Alle inzendingen over vrouw OR moeder OR leven

Een lieve, wijze vrouw. Sinds ik haar oude dichter ben, komt ze nader dan de hemel is. Later rust je in mijn houten kist. Ook vandaag al leef je voort. In dichterlijk hartebloed. In nooitverstrooide as. Weer voel ik moeder dromen, in onze lieve hemel samen. Ik hoor haar praten. Haar pianostem. Ons leven is muziek geworden.…

Aan tafel, aan de vredestafel Met koppen koffie met sterke cafeïne En niet alleen gezet door vrouwen Maar de vrouwen ook aan zet Vrouwen aan tafel, aan de vredestafel Dat maakt een wereld van verschil Met vrouwen de moeders van de wereld Die maken vrede eerder mogelijk Die vrouwen, die VROUWEN VOOR VREDE!!…

voor mezelf hoeft het niet meer mijn moeder gaf me het leven en de kindertijd mijn vriendinnen gaven me een leuke tijd mijn hulpverleensters hoorden mijn klachten aan en lachten om mijn humor ik hoop dat God ook maar een vrouw is maar ja een echte man ben ik dan ook niet en daarom bleef ik alleen over voor de rest draai ik muziek om de…

Een man die een vrouw slaat dat is geen man Een vrouw kan het bloed onder onze nagels vandaan halen Een vrouw kan super irritant wezen Een vrouw kan ons echt gek maken Maar dat is geen reden om te slaan Sommige mannen slaan vrouwen helemaal in elkaar Terwijl de kinderen kijken hoe moeders weer klappen krijgt Een man hoort een vrouw niet te slaan…

Ze was de eerste vrouw, die me toevertrouwde, aan ons beider leven. Ik hield van mijn moeder. Als enig kind natuurlijk. Als oude man vandaag. Elke dag opnieuw. Ondanks vader. Dankzij haar voel ik nu, wie ik altijd al was. Wie ik zijn wil. Haar kind. Altijd ben.…

de jongeman dacht aan zijn eigen moeder die ook maar kinderen nam vervolgens haar eigen leven vierde hij haatte haar, wat hem betrof mocht ze dood vallen hij maakte daar geen geheim van langzaam voelde hij de woede in hem, altijd op de achtergrond aanwezig.. weer opborrelen sommige vrouwen moesten geen kinderen mogen krijgen hij voelt…

er zijn zoveel bijzondere vrouwen: de lieve moederlijke knuffelbare ….…

Hoe gelukkig kan je zijn Ondanks heel veel pijn Ik vind dit geluk een zegen Die ik in mijn leven heb gekregen En dat is een geweldig gezin Niets is hun te min Ik vind dat ik faal als moeder en vrouw Maar zij blijven mij eeuwig trouw En zelfs mijn kleinkinderen weten als het even niet gaat Dat is toch een dankbaar resultaat En dat…

Wat is dit leven tussen geboren worden en sterven? Wat maken we ervan met veel vertoon en soms wat stilte wanneer de bladeren vallen en de regen maar niet ophoudt. Man zonder vrouw nu, kinderen zonder moeder en morgen feestgedruis. Hoe onwerkelijk soms en toch moet het leven verder, zeggen de mensen...…

De perfecte wereld, het perfecte gezin, huisje, tuintje, boompje moeder, vader, kroost. Maar zonder vader? Wie deelt er dan de lakens uit en wat moet er met de broek gebeuren? Wel, dan draagt moeder de broek, moeder de vrouw met de broek. 't Is geen zicht zou je denken, welja, dat hangt ervan af welke kleur de broek heeft.…

Zij raakt gebiologeerd door het water en ziet al het leven daarin... Voor haar misschien een nieuw begin. Wie weet wordt zij ooit nog eens een zeemeermin. Alles is voor haar een mysterie voor nu en voor later.…

daarom ben ik verslonden door de nawee die haar bekken samentrok, terug- geslokt door de vertering van haar ziel het had een vertaling van de bijbel kunnen zijn, dan wel testament loos en zonder nachtelijk geschreeuw het water reeds gelost, de sloep stond droog op de bodem van het hiernamaals, de klei gekneed in de vouwen van het gezicht…

Ja, ik herdenk, gedenk mijn opa die vermoord werd door al bleven zij mij het antwoord schuldig, levenslang ja, ik herdenk al degenen die nodeloos het leven lieten, zigeuners, homo's, mannen, vrouwen, kinderen alles was 'n reden om ja, ik herdenk omdat ik mijn vrijheid dank aan degenen die hun leven waagden broers, zussen, vaders, moeders…

