is het omdat U het anders wenst? Doen we hier op aarde echt alles verkeerd, hebben we dan als mens, helemaal niks geleerd? Zeg dan God hoe het wel moet, zodat de mens wat minder hoeft te vragen; waarom? Dank U voor het luisteren.…

Ik vraag me af ik vraag me af De mens in volle draf Naïef of welwetend Desalniettemin aanstekend De massa sleurt ons mee Onder dwang, of simpelweg gedwee Vrije mening of gevormd verlangen Ik vraag me af Was het hier nou links of toch rechtsaf?…

Wie ophoudt met zichzelf zoeken zal zichzelf, vanzelf, hervinden omdat geen mens verloren is. Wie ophoudt met antwoorden vinden zal geen bange vragen zoeken omdat problemen, vanzelf, verdwijnen. De iemand die zichzelf verliest zal een angstig niemand zien voordat een wanhopig mens een moedig mens kan zijn.…

Nergens anders is zij daar weer op het toneel in het blauwe uur als een oprecht mens in dit theater. Geen pleziervaartuig aan de kade om de gebroken stilte te accentueren dat geen enkel jacht hier is gestrand. Het sprookje uit een feelgood movie geeft de essentie kleurrijk in beeld van het einde als een kraterinslag.…

er zijn niet veel kleuren mee gemoeid in rake streken ben jij de ezel en het doek veegt onbarmhartig jouw leven op het toneel uitgetekend…

Naar het begin van simpele zielen toneel neem ik je mee naar de verloren sproet van het heelal neem ik je als een zegen wijd en zijd mee…

Wat brengt een mens tot een daad die onherroepelijk verder gaat dan een roep dan een vraag aan een medemens naar recht naar liefde het verdwijnen van pijn een laatste wens? Hoeveel moet een mens verdragen voordat hij voorgoed mag stoppen?…

Kunnen mensen dat? Kunnen we onszelf bevrijden, uit de greep van ons begrip? Durven mensen dat? Durven we wel verder zwerven, dan woorden en symbolen kunnen? Moeten mensen dat? Moeten we elkaar wel volgen, zoals volgers in een kudde? Willen mensen dat? Willen we wel logisch begrijpen, dat één plus één méér is, dan één maal twee?…

er ben Verzend signalen Zonder ruis Breng het beeld Zodat je ziet Hoe goed ik omga Met mijn verdriet Maar vraag mij nooit Hoe ik mij voel Want wat ik voel Bevalt je niet…

het chanson van Francis Cabrel vertelt ons het tragische relaas van een ballerina die door een ongeluk in een rolstoel terechtkwam en met pijn terugdenkt aan de tijd dat zij als een vlinder over het grote toneel vloog...…

slingers op vol talent wanneer u mijn ijdelheid bejubelt nog voor ik mij bezin want op dit literair toneel spendeer zelfs ik een halve cent (vrijwillige bijdragen zijn uiteraard welkom mits het vieren uitbundig gedeeld wordt)…

zachtjes droom ik weg in de volle maan waar woeste golven de nacht omhelzen, waar de wind het water even streelt als een fluwelen nachtgordijn dansend laat het licht de sterren gloeien in de nacht vol passie en gevoel, waar het toneel bespeeld wordt door de vallende sterren uit de belichte hemel want, het toneel is zo gekleurd door het…

Ik had jullie willen vergeten als bijzaak bij een spel: boom en vis, elkaars onbenaderbaar toneel Er zijn treurwilgen die hun takken hangen Er zijn vissen die springen…

Komediant, belastinginspecteur, op het toneel, of iets met toetsenborden? Wat zou ik nu het beste kunnen worden? Ik vroeg het aan mijn loopbaanadviseur. Het onderwijs leek hem toch wel het beste. Daar kun je je met voorrang laten testen.…

Een euromunt ergens in Schagen Die liep zich onlangs af te vragen: Als er wordt verteld De mens houdt van geld Waarom heeft hij mij dan geslagen?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Hier en daar een dorpsgek vecht nog zijn eigen oorlog, leunt nog tegen zijn leeggeruimd toneel van de wereld en wacht nog op volgende week betere komedianten. ------------------------------------------- Uit: 'Verzamelde gedichten', 1983.…

zoveel gekrakeel en weinig toneel bij zoveel water en wijn…

Lust verliefdheid liefde houden van Grenzen vervagen vragen rijzen antwoorden blijven uit Is verliefdheid lust of houden van 1 ding is zeker ‘t is liefde en lust en verlangen……

Ik wil later thuiskomen, ik wil op mezelf wonen, ik wil zelf bepalen wat of ik doe, ik wil, ik wil geen vragen maar eisen en dan, wonen ze op zichzelf en komen de vragen, mag ik bij jou eten, wil je me helpen, kun je voor me oppassen, wil je de hond uitlaten, hoe moet ik dat schoonmaken, volwassen vragen maar dan… hoe heet jij, wie ben jij,…

Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij.…

Nog vervend op het witte doek Streelt ze langs de felle kleuren Waarin ze stralend langs de randen Schittert op het toneel. Dansend voor het publiek in de Regenbui dweilt ze af op het papier Als ze zich droog maakt van de show Buigt ze met haar kwast weer in de schilderdoos.…

We zijn onze eigen toeschouwer Op het toneel van het leven En zijn we dan te doorgronden In de rollen die we spelen Of gooien we toch steeds zout in eigen wonden?…

Het zoete karakter dat ik bekleed, Ligt per voorstelling die ik aan je geef, Hoe charmant ik kan zijn ligt aan de wind, 't Is jij die onveranderbaar bent, Waardoor de natuur in mijn hart zomers kent.…