Jij hebt zoveel van mij ik heb zoveel van jou wij lijken zo op elkaar daarom vallen we op mekaar en de intrinsieke ongelijkheid tussen mensen, mannen en vrouwen die poetsen we wel weg "Poets ik wel weg" denkt de vrouw gaande weg, onderweg ons huwelijk, samenzijn, onze relatie "Tot ie dood loopt" denkt de man staandeweg, weg voor…

o Moeder Maagd, die Jesus draagt: na dit, in 't ander leven! 1884-85…

Wasmachine was haar laatste toeren aan het draaien. De stofzuiger at zo schrokkend van de gevarieerde maaltijd op de grond tot hij zich aan een bloemblad verslikte. Trok het uit zijn keel, zo kon hij verder zijn weg afleggen. De microgolf begon te rinkelen omdat hij er de brui aan gaf telkens voor ontdooier te moeten spelen. De kookplaat…

Misschien werd ze een vrouw. Een vrouw met een vader. Een kind met een moeder. Een vrouw met broers. Misschien was ze gewoon niet. Tien of twaalf.…

nog vliegt het kille witte als een doffe klap ondanks de duif is stilgelegd los en vast van schreiend aangemeten moederplicht doch zij verheft uit godverlaten zwakte welke wereldmoeder ook zo voelde toen haar zoon verging het gesloten ogenkind zijn geliefde en hun kroost het volk tast door de mist hoe sterk de band…

ze is jong maar heeft een vage zachte rimpel rond haar mond de handen in rustige beweging terwijl haar oudste -een mooie jonge vrouw- voorzichtig aandacht vraagt terwijl ze voor ons kookt wordt er gelachen om een goede grap als een schoonheid binnen schrijdt de rugzak vol geleerde stof: een uitbundig gemeende groet daarna volgt rustig pianospel…

ik vaak aan haar gedicht moeder, hoe vang ik je woorden in het maanlicht…

ODE AAN MOEDER DE VROUW Ze raakt niet uitgepraat en uitgejankt: kids vroeg op, in bad en broodjes smeren dan naar school daarna het huis doorrossen, vaatwerk de automaat in knallen en de witwas en hem eens laten hangen in het trapgat iets voor d’r zelf; een eigen job en af en toe een keer het werkhuis waar ze nog eens zwoegt daarna weer…

En als de kinderen het nest vrijwillig uit zijn gevlogen dan gaat moeder de vrouw haar eigen man bemoederen en noemt hem 't liefst papa!…

ze was een meisje het kind waar lang op werd gewacht verwend ze was een echtgenote werd moeder man stierf veel te jong verloren ze was een weduwe wilde veiligheid vond een man en zijn gezin geborgen ze was een moeder ontzegde liefde zichzelf misschien het meest alleen ze was een vrouw verzweeg verdriet en angst en drank eenzaam…

Deze vingers Deze handen Vurig hopend Hevig verlangend Vrouw/moeder/kind Doordrenkt... omdat niemand anders die moeite voor haar nam…

Moeder je leerde mij dat het leven heel veel kanten kent.Moeder je leerde mij dat ik vrij mocht zijn in mijn eigen keuzes Moeder je leerde mij om afscheid te nemen van dat waar je van houdt, Moeder je leerde me om door te gaan met een groot verlies in het leven. Moeder je leerde mij al deze dingen te koesteren, en dat door te geven.…

De eeuwige rust voorbij dat drukke leven wat was zij hier aan toe het leven met haar ziektes omgeven Als dan ook je liefste is heengegaan denk ik dat overblijft te zeggen ik wil naar hem toe dan kan ik het leven erbij neerleggen Een leven lang zorgen voor het gezin als vrouw, moeder en oma, altijd daar met haar eigen persoonlijkheid en karakter speelde…

voelde dat dat kon Die geweldige vrouw dat is mijn moeder Onvoorwaardelijke liefde tussen jou en mij…

Sommige vrouwen zelfs moeders zelfs zussen Emancipatie, arrogantie, de koele yuppentijd, een kil “fin de siecle” ? of heeft het van doen met stand een gevoel van verbeelding? De ware hartelijkheid strandt Het leven is geen klucht De ene partij doet moeite dan jij niet uit de lucht…

hoezo vrouw ?…

Heeft moeder de vrouw de man links laten liggen?